صحنه ساده است، اما هر عنصرش معنا دارد؛ نور که گاه ملایم و گاه پررنگ می‌شود، حس حضور در خانه‌ای واقعی و در عین حال فانتزی را منتقل می‌کند؛ موسیقی با ریتمی آرام و گاه پرتنش، تجربه احساسی شخصیت‌ها را همراهی می‌کند و لباس‌ها، شخصیت‌ها را نه فقط به لحاظ ظاهری، بلکه از نظر روانشناسی و موقعیت اجتماعی معرفی می‌کنند.
در «خانه آرام» شخصیت‌ها در مواجهه با از دست دادن سرپناه و مالکیت خود، واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند. برخی امید دارند، برخی تردید و اضطراب را تجربه می‌کنند، و برخی دیگر با فرصت‌ها و محدودیت‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. با این حال طنز لطیف و موقعیت‌های کمدی نیز در دل نمایش جای گرفته‌اند؛ لحظاتی که خنده را به همراه دارد و به همان اندازه که مخاطب را سرگرم می‌کند، او را به فکر درباره واقعیت‌ها و رفتارهای انسانی می‌اندازد.
تماشاگر با هر حرکت، هر نگاه و هر سکوت روی صحنه، بیشتر در دنیای درون شخصیت‌ها غوطه‌ور می‌شود. خانه نه فقط یک مکان فیزیکی است؛ بلکه صحنه‌ای است برای آزمودن روابط انسانی، تصمیم‌ها، امیدها و ترس‌ها. هر عنصر طراحی از نور و صدا گرفته تا صحنه و لباس در خدمت انتقال این پیام است و به مخاطب اجازه می‌دهد جهان نمایش را از زاویه‌ای شخصی و ملموس تجربه کند.
«خانه آرام» نمایشی است که بیننده را دعوت به تامل و مشاهده می‌کند؛ نمایشی که انسان‌ها را در مواجهه با تغییر، مهاجرت، تنهایی و فشارهای زندگی مدرن نشان می‌دهد و در عین حال با طنزی ظریف، خنده و لذت را با تجربه‌ای انسانی و فکرشده پیوند می‌دهد. در پایان مخاطب با خود می‌اندیشد که خانه چیست، تعلق چیست و چگونه انسان‌ها در مواجهه با شرایط ناخواسته، بازتابی از جامعه و جهان پیرامون خود ارائه می‌دهند.
احسان روحی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بحث اصلی نمایش بیشتر بر مبنای جهانی امروزی شکل گرفته است؛ جهانی که در آن مسائل متعددی مانند تنهایی انسان‌ها، مهاجرت و مفهوم وطن و خانه برای افراد اهمیت دارد. نمایش از این محور اولیه شروع شد و در فرآیند قصه‌گویی، بازتعریف و نهایتاً به تولید نمایشنامه «خانه آرام» منجر شد.
وی ادامه داد: در خصوص داستان نمایش و پیامی که قصد انتقال آن به مخاطب را داریم، باید گفت که واقعیت این است که هر اثر نمایشی می‌تواند از دیدگاه مخاطبان تعابیر متفاوتی داشته باشد، اما آنچه از ابتدا در ذهن من بوده، تصور جهانی است که در آن انسان‌ها حس مالکیت نسبت به خانه و سرپناه خود دارند و به دلیل شرایطی که برایشان ایجاد می‌شود، مجبور به ترک آن می‌شوند. در این میان افرادی هستند که از شرایط دیگران سوءاستفاده می‌کنند و منافع شخصی خود را بدون در نظر گرفتن وضعیت دیگران دنبال می‌کنند. به عبارت دیگر موضوع اصلی نمایش حول این محور است که چگونه انسان‌ها در مواجهه با از دست دادن خانه و مالکیت خود، تحت تأثیر فشار شرایط و رفتار دیگران قرار می‌گیرند.
این کارگردان تئاتر بیان کرد: در زمینه طراحی صحنه، نور، موسیقی و لباس نیز تلاش شده است تا مخاطب هنگام مشاهده اثر عناصر اصلی مانند خانه و شخصیت‌ها را به خوبی درک کند. خانه‌ای که روی صحنه مشاهده می‌شود، فضای واقعی خانه را القا می‌کند، اما رئالیسم کامل ندارد و به نوعی حالتی فانتزی نیز به خود گرفته است. این طراحی به گونه‌ای است که مخاطب نمی‌تواند به صراحت بگوید اینجا خانه نیست، اما حس حضور در خانه را تجربه می‌کند. تمامی عناصر صحنه از جمله نور، موسیقی و لباس به نوعی در خدمت طراحی کلی کارگردانی اثر هستند تا مخاطب با هر سلیقه‌ای برداشت نهایی خود را از نمایش داشته باشد.
روحی افزود: از نظر تفاوت این اثر با نمایش‌های پیشین، مهم‌ترین وجه تمایز آن استفاده از یک گروه جوان است. بیش از ۹۰ درصد اعضای گروه، افرادی جوان و کم‌تجربه هستند که همگی آموزش دیده و علاقه‌مند به حوزه تئاتر هستند. اعتماد به این گروه جوان و پرانرژی، ویژگی مهمی برای من محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد مخاطبان نیز کیفیت اجرای آن‌ها را می‌پسندند. این موضوع باعث شد نگاه متفاوتی نسبت به مسئله اصلی نمایش پیدا کنم و تجربه‌ای متفاوت نسبت به آثار اخیرم داشته باشم.
وی خاطرنشان کرد: چالش‌های تولید این نمایش نیز قابل توجه بود. مهم‌ترین چالش کار کردن با گروه کم‌تجربه بود، هرچند این چالش شیرین و انگیزه‌بخش بود. محدودیت در انتخاب سالن‌ها و زمان‌بندی اجراها نیز از دیگر مسائل بود، زیرا تعداد سالن‌های مناسب در مشهد محدود است و گروه‌های مختلف نیازمند استفاده از آن‌ها هستند. با این حال روند تولید نمایش بدون اختلال جدی پیش رفت و گروه با انگیزه و هماهنگ کار کرد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: بازخورد مخاطبان تاکنون بسیار مثبت بوده است. مخاطبان تئاتر امروز مشهد بسیار آگاه و اندیشمند هستند، آثار را با دقت مقایسه می‌کنند و درصد زیادی از آن‌ها نمایش را دوست داشته و به دیگران توصیه کرده‌اند. این بازخورد مثبت، نکته‌ای دلگرم‌کننده برای گروه اجرایی و کارگردان بوده و نشان‌دهنده اهمیت تولید آثار با کیفیت برای جذب حمایت مخاطب است.
تئاتر مشهد با ورود نسل جدید وارد دوره‌ای پویا و پرتحرک شد
روحی در خصوص وضعیت تئاتر مشهد عنوان کرد: وضعیت تئاتر مشهد در سال‌های اخیر روندی رو به رشد داشته است. مهم‌ترین ویژگی تئاتر امروز مشهد، ورود نسل جوان است که با انگیزه، دانش و انرژی بالا وارد این فضا شده‌اند. این نسل می‌تواند باعث ارتقای کیفیت آثار شود، هرچند در صورتی که نتواند از تجربه نسل‌های پیشین بهره ببرد، ممکن است در بلندمدت کیفیت آثار تحت تأثیر قرار گیرد. در مجموع، تئاتر مشهد با ورود این نسل جدید، دوره‌ای از پوست‌اندازی و تحرک را تجربه می‌کند که امید به آینده‌ای روشن و درخشان برای این هنر در شهر را افزایش می‌دهد.
انتهای پیام
نظرات