به گزارش ایسنا، محققان بنیاد شامپالیماد در پرتغال کشف کردند که حرکات صورت موش‌ها، استراتژی‌های فکری درونی آنها را آشکار می‌کند. این یافته می‌تواند راهی غیرتهاجمی برای مطالعه فعالیت مغز ایجاد کند و در عین حال نگرانی‌های جدیدی را در مورد حریم خصوصی ذهنی برانگیزد.

به نقل از آی‌ای، در مطالعات قبلی، این گروه یک معما برای موش‌ها طرح کرد. حیوانات باید تشخیص می‌دادند که کدام یک از دو فواره آب، نوشیدنی شیرین دارند.

از آنجایی که پاداش بین دو بار ارائه تغییر می‌کرد، موش‌ها مجبور بودند استراتژی خود را برای دریافت پاداش درست، تنظیم کنند.

فانی کازتِس، نویسنده‌ اول مقاله و عضو مرکز ملی تحقیقات علمی و دانشگاه اکس مارسی، می‌گوید: ما می‌دانستیم که موش‌ها می‌توانند این وظیفه را با استفاده از استراتژی‌های مختلف حل کنند و می‌توانستیم بر اساس رفتارشان تشخیص دهیم که از کدام استراتژی استفاده می‌کنند.

محققان انتظار داشتند که نورون‌ها فقط استراتژی فعال را منعکس کنند. در عوض، آنها دریافتند که صرف نظر از انتخاب انجام شده، همه استراتژی‌ها به طور همزمان در مغز نمایش داده می‌شوند.

این موضوع سؤال جدیدی را مطرح کرد: آیا ممکن است این استراتژی‌ها در چهره حیوانات نیز ظاهر شوند؟

چهره‌ها، فعالیت مغز را منعکس می‌کنند

این گروه هم حرکات صورت و هم فعالیت مغز را ثبت کردند. سپس داده‌ها را با یادگیری ماشینی تجزیه و تحلیل کردند. نتایج آنها را شگفت‌زده کرد. نشانه‌های ظریف صورت به اندازه جمعیت‌های نورونی آموزنده بودند.

زاخاری ماینن، محقق اصلی بنیاد شامپالیماد، می‌گوید: در کمال تعجب، متوجه شدیم که می‌توانیم به اندازه ثبت فعالیت ده‌ها نورون، اطلاعات بیشتری در مورد آنچه موش «به آن فکر می‌کرد» از روی چهره آن به دست آوریم.

داشتن چنین دسترسی آسانی به محتویات پنهان ذهن می‌تواند پیشرفت مهمی در تحقیقات مغز ایجاد کند.

حتی جالب‌تر از آن، ثبات این موضوع در بین حیوانات بود. دیوید ریاتو، نویسنده‌ همکار که اکنون در دانشگاه اکس مارسی و مینز سنت اتین است، می‌گوید: الگوهای چهره‌ مشابه، استراتژی‌های یکسانی را در بین موش‌های مختلف نشان می‌دادند.

این نشان می‌دهد که انعکاس الگوهای خاص فکری در سطح حرکات صورت، دقیقا مانند بروز احساسات، ممکن است کلیشه‌ای باشد.

وعده‌ها و نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی

به گفته نویسندگان، این کار راهی برای مطالعه عملکرد مغز بدون ابزارهای تهاجمی ارائه می‌دهد. این می‌تواند به محققان کمک کند تا سلامت و بیماری را بهتر درک کنند. اما سهولت دسترسی، سؤالات اخلاقی را نیز مطرح می‌کند.

ماینن خاطرنشان کرد: داشتن چنین دسترسی آسانی به محتویات پنهان ذهن همچنین نیاز به شروع به فکر کردن در مورد مقرراتی برای محافظت از حریم خصوصی ذهنی ما را برجسته می‌کند.

آلفونسو رنارت که او نیز از محققان اصلی بنیاد شامپالیمود است، بر پیامدهای گسترده‌تر این موضوع تاکید کرد و گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که ویدئوها فقط سوابق رفتاری نیستند، بلکه آنها همچنین می‌توانند دریچه‌ای دقیق به فعالیت مغز ارائه دهند. اگرچه این از دیدگاه علمی هیجان‌انگیز است، اما در مورد لزوم حفاظت از حریم خصوصی ما نیز سؤالاتی را ایجاد می‌کند.

نویسندگان استدلال می‌کنند که ویدئوهای چهره ممکن است به یک ابزار علمی قدرتمند تبدیل شوند.

در عین حال، آنها از سیاست‌گذاران می‌خواهند قبل از اینکه چنین فناوری‌هایی فراتر از آزمایشگاه‌ها بروند، اقدامات حفاظتی را در نظر بگیرند.

انتهای پیام