به گزارش ایسنا، تهدیدات و تحرکات نظامی ایالات متحده علیه ونزوئلا در شرایطی ادامه دارد که واکنش‌های زیادی نسبت به تحولات مربوط به آمریکای لاتین از سوی کشورهای این منطقه و همچنین دوستان ونزوئلا وجود داشته است. کارشناسان معتقدند در صورتی که ترامپ زودتر نتواند به اهداف و برنامه‌هایی که تعریف کرده در مورد ونزوئلا دست یابد این احتمال وجود دارد که تنش جدی و یا به عبارتی جنگ رخ دهد. 

اخیرا نیز وزیر خارجه ونزوئلا هشدار داد که یک عملیات ساختگی با هدایت سیا علیه یک کشتی نظامی آمریکا در حال طراحی است تا این حادثه به ونزوئلا نسبت داده شده و زمینه‌ساز حمله نظامی ایالات متحده به این کشور باشد.

با توجه به انتقاداتی که آمریکا نسبت به مراودات ونزوئلا با چین و روسیه دارد و این اقدامات واکنشی در ارتباط با این تعاملات است، اما پوتین قانون مشارکت راهبردی با ونزوئلا را امضا کرد. در واقع روسای جمهور روسیه و ونزوئلا در مذاکراتی که انجام دادند توافقنامه‌ای در مورد مشارکت و همکاری استراتژیک امضا کردند که زمینه همکاری بیشتر در اقتصاد، انرژی، معدن و سایر بخش‌های استراتژیک را فراهم می‌کند. 

همچنین در این توافقنامه آمده است که دو طرف به شدت با اقدامات قهری و محدودکننده یکجانبه، از جمله اقدامات فراسرزمینی که نقض منشور سازمان ملل و سایر هنجارها و اصول شناخته‌شده جهانی حقوق بین‌الملل است، مخالف هستند.
 

مسکو و کاراکاس همچنین تلاش‌هایی را برای مبارزه با میراث و جعل تاریخ استعمار و محکوم کردن نژادپرستی، نسل‌کشی و سایر جنایات انجام می‌دهند.

در تداوم تنش‌های میان ایالات متحده و ونزوئلا، اخیرا ترینیداد و توباگو تصمیم به میزبانی از یک ناو آمریکایی گرفته که در حملات مناقشه‌ برانگیز علیه قایق‌های ونزوئلایی در دریای کارائیب با ادعای برخورد با قاچاق مواد مخدر دست دارد. این ناو آمریکایی با نام «یو.اس.اس گریولی» که مجهز به موشک‌های هدایت شونده است به بهانه شرکت در یک رزمایش مشترک با نیروی دریایی ترینیداد و توباگو وارد این کشور شد.

در همین راستا، «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا از تصمیم کشورش برای معلق ساختن توافق همکاری در بخش انرژی با ترینیداد و توباگو در واکنش به آغوشی که این کشور حوزه دریای کارائیب به روی یک کشتی جنگی ایالات متحده باز کرد، خبر داد.
 

مساله آمریکا با ونزوئلا جنگ نفتی است

«فرشید باقریان» کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از تحولات اخیر در آمریکای لاتین اظهار داشت: اگر به سال ۱۸۲۳ برگردیم، آمریکا هنوز در حال دنبال کردن دکترین مونرو است، در واقع تنها به آن پایبند است و در سایر امور جهان دخالت می‌کند، آمریکایی‌ها معتقدند نیمکره غرب متعلق به آن‌هاست و در سایر امور دخالتی ندارند، اما دیدیم که در جنگ جهانی نیز دخالت کردند. 

وی تصریح کرد: در واقع مساله آمریکا شخص مادورو و یا تفکر چاوزیسم نیست،‌ تفکر چاوزیسم مبتنی بر مبارزه با نظام سلطه است. آمریکای لاتین خیلی این مساله را جدی گرفته بود، در عین حال سایر کشورهای این منطقه مانند آرژانتین به طور کامل تحت سلطه آمریکا خود را قرار دادند. 

این کارشناس مسائل بین‌الملل همچنین بیان کرد: در حقیقت مساله آمریکا با ونزوئلا سر این است که آمریکا از خرید و فروش و یا انتقال نفت آن سود کامل نمی‌برد و به نظر می‌رسد این جنگ کاملا نفتی است حتی لازم باشد تا سرنگونی حکومت مادورو نیز پیش می‌رود. دیدیم که جایزه صلح نوبل را به فردی دادند که اپوزیسیون بود و این مساله کاملا طراحی شده بود. معتقدم برنامه حمله به ونزوئلا و برکناری حکومت مشروع مادورو نیز چیده شده است. 

باقریان افزود: اکنون باید پاسخ داده شود چرا آمریکا در تلاش است تنش جدی را در ونزوئلا دنبال کند. زیرا حدود ۵۵ درصد نفت ونزوئلا صادر می‌شود و تقریبا بزرگ‌ترین ذخایر نفتی جهان را در اختیار دارد و آمریکا بهره‌برداری کمی از آن دارد، در مقابل بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری خارجی توسط چینی‌ها صورت گرفته است. 
 

دکترین ترامپ، بی‌منطقی است

وی با اشاره به دلایل جبهه‌گیری‌های آمریکا علیه ونزوئلا گفت: زنده کردن دکترین مونرو و عدم بهره‌برداری چین و مقابله انگلیس ایستادن از دلایل اصلی ترامپ برای تحرکات سیاسی و نظامی علیه ونزوئلا است. البته طی ماه‌های اخیر بارها دیدیم ترامپ دائما خود را با روسای جمهور سابق مقایسه می‌کند. در حقیقت او دکترین خاصی ندارد، دکترین او بی‌منطقی است و به همین دلیل برای این‌که بتواند با دکترین‌ها مقابله کند، در حال زنده کردن دکترین مونرو است. 

این کارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان کرد: بنابراین مساله ونزوئلا بسیار جدی است تا این‌که احتمال حمله نظامی به واسطه چکمه‌های نیروهای نظامی آمریکا قطعی است،  در واقع آمریکا یکی دیگر از براندازی کودتاهای خود را در ونزوئلا می‌بیند.

اقدام آمریکا در قبال ونزوئلا یک روش زورگویی است

باقریان همچنین اظهار داشت: ادعای قاچاق مواد مخدر که از سوی آمریکا علیه ونزوئلا مطرح شد، مساله‌ای است که باید اثبات شود، اما اقدام آمریکا یک روش زورگویی است برای این‌که بتواند به اهدافش یعنی همان بهره‌برداری نفتی برسد. همان‌طور که مشخص است در هر جایی که نفت باشد آمریکا و انگلیس نفوذ می‌کنند البته با روش‌های متفاوت، انگلیسی‌ها به دنبال شراکت می‌روند اما آمریکایی‌ها می‌خواهند حاکمیت بر منابع نفتی و حتی قیمت نفت داشته باشد. از این رو ونزوئلا هم که عمده تعاملات نفتی را به چین واگذار کرده طبیعتا خوشایند ایالات متحده نیست.

انتهای پیام