حسین اسماعیلیان در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص وضعیت آب کشور و به‌ویژه شهر مشهد اظهار کرد: چالش کمبود آب موضوع جدیدی نیست و از گذشته تاکنون مشهد با این بحران مواجه بوده است؛ در سال‌های اخیر با کاهش بارندگی‌ها و افزایش تقاضا این مسئله تشدید شده است.
وی ادامه داد: مشهد امسال در چهارمین سال متوالی در شرایط شدید تنش آبی بوده و ذخایر آبی در وضعیت حداقلی قرار دارد. از سال ۱۴۰۱ وضعیت ذخیره آبی مشهد روزبه‌روز وخیم‌تر شده و امسال شرایط به بحران نزدیک شده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد افزود: از زمان بهره‌برداری تاسیسات آبی مشهد تاکنون، هیچگاه وضعیت ذخیره آب به این شدت بحرانی نبوده است. همچنین جمعیت مشهد به مراتب بیشتر از گذشته شده و منابع آبی تغییری نکرده است؛ در حالی که مصرف آب افزایش چشمگیری داشته است.
اسماعیلیان گفت: بسیاری از کلان‌شهرها برای تامین آب شرب خود وابسته به سدها هستند. در خراسان رضوی به جز قوچان که آب آن از سد تبارک تامین می‌شود، اغلب شهرها همانند سبزوار و نیشابور به منابع آب زیرزمینی وابسته‌اند، که این منابع نیز کوتاه‌مدت و پایدار نیستند.
وی تصریح کرد: آثار خشکسالی و کاهش بارندگی روی سدها تاثیر مستقیم دارد و با کاهش بارش، حجم آب پشت سدها کاهش می‌یابد. وضعیت کنونی مشهد بخشی از سناریوهای پیش‌بینی‌شده وزارت نیرو بوده و غافلگیرکننده نیست، اما برنامه‌های اجرا شده تاکنون قادر به جبران کامل کاهش منابع آبی نبوده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد به همکاری مردم و اجرای پروژه‌های مدیریت مصرف اشاره و اظهار کرد: پیک مصرف آب در مشهد از نیمه خردادماه آغاز می‌شود اما با اقدامات انجام‌شده تاکنون، پایداری آب در مشهد حفظ شده و کمبودی گزارش نشده است.
اسماعیلیان در ادامه با اشاره به پروژه‌های مهم آبی مشهد عنوان کرد: پروژه انتقال آب هزار مسجد قرار بود سال ۱۴۰۱ به بهره‌برداری برسد، اما اکنون تنها حدود سه الی چهار درصد پیشرفت فیزیکی دارد. این موضوع نشان می‌دهد که این پروژه چند سالی عقب افتاده است. همچنین پروژه‌های پساب که قرار بود طی دو الی سه سال گذشته جایگزین آب کشاورزی شوند، نیز با تأخیر جدی مواجه هستند.
وی ادامه داد: این کمبودها چالش‌های اساسی ایجاد کرده و نیازمند عزم و همت عمومی از سوی همه نهادها و مسئولان استان است تا بتوان پروژه‌ها را به سرانجام رساند.
او افزود: در ماه‌های اخیر کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، جلساتی با محوریت پروژه‌های اضطراری و میان‌مدت آب برگزار کرده است. چالش‌های این پروژه‌ها صرفاً مالی نیست و مواردی مانند اصلاح موافقت‌نامه‌ها و هماهنگی‌های اداری نیز وجود دارد که باید به‌روزرسانی و تسهیل شوند تا شرکت آب منطقه‌ای بتواند پروژه‌ها را بهتر پیش ببرد. منابع مالی یکی از بخش‌های مهم این فرآیند است و نهادهای متولی باید همکاری بیشتری داشته باشد.
اسماعیلیان همچنین توضیح داد: پروژه‌های اضطراری بیشتر شامل بهسازی، جابجایی و حفر چاه‌های جدید است که با وجود انتقادات به حفر چاه در شرایط افت سفره‌های آب زیرزمینی، این اقدامات برای حفظ پایداری منابع ضروری است. اقلیم منطقه خشک و نیمه‌خشک است و کاهش بارش‌های چند سال اخیر پدیده‌ای طبیعی است که باید مدیریت شود.
وی تأکید کرد: در دو دهه گذشته بیش از ۵۰ درصد آب شرب مشهد از سدها تأمین شده و اولویت همواره استفاده از آب سدها بوده است. برداشت آب از چاه‌ها بیشتر به‌عنوان ذخیره‌ای برای شرایط بحرانی و جبران کسری‌ها انجام می‌شود.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد گفت: پروژه‌های آبی مشهد پروژه‌های کوتاه‌مدت نیستند و ظرفیت بهره‌برداری از آن‌ها بیشتر از یک سال است. این پروژه‌ها در شرایط اضطراری و برای زمان کوتاه طراحی شده‌اند، اما چاه‌ها به‌عنوان ذخیره حیاتی شهر برای مواقع بحرانی اهمیت دارند.
وی افزود: با وجود مشکلات و چالش‌ها، پیشرفت فیزیکی پروژه‌های شرکت آب و آب منطقه‌ای مشهد بیش از ۸۵ درصد است و حدود چهار هزار میلیارد تومان برای اجرای پروژه‌ها اعتبار مصوب شده که تا کنون حدود ۴۰۰ میلیارد تومان تخصیص یافته است، اما مشکلات مالی و مطالبات پیمانکاران باعث کندی روند کار شده و تامین تجهیزات و مصالح نیز با چالش روبه‌رو است.
اسماعیلیان خاطرنشان کرد: پیمانکاران و تامین‌کنندگان نیز به دلیل شرایط طولانی تنش آبی و مشکلات مالی، توان و ظرفیت کافی برای تسریع کار را ندارند و نیازمند حمایت‌های مالی و اعتباری دولت و دستگاه‌های مرتبط هستند تا بتوانند روند پروژه‌ها را به‌سرعت پیش ببرند و از بحران آبی پیش‌رو جلوگیری کنند.
انتهای پیام
نظرات