به گزارش ایسنا، «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا پس از نشست وزرای امور خارجه گروه هفت که در نزدیکی آبشار نیاگارا برگزار شد، در گفتگو با خبرنگاران گفت که دولتش می‌داند چه کسی به نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) در سودان سلاح می‌دهد و این حمایت باید پایان یابد. روبیو بدون نام بردن از امارات در پاسخ به خبرنگاری که گفت: اما امارات متحده عربی به آنها پهپاد می‌دهد. پاسخ داد: ما می‌دانیم طرف‌های درگیر چه کسانی هستند. من فقط می‌توانم به شما بگویم که در بالاترین سطوح دولت ما این پرونده در حال بررسی است و فشار بر طرف‌های مربوطه اعمال می‌شود.

اکنون، پس از لابی‌گری «محمد بن سلمان»، ولیعهد عربستان سعودی ، «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا گفته است که «ما قصد داریم کار بر روی سودان را آغاز کنیم».

منابعی در واشنگتن به میدل ایست آی گفته‌اند که وزارت امور خارجه در حال بررسی دور جدیدی از تحریم‌ها است که افراد مهم در رابطه بین گروه شبه‌نظامی سودانی را هدف قرار می‌دهد. این گروه در چند هفته گذشته مرتکب جنایات متعددی در شهر «الفاشر» شده است و امارات متحده عربی، که حامی اصلی آن بوده است.

این جنایات در الفاشر، پایتخت دارفور شمالی، شامل تجاوز و قتل دسته جمعی است. کشته‌شدگان در تصاویر ماهواره‌ای در خیابان‌ها دیده می‌شوند. غیرنظامیان، غارت شده و برای باج‌گیری نگهداری شده‌اند. زنان ربوده شده‌اند. اکنون حدود ۶۵۰ هزار غیرنظامی و بیش از ۳۰۰ امدادگر خارجی در طویله، در غرب الفاشر، حضور دارند.

ناظران بین‌المللی به میدل ایست آی گفته‌اند که این افراد در معرض خطر جدی هستند و یک ایست بازرسی نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) اکنون تنها ۲۰ کیلومتر دورتر از آن ایجاد شده است.

شوک ناشی از قتل عام در الفاشر، توجه دولت‌ها و عموم مردم جهان را به نقش امارات در جنگ جلب کرده است. ابوظبی همچنان حمایت از نیروهای پشتیبانی سریع را انکار می‌کند، اما تصاویر ماهواره‌ای، شماره سریال سلاح‌ها، داده‌های ردیابی پرواز و ده‌ها منبع در داخل و خارج از سودان، شواهد زیادی را خلاف این ادعا ارائه می‌دهند.

با این حال، حتی در حالی که آمریکا مدعی مهار امارات در سودان است، از پایگاه‌های اماراتی که برای تأمین نیروهای پشتیبانی سریع حیاتی هستند، عملیات خود را انجام می‌دهد. «بوساسو» یک شهر بندری پر جنب و جوش در منطقه نیمه خودمختار «پونتلند» سومالی است که در ساحل جنوبی خلیج عدن در مسیر دریایی حیاتی که از کانال سوئز، دریای سرخ و سپس از طریق خلیج عدن به اقیانوس هند منتهی می‌شود، واقع شده است. دو سال گذشته، صدای رعدآسای هواپیماهای باری بزرگ که به باند فرودگاه بوساسو می‌آیند کر کننده شده است.

این پایگاه هوایی و بندر بوساسو طی چند سال گذشته توسط امارات متحده عربی توسعه یافته و اکنون توسط ایالات متحده برای انجام عملیات ضد تروریستی علیه داعش در سومالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. منابع آمریکایی که در جریان این عملیات قرار گرفته‌اند و مقامات دولت پونتلند به میدل ایست آی گفتند که در حالی که امارات متحده عربی، بوساسو را به عنوان پایگاهی برای تأمین نیروهای پشتیبانی سریع در سودان توسعه داده است، ایالات متحده از آن به عنوان سکوی پرتابی برای مأموریت‌های داخل سومالی استفاده می‌کند.

در ۱۰ نوامبر، تنها سه روز قبل از اینکه روبیو جنایات انجام شده توسط نیروهای پشتیبانی سریع در الفاشر را محکوم کند و خواستار توقف تأمین تجهیزات برای این شبه‌نظامیان شود، فرماندهی آمریکا در آفریقا (آفریکام) یک حمله هوایی را علیه داعش-سومالی در نزدیکی غار گلگل، تنها ۳۲ کیلومتری جنوب شرقی بوساسو، انجام داد.

به گفته اندیشکده نیو آمریکا، دونالد ترامپ از زمان روی کار آمدنش، «تشدید بی‌سابقه‌ای از جنگ ضد تروریسم ایالات متحده در سومالی را رهبری کرده است»، و امسال ۹۹ حمله انجام داده است، در مقایسه با ۵۱ حمله انجام شده توسط دولت بایدن. این حملات که بسیاری از آنها از ناوهای جنگی نیروی دریایی آمریکا در منطقه انجام شده است، بخشی از یک حمله گسترده علیه داعش در سومالی از زمان روی کار آمدن ترامپ توسط دولت پونتلند، با حمایت آمریکا و امارات متحده عربی است.

داده‌های ردیابی پرواز که توسط میدل ایست آی تجزیه و تحلیل شده‌اند، همچنین ارتباط بین بوساسو و پایگاه‌های رسمی آمریکا در منطقه را نشان می‌دهند.

«لمونیر» بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در آفریقا است، اما با توجه به اینکه چین و تعدادی از کشورهای دیگر اکنون پایگاه‌های نظامی در جیبوتی نیز دارند، آمریکا مشتاق است از سایر تأسیسات، به ویژه بوساسو و بربرا، در سواحل سومالی‌لند، یکی دیگر از مناطق جدا شده سومالی، استفاده کند.

امارات متحده عربی شواهد مربوط به حمایت خود از نیروهای پشتیبانی سریع را «قاطعانه رد کرده» و به میدل ایست آی گفته است که تحقیقات قبلی میدل ایست آی در مورد استفاده ابوظبی از بوساسو «ساختگی» بوده است. 

«بوساسو و بربره»، دیگر پایگاه‌های امارات در سومالی، تنها نیستند. امارات متحده عربی حلقه‌ای از کنترل را در اطراف دریای سرخ و خلیج عدن ایجاد کرده و در چند سال گذشته مجموعه‌ای از پایگاه‌ها را در قلمرو تحت کنترل متحدان و مشتریان خود ساخته یا توسعه داده است.

تصاویر ماهواره‌ای که توسط میدل ایست آی تجزیه و تحلیل شده‌اند، وجود عملیات نظامی-اطلاعاتی در «عبدالکری و سمحه»، دو جزیره‌ای که بخشی از مجمع‌الجزایر سقطری هستند و اکنون توسط شورای انتقالی جنوب یمن اداره می‌شوند؛ «موکا» در یمن؛ و «میون»، یک جزیره آتشفشانی در تنگه باب المندب که از طریق آن ۳۰ درصد از نفت جهان حمل می‌شود، را نشان می‌دهند.

ماه گذشته، خبرگزاری آسوشیتدپرس از ظهور یک «باند هوایی مرموز» در «جبل زقار»، یک برآمدگی آتشفشانی درست در ساحل دریای سرخ یمن، گزارش داد.  سودان علاوه بر دریای سرخ، زمین‌های کشاورزی فراوان و منابع معدنی فراوانی دارد. در سال ۲۰۲۴، ۹۰ درصد از صادرات رسمی طلای سودان به امارات متحده عربی سرازیر شد که ۵۳.۴ میلیارد دلار درآمد صادرات طلا را گزارش کرد.

پایگاه‌های امارات متحده عربی با همکاری نزدیک اسرائیل و ایالات متحده توسعه یافته‌اند و برای نظارت بر فعالیت حوثی‌ها در منطقه، مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

«رابطه بین امارات و اسرائیل حتی قبل از برقراری روابط دیپلماتیک رسمی [در سال ۲۰۲۰] بسیار توسعه یافته بود، اما مسکوت نگه داشته می‌شد. نه مخفی، فقط مسکوت نگه داشته می‌شد.» این گفته‌ی آلون پینکاس، دیپلمات اسرائیلی که به عنوان مشاور چهار وزیر امور خارجه خدمت کرده است، به میدل ایست آی است.

«پل هوایی» به سودان

در حالی که ایالات متحده از بوساسو برای عملیات ضد تروریسم استفاده می‌کند، داده‌های ردیابی پرواز که توسط میدل ایست آی تجزیه و تحلیل شده‌اند، نشان می‌دهند که ۷۷ پرواز بین مارس ۲۰۲۴ و اوت ۲۰۲۵ در پایگاه هوایی پونتلند فرود آمده‌اند که نشان می‌دهد بوساسو به بخش دائمی «پل هوایی» امارات به سودان تبدیل شده است.

ماه گذشته، یک مدیر ارشد در بندر بوساسو به میدل ایست آی گفت که طی دو سال گذشته، امارات بیش از ۵۰۰۰۰۰ کانتینر با علامت‌گذاری به عنوان خطرناک را از طریق بوساسو منتقل کرده است.

امارات متحده عربی دو پایگاه در داخل خود سودان دارد که از آوریل ۲۰۲۳ درگیر جنگ است: «نیالا» در دارفور جنوبی و «المالحه»، ۲۰۰ کیلومتری الفاشر، پایتخت دارفور شمالی.

اکنون که شبه‌نظامیان سودانی کنترل الفاشر را در دست دارند، می‌توانند به دنبال پرواز مستقیم هواپیماهای باری به داخل شهر باشند که یک باند بزرگ در فرودگاه خود دارد. این امر می‌تواند منجر به کاهش فعالیت در بوساسو شود، اما در حال حاضر پایگاه پونتلند همچنان حیاتی است.

یک فرمانده ارشد پبسش نیروی دریایی همچنین از حضور مزدوران کلمبیایی در بوساسو خبر داد و گفت: «در حین بارگیری و تخلیه، آنها به شدت محافظت می‌شوند زیرا مواد و تدارکات حساسی را حمل می‌کنند که به طور عمومی افشا نمی‌شوند.»

شبکه دریایی

مسیرهای دریایی، پایگاه‌های جزایر یمنی «سقطری»، «عبدالکوری و سمحه» و همچنین «موخا» در ساحل جنوبی یمن - را به بوساسو و بربرا متصل می‌کنند.  داده‌ها، نشان می‌دهد که کشتی اماراتی المبروکه ۲ که زیر پرچم سنت کیتس و نویس، کشوری در کارائیب، حرکت می‌کند، از امارات متحده عربی به سمت خلیج عدن حرکت کرده، در عبدالکوری، جزیره سقطری پهلو گرفته و سپس به بوساسو رفته است.

 پایگاه‌های امارات همگی ساختارهای عملیاتی مشابهی دارند: باند فرودگاه‌ها، آشیانه‌ها و تأسیسات اطلاعاتی، همگی به ادغام لجستیکی و اطلاعاتی اشاره دارند که از یک اتاق عملیات منطقه‌ای واحد مدیریت می‌شود. به نظر می‌رسد حضور امارات در پانتلند و سومالی‌لند بخشی از یک پروژه منطقه‌ای چندوجهی است، پروژه‌ای که هم دریا و هم هوا را در بر می‌گیرد و از جزایر یمن تا سواحل شاخ آفریقا امتداد دارد.

تصاویر ماهواره‌ای گرفته شده بین سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵، تبدیل بوساسو، تحت مدیریت امارات، به یک مرکز نظامی مستحکم را نشان می‌دهد. در طول این دوره دو ساله، مجموعه‌ای از تأسیسات کلیدی یا ساخته شده یا توسعه یافته‌اند.

بربرا، مانند بوساسو، در بخشی از سومالی - در این مورد، سومالی‌لند - قرار دارد که از حمایت امارات متحده عربی برخوردار است و به دنبال جدایی از موگادیشو است. در سال ۲۰۱۷، جمهوری خودخوانده سومالی‌لند موافقت کرد که به امارات متحده عربی اجازه دهد یک پایگاه نظامی در بندر بربرا ایجاد کند، که از آنجا می‌تواند به عنوان بخشی از جنگ داخلی یمن با حوثی‌ها بجنگد.

تصاویر ماهواره‌ای اخیر، زیرساخت‌های پیشرفته‌ای از جمله یک بندر نظامی مدرن، یک اسکله آب‌های عمیق و یک اسکله با قابلیت پذیرش کشتی‌های بزرگ دریایی را نشان می‌دهد.

بربره پیش از این به عنوان یک پایگاه برای اعزام جنگجویان سودانی به یمن استفاده شده است. در ماه مارس امسال، سومالی‌لند تلاش دولت مرکزی سومالی در موگادیشو برای واگذاری کنترل انحصاری بندر و پایگاه هوایی بربره به ایالات متحده را رد کرد. اما در پایان ماه ژوئیه، عبدالرحمن محمد عبداللهی، رئیس جمهور سومالی‌لند، اعلام کرد که نظرش تغییر کرده است و گفت که دولت او آماده است تا میزبان یک پایگاه نظامی ایالات متحده در بربره باشد و به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای کسب شناخت بین‌المللی، دسترسی به منابع معدنی ارزشمند، از جمله لیتیوم، را ارائه دهد.

با نگرانی‌هایی در مورد حضور چین در نزدیکی کمپ لیمونیر در جیبوتی، ایالات متحده بربره را به عنوان یک گزینه استراتژیک جایگزین برای تقویت حضور خود در دریای سرخ و شاخ آفریقا می‌بیند.

همچنین گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه سومالی‌لند در حال بررسی اجازه ایجاد یک پایگاه اسرائیلی در خاک خود است، باز هم در ازای به رسمیت شناختن و سرمایه‌گذاری‌ها.

اکنون، با اعلام ترامپ مبنی بر اینکه توجه خود را به سودان معطوف خواهد کرد، صحنه برای تشدید مبارزه قدرت که از قبل بین عربستان سعودی و ایالات متحده در جریان بوده، آماده شده است.

سودان ۷۵۰ کیلومتر خط ساحلی دارد و درست در آن سوی دریای سرخ از عربستان سعودی قرار دارد. امجد فرید الطیب، که پیش از این به عنوان دستیار رئیس دفتر نخست وزیر سودان خدمت می‌کرد، معتقد است که پروژه امارات متحده عربی در دریای سرخ و خلیج عدن «با امنیت و ثبات سازگار نیست و مستقیماً برنامه بلندمدت عربستان سعودی برای دوران پس از نفت را تهدید می‌کند».

انتهای پیام