به گزارش ایسنا، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا با اعلام پیوستن سوریه به محور آمریکایی و مشارکت دولت جدید این کشور در به اصطلاح «جنگ علیه تروریسم»، آن هم از طریق عضویت در ائتلاف بین‌المللی علیه داعش که واشنگتن ۱۰ سال پیش تشکیل داده بود، توانسته است آن‌گونه که انتظار داشت، تبلیغات سیاسی مورد نیازش را به‌دست آورد. دیدار «احمد الشرع»، رئیس دولت انتقالی سوریه با ترامپ در کاخ سفید تصویری نمادین از این «موفقیت ترامپی» بود؛ صحنه‌ای که به شکلی سورئال، الشرع را از چهره‌ای سابق در صفوف القاعده به متحد ایالات متحده تبدیل کرد. اما رویکرد ترامپ در سوریه تفاوت چندانی با سیاست‌های او در سایر پرونده‌های خارجی ندارد؛ از اوکراین و فلسطین گرفته تا روند عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی. او نتوانسته است دستاوردی واقعی رقم بزند و به‌جای آن، بر نمایش‌های تبلیغاتی و سخنان پرطمطراق تکیه دارد. همچون دوره اول ریاستش، اکنون نیز او می‌کوشد به امید تحقق وعده انتخاباتی و صرفه‌جویی چند میلیون دلاری، اعلام کند که «اوضاع در سوریه آرام است» و زمان خروج نیروهای آمریکایی فرا رسیده است. با این حال، تصویر الشرع در کاخ سفید و اعلام پیوستن سوریه به ائتلاف ضد داعش، هرچند به ترامپ دستاویز سیاسی برای فشار بر ارتش و نهادهای امنیتی آمریکایی داده، اما کافی نیست تا تصمیم خروج را عملی کند.

واقعیت‌های میدانی برخلاف اراده ترامپ عمل می‌کنند: در دوره اول او، با وجود کاهش تهدید داعش و امکان واگذاری نبرد به ارتش سابق سوریه و نیروهای روسی، ارتش آمریکا به‌دلیل خواست کردها برای ممانعت از عملیات گسترده ترکیه و نیز اعتراض رژیم صهیونیستی که بر حفظ نیروهای آمریکایی در التنف و شرق سوریه برای مقابله با ایران تأکید داشت، از خروج خودداری کرد. اکنون نیز وضعیت پیچیده‌تر شده است. با فروپاشی نظام سابق و عقب‌نشینی روسیه، آمریکا ناچار است خلأ امنیتی را پر کند؛ به‌ویژه پس از بازگشت داعش به صحنه و استفاده از تسلیحات رهاشده و ارتباطش با گروه‌های جهادی سابق در قالب ارتش جدید سوریه. 

از سوی دیگر، پس از کشتارها در منطقه ساحل و سویداء و تهدیدهای مستمر ترکیه و نیز دولت انتقالی برای تکرار همان الگو علیه مناطق کردنشین، کُردها نگران‌اند. در همین حال، رژیم صهیونیستی نیز همچنان مخالف خروج آمریکاست و باور دارد بدون پشتیبانی واشنگتن، نمی‌تواند بر جنوب سوریه و بادیه تا شرق مسلط شود؛ شرایطی که این رژیم هنوز برای تحقق آن آماده نیست.

داده‌های میدانی نیز گواه پایداری حضور آمریکاست: نیروهای ایالات متحده در شرق سوریه از جمله در پایگاه الشدادی تقویت شده‌اند و مشاوران نظامی به پایگاه نیروهای دموکراتیک سوریه «قسد» در نزدیکی تاسیسات گازی کونیکو بازگشته‌اند. بالگردهای ائتلاف بین‌المللی به‌طور مستمر بر فراز بادیه و شرق سوریه پرواز می‌کنند و چند عملیات مشترک با ارتش جدید سوریه علیه سلول‌های داعش اجرا کرده‌اند. آمریکا حتی انتخاب فرودگاه نظامی المزة در دمشق را برای استقرار بخشی از نیروها و دیپلمات‌هایش قطعی کرده است تا در محیطی امن و مجزا از حملات گروه‌های تندرو فعالیت کنند.

اگرچه این شرایط به معنای تثبیت قطعی حضور آمریکا نیست، اما منابع آگاه می‌گویند هم‌زمان با دیدار الشرع، فرماندهان نظامی آمریکا به رهبران قسد اطمینان داده‌اند که این دیدار هیچ تغییری در سیاست واشنگتن ایجاد نمی‌کند و حمایت از نیروهای کرد در جنگ علیه داعش ادامه خواهد یافت. 

در نهایت، تصمیم خروج از سوریه صرفاً وابسته به خواست ترامپ نیست، بلکه در چارچوب محاسبات پیچیده امنیتی و استراتژیک واشنگتن قرار دارد و با وجود فشارهای سیاسی، هنوز بسیاری از چهره‌های حزب جمهوری‌خواه نقش نیروهای آمریکایی در سوریه را حیاتی برای حفظ متحدان و ادامه مقابله با تروریسم می‌دانند.

انتهای پیام