به گزارش ایسنا، اشغالگران صهیونیستی از طریق حفاریهای بیوقفه، تلاشهای خود را برای یهودیسازی منطقه اطراف و زیر مسجد الاقصی در قدس اشغالی تسریع بخشیدهاند. رژیم صهیونیستی از ۹ ماه پیش حفر یک تونل مخفی را تحت تدابیر امنیتی شدید شروع کرده است که از میدان البراق در غرب تا شمال غربی دیوار مسجد امتداد دارد.
این تونل که تقریباً ۵۵۰ متر طول دارد، مکانهای باستانشناسی اسلامی، کنعانی و رومی را در بر میگیرد و تهدیدی برای بناهای تاریخی غیرقابل جایگزین است. همچنین راه را برای تأسیس «موزههای توراتی» هموار میکند که هدف آنها تغییر روایت تاریخی شهر قدس و پیوند دادن آن با طرحهای یهودیسازی در مسجد الاقصی و اطراف آن است.
«فخری ابو دیاب»، عضو انجمن متولیان مسجد الاقصی به العربی الجدید گفت که این طرح کاملاً مخفیانه اجرا میشود. دسترسی به محل حفاری محدود به کارگران اداره آثار باستانی رژیم صهیونیستی است که تحت تدابیر شدید امنیتی به آنجا منتقل میشوند. هرگونه تلاشی برای رسیدن به داخل تونل نیز ممنوع است و نظارت بر پیشرفت کار فقط از نقطه دید بالا و با دشواری زیاد امکانپذیر است. این امر به ویژه از آنجا اهمیت دارد که ورودی تونل با تکیهگاههای آهنی و چادرهایی که منطقه را پوشاندهاند، مستحکم شده است و مانع از دیدن آنچه در داخل اتفاق میافتد، میشود.
ابودیاب خاطرنشان کرد که «کار حفاری از سپیده دم با استفاده از تجهیزات سنگین، در فضایی از پنهانکاری و احتیاط آغاز میشود. امتداد تونل به طور نامنظم از زیر خانهها و فروشگاههای قدس عبور میکند و تهدیدی مستقیم برای پایههای ضلع جنوب غربی مسجد الاقصی محسوب میشود.
وی افزود مقامات اشغالگر هنوز هیچ اطلاعیه رسمی در مورد این حفاریها منتشر نکردهاند تا از واکنشهای منفی جلوگیری کنند.
گفتنی است طبق استانداردهای یونسکو، دستکاری در این منطقه ممنوع است، به ویژه از آنجایی که املاک فلسطینیها هنوز هم در بالای آن وجود دارد.
جدی بودن این پروژه با تصمیمی که ۱۶ ژوئیه توسط «مئیر پوروش» وزیر امور قدس و میراث رژیم صهیونیستی، تنها چند ساعت قبل از استعفایش صادر شد، افزایش یافت. این تصمیم تقریباً ۲۰ ملک تاریخی و باستانی که ساکنان قدس در آن ساکن بودند را هدف قرار داد. این امر نشان میدهد که این تصمیم بخشی از طرحی برای تسهیل مصادره و جلوگیری از اعتراض ساکنان به کار حفاری بوده است، علیرغم اینکه این منطقه دارای بناهای مذهبی و تاریخی مربوط به دوران مملوکیان، از جمله مساجد، مدارس و دفتر شورای عالی اسلامی است.
آنچه نگران کننده است این است که این تونل به گونهای طراحی شده است که به وسایل نقلیه و تجهیزات سنگین شهرکنشینان صهیونیستی اجازه میدهد مستقیماً از زیر مسجد الاقصی عبور کنند، چیزی که قبلاً به دلیل کوچههای باریک شهر قدیمی غیرممکن بود. بنابراین، تکمیل این پروژه آثار تاریخی غیرقابل جایگزینی را از بین خواهد برد.
تونل جدید همچنین با تونلهای قبلی کشف شده متفاوت است، زیرا از داخل شهر قدیمی شروع میشود و در خارج از آن در میدان دروازه یافا پایان مییابد. به گفته ابو دیاب، این امر به اشغالگران اجازه میدهد تا به وسایل نقلیه بزرگ اجازه ورود به تونل را بدهند.
ابو دیاب گفت هدف این طرح تغییر روایت تاریخی و متقاعد کردن بازدیدکنندگان است مبنی بر اینکه این منطقه هزاران سال یهودی بوده است. اقدامی که گامی اولیه برای پیوند دادن منطقه به ایده ساخت «معبد» ادعایی به جای مسجدالاقصی است.
طبق گزارش بنیاد بینالمللی قدس، تعداد حفاریها و تونلهایی که در اطراف و زیر مسجدالاقصی انجام میشود تا سال ۲۰۲۵ تقریباً به ۶۴ مورد رسیده است که نسبت به «پیامدهای خطرناک آنها بر پایداری پایههای حرم شریف» هشدار داده است.
در همین زمینه، ابو دیاب توضیح میدهد که از ابتدای سال گذشته، اشغالگران بیش از ۲۰ حفاری جدید را آغاز کردهاند. با این حال، تعیین تعداد دقیق تونلها دشوار است.
از سوی دیگر، «عکرمه صبری»، رئیس شورای عالی اسلامی در قدس گفت که مقامات اشغالگر طی سالهای گذشته یک سری حفاری در مجاورت مسجد الاقصی انجام دادهاند. وی خاطرنشان کرد که آنچه به عنوان تونل تبلیغ میشود، در واقع کانالهای آب قدیمی هستند که برای جمعآوری آب در چاههای مسجد یا در خانههای اطراف استفاده میشدند.
صبری افزود مقامات اشغالگر این کانالها را ردیابی و خشک کردهاند، سپس آنها را گسترش داده و مسیرهای آنها را دنبال کردهاند و آنها را به عنوان شبکهای از تونلهای زیرزمینی به هم پیوسته نشان دادهاند. متعاقباً، مقامات اشغالگر در تلاشند تا این چاهها را گسترش داده و به یکدیگر متصل کنند تا آنها را به عنوان یک شبکه گستردهای نشان دهند که ادعاهای وجود «مناطق یهودی» در زیر مسجد الاقصی را تأیید میکند.
صبری تأکید کرد که کنترل منابع زیرزمینی و آب در قدس یکی از برجستهترین اهداف اشغالگران است. او معتقد است که این فعالیتها بخشی از یک طرح جامع برای کنترل مسجد الاقصی و پیوند دادن آن به افسانه «معبد ادعایی» به عنوان بخشی از تلاش مداوم برای تحمیل یک روایت تاریخی دروغین است.
انتهای پیام
نظرات