به گزارش ایسنا، کیهان پر از رمز و راز است، اما جالبترین آنها گاهی اوقات منشأ کاملاً منطقی دارند.
به نقل از یونیورس مگزین، «آوی لوب»(Avi Loeb)، ستارهشناس «دانشگاه هاروارد»(Harvard University) که به خاطر فرضیههای غیر معمول خود شناخته میشود، بار دیگر جامعه علمی را شگفتزده کرده است. او این بار اظهار داشته که همسایه دوم اخیراً کشفشده زمین ممکن است یک سیارک نباشد، بلکه یک یادگاری گمشده از کیهاننوردی شوروی باشد.
ستارهشناسان در ماه اوت، جرم موسوم به «2025 PNV» را کشف کردند که یک جرم کوچک است و به طور موقت در مداری مشابه مدار زمین به دور خورشید میچرخد. چنین اجرامی «شبهقمر»(Quasi-satellite) نامیده میشوند، اما لوب یک توضیح هیجانانگیز را ارائه داد و گفت: این میتواند بقایای فضاپیمای «زوند-۱»(Zond-1) شوروی باشد که در آوریل ۱۹۶۴ به سوی سیاره زهره پرتاب شد. این فضاپیما که قرار بود اولین ماژول فرود روی زهره باشد، به دلیل نقص فنی در اعماق فضا ناپدید شد.

لوب و همکارش «آدام گیبرد»(Adam Giberd) برای اثبات نظریه خود، مسیر پرواز زوند-۱ را بازسازی کردند و از طریق مقایسه فضاپیما با مدار 2025 PNV به این نتیجه رسیدند که آنها میتوانند با هم مرتبط باشند. بازسازی آنها نشان میدهد این فضاپیما هنگام تلاش برای رسیدن به زهره، وارد مدار خورشیدی شده و اکنون نیم قرن بعد، به عنوان یک «قمر ثانویه» به زمین بازگشته است. یک توضیح جایگزین این است که این جرم، مرحله بالایی پرتابگری است که زوند-۱ را به فضا برده بود.
این ایده آنقدرها هم که به نظر میرسد، خیالی نیست. در سال ۲۰۲۰ مشخص شد جرم «۲۰۲۰ SO» که در ابتدا با یک سیارک اشتباه گرفته میشد، در واقع مرحله بالایی موشک «قنطورس»(Centaur) از ماموریت «سرویر ۲»(Surveyor 2) ناسا بود که در سال ۱۹۶۶ پرتاب شد. آن روح ساخته دست بشر بیش از ۵۰ سال در منظومه شمسی سفر میکرد تا این که شناسایی شد.
لوب یک روش ساده را برای این فرضیه آزمایش کرد که انجام دادن یک تحلیل طیفی درباره ۲۰۲۵ PN۷ بود. ترکیب شیمیایی سطح این جرم فوراً منشأ آن را آشکار میکند و نشان میدهد که مربوط به طبیعت یا فناوری است. اگر این جرم واقعا زوند-۱ باشد، فرصت بینظیری را برای مطالعه یک جرم باستانی از اوایل عصر فضا فراهم خواهد کرد که بازگشت قابل توجهی را به خانه داشته است.
انتهای پیام


نظرات