محمدرضا رضوانی‌فر در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه هدف اصلی این رقابت‌ها صرفاً ساخت پهپاد یا طراحی فنی نبوده است، گفت: سعی کردیم یک زیست‌بوم کامل پهپادی ایجاد کنیم که تمام اجزای مرتبط با این صنعت، از طراحان و سازندگان گرفته تا علاقه‌مندان، دانشجویان، دانش‌آموزان و شرکت‌های فعال در حوزه رصد و کنترل ریزپرنده‌ها را در بر گیرد. در کنار مسابقات، دوره‌های آموزشی متنوعی نیز برای شرکت‌کنندگان برگزار شد.

وی با اشاره به بخش‌های مختلف این رقابت، افزود: در مسابقات امسال چهار دسته رقابتی داشتیم که بخش نخست، «دسته پرواز هوشمند» است و در آن تیم‌ها با استفاده از سخت‌افزارهای کاستوم طراحی ‌شده توسط خودشان، پرنده را سرهم و کالیبره کرده و سپس برنامه‌نویسی می‌کنند. بخش دوم، دسته «شبیه‌سازی» است که در آن شرکت‌کنندگان پروازهای هوشمند را به‌صورت گرافیکی شبیه‌سازی کرده و خروجی آن را ارائه می‌دادند.

رضوانی‌فر بخش سوم این رقابت را «پروازهای نمایشی» دانست که به ‌صورت درون‌شو و گروهی اجرا می‌شود و در نهایت، دسته «جنگ پهپادی» است که برای عموم مردم در نظر گرفته شده و در قالب رقابت حذفی دو به دو برگزار می‌شود.

دبیر مسابقات پهپادی دومین المپیک فناوری با اشاره به استقبال شرکت‌کنندگان از این رقابت، خاطر نشان کرد: در دسته جنگ پهپادی، محدودیت ظرفیت روزانه ۴۰ تیم از عموم مردم را داریم که در مجموع چهار روز، حدود ۱۶۰ نفر در این بخش شرکت می‌کنند. در سه دسته دیگر نیز ۲۰ تیم حضور دارند؛ شامل ۱۰ تیم در بخش پرواز هوشمند، ۵ تیم در شبیه‌سازی و ۵ تیم در پروازهای نمایشی.

وی درباره حضور تیم‌های خارجی توضیح داد: پنج تیم از کشورهای روسیه، ترکمنستان، ازبکستان، عراق و لبنان ثبت‌نام کرده بودند، اما به دلیل محدودیت زمانی، دشواری انتقال تجهیزات پهپادی و هزینه‌های بالای مجوز و حمل‌ونقل نتوانستند در مسابقات حاضر شوند. با این حال، ثبت‌نام آنها انجام شده بود و امیدواریم در دوره‌های آینده شاهد حضورشان باشیم.

رضوانی‌فر درباره فرآیند انتخاب تیم‌ها نیز گفت: در ابتدای مسابقات حدود ۱۲۰۰ نفر ثبت‌نام کردند. پس از مرحله مقدماتی، این تعداد به ۶۷۰ نفر و سپس در مرحله شبیه‌سازی سخت‌افزار به حدود ۱۰۰ نفر کاهش یافت. تیم‌ها معمولاً دو تا چهار نفره بودند و از ابتدای مهر تا پایان آبان در محلی مشخص به تمرین و تست سخت‌افزارها پرداختند. برخی نیز در این مسیر دچار سانحه یا آسیب شدند، اما به آمادگی نهایی رسیدند.

وی با بیان اینکه محدودیت سنی برای حضور در مسابقات وجود ندارد، افزود: اکثر شرکت‌کنندگان بین ۲۰ تا ۳۰ سال سن دارند. حدود ۸۰ تیم در مسابقات شرکت کرده‌اند که در بخش سخت‌افزار هم باید طراحی فنی انجام دهند و هم کدنویسی کنند. پرنده‌هایی که استفاده می‌شود باید طراحی و ساخت خود تیم‌ها باشد، چراکه شرکت‌های تجاری معمولاً اجازه دسترسی به کدهای پرنده‌هایشان را نمی‌دهند. در این دوره سه تیم از پرنده‌های ساخت خودشان استفاده کردند و سایر تیم‌ها از تجهیزات فراهم‌شده توسط برگزارکنندگان بهره بردند.

رضوانی‌فر ادامه داد: برای نخستین‌بار در کشور، در یک رویداد هوافضایی، برگزارکنندگان هم سخت‌افزار در اختیار تیم‌ها گذاشتند و هم دوره‌های آموزشی برگزار کردند. سال گذشته بخش پهپادی به‌صورت مستقل وجود نداشت، اما امسال بیشترین میزان ثبت‌نام و مشارکت در حوزه هوافضا را شاهد بودیم. این حجم از شرکت‌کننده در یک رویداد تخصصی بی‌سابقه است.

وی با اشاره به تنوع رشته‌های شرکت‌کنندگان، گفت: در این رقابت‌ها دانشجویان رشته‌های برق، مکانیک، هوافضا، کامپیوتر و مهندسی صنایع حضور دارند تا تیم‌ها ساختاری میان‌رشته‌ای و حتی کسب‌وکاری پیدا کنند. در گام نخست نیز از تیم‌ها خواستیم طرح کوتاهی از مدل کسب‌وکار خود با عنوان «پیچک» ارائه دهند تا علاوه بر جنبه فنی، نگاه تجاری و کارآفرینانه نیز در فعالیت‌هایشان تقویت شود.

انتهای پیام