به گزارش ایسنا، «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا که پیش از این شکل و شمایل ناوهای مدرن را زیر سوال برده بود، حالا به دنبال ناوهای کلاس جدید است و با مقام‌های نیروی دریایی درباره ناوهای جدید گفت‌وگوهایی هم داشته است.

به نوشته روزنامه وال استریت ژورنال، مقامات نیروی دریایی این پروژه را «ناوگان طلایی» نامیده‌اند، که دنباله‌روی سایر ابتکارات مشابه دوران ترامپ، مانند برنامه مهاجرتی کارت طلایی و سامانه دفاع موشکی گنبد طلایی است که او در ژانویه دستور ساخت آن را به ارتش داد.

این ناوگان جدید شامل تعدادی از ناوهای بزرگ مناسب برای موشک‌های دوربرد قدرتمندتر در کنار کشتی‌های کوچکتر مانند ناوچه سبک است.

نیروی دریایی آمریکا در حال حاضر ۲۸۷ کشتی دارد که اکثرشان ناوشکن، رزمناو، هواپیمابرها، کشتی‌های آبی-خاکی و زیردریایی هستند. همچنین یک کلاس جدیدی از ناوچه‌ها نیز در حال ساخت است.

مقامات فعلی و سابق گفتند، کاخ سفید و پنتاگون به طور خاص در حال مذاکرات اولیه در مورد ساخت یک کشتی نسل بعدی بسیار زرهی هستند که می‌تواند تا ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ تن وزن داشته باشد و سلاح‌های قدرتمندتری حتی موشک‌های بالقوه مافوق صوت را در تعداد بیشتری نسبت به ناوشکن‌ها و رزم‌ناوهای فعلی حمل کند.

«برایان کلارک» افسر سابق نیروی دریایی آمریکا و یکی از محققان در موسسه هادسون گفت: «دلیل اینکه ما در طول جنگ جهانی دوم ناوهای جنگی می‌خواستیم این بود که بتوانیم توپ‌های دوربردتر را شلیک کنیم. اما اکنون در دوران موشکی هستیم و برای همین باید ناوهایی داشته باشیم که بتوانند موشک‌های دوربرد شلیک کنند.»

این جدیدترین تلاش ترامپ برای ورود به صنعت کشتی‌سازی است. او در دوره نخست ریاست جمهوری، خواستار بازگشت به پرتابگرهایی برای جنگنده‌ها از ناوهای هواپیمابر شد. او علنا از اینکه ظاهر ناوشکن‌ها را دوست ندارد، شکایت و آنها را با نیروهای دریایی رقیب مقایسه کرد و در مورد تغییرات در طراحی ناوچه کلاس کانستلیشن صحبت کرده است.

کارشناسان در مورد اینکه آیا یک کشتی جنگی فوق العاده بزرگ برای مقابله با چین ضروری است یا خیر، اختلاف نظر دارند، اما می‌گویند موشک‌های دوربرد برای حفظ برتری در اقیانوس آرام کلیدی هستند.

چین به سرعت در حال ساخت کشتی‌های جنگی جدید و نوسازی کشتی‌های موجود خود است و ارتش ایالات متحده می‌گوید برای عبور از دفاع ضد هوایی گسترده چین به موشک‌های دوربرد نیاز دارد.

ترامپ درباره برنامه‌های خود در جریان گردهم آیی دریاسالاران و ژنرال‌ها در ویرجینیا که ماه گذشته میلادی برگزار شد، سخن گفت و به کشتی‌های کلاس آیوا در دهه ۹۰ میلادی اشاره کرد.

وی گفته بود: «ما در واقع در مورد آن کشتی‌ها صحبت می‌کنیم. بعضی‌ها می‌گویند که این فناوری قدیمی است. من فکر نمی‌کنم وقتی به آن توپ‌ها نگاه می‌کنید، فناوری قدیمی باشد، اما در واقع چیزی است که ما در نظر داریم یعنی همان مفهوم کشتی جنگی.»

یکی از سخنگوهای کاخ سفید نیز گفته است: «ترامپ بیش از هر شخص دیگری سلطه و نفوذ دریایی آمریکا را تقویت کرده که شامل تضمین سرمایه گذای ۴۳ میلیارد دلاری در کاهش مالیات خانواده‌های کارگری، تشکیل دفتر کشتی‌سازی در کاخ سفید و مذاکره برای یک توافق تاریخی با فنلاند برای ساخت ۱۱ فروند کشتی یخ‌شکن قطبی است.»

در حالی که کارشناسان از اولویت دادن ترامپ به ناوگان نیروی دریایی استقبال کردند، برخی خاطرنشان می‌گویند که احیای صنعت کشتی‌سازی آمریکا چیزی بیش از یک نام جدید خواهد بود.

«مارک مونتگومری» افسر بازنشسته نیروی دریایی و عضو ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها از دولت ترامپ خواست تا به طور مداوم در تامین بودجه نوسازی کارخانه‌های کشتی‌سازی کشور و رفع عقب‌ماندگی فعلی تعمیر و نگهداری کشتی‌ها سرمایه‌گذاری کند.

ترامپ در دور نخست ریاست جمهوری خود وعده داده بود تا ناوگان کشتی‌ها را به ۳۵۵ فروند برساند اما طرح پنتاگون برای این وعده تا پایان دور اول ریاست جمهوری او تدوین نشد.

تیم جو بایدن رئیس جمهور سابق آمریکا این طرح را خیلی زود کنار گذاشت و تحلیل‌های مربوط به خود را درباره ناوگان آتی نیروی دریایی این کشور ارائه کرد.

کلارک افسر سابق نیروی دریایی آمریکا و یکی از محققان در موسسه هادسون گفت: تحت مفهوم ناوگان طلایی، نیروی دریایی می‌خواهد از تعداد مشخصی کشتی به عنوان هدف فاصله بگیرد. در عوض، مقامات بر ناوگانی متشکل از تقریبا ۲۸۰ تا ۳۰۰ کشتی خدمه‌دار، به علاوه تعداد زیادی کشتی بدون سرنشین که سیستم‌های رباتیک و خودمختار دارند، تمرکز خواهند کرد تا این شکاف را پر کنند. کشتی‌های بدون سرنشین به عنوان نیروهای محافظ در هر صحنه دریایی عمل می‌کنند تا تفاوت بین آنچه ناوگان می‌تواند روزانه انجام دهد و آنچه ممکن است در درگیری مورد نیاز باشد را جبران کنند.

انتهای پیام