به گزارش ایسنا، به کار گرفتن مذاکرهکنندگان متعدد از سوی «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا در پرونده صلح اوکراین سوالبرانگیز شده است، چرا که به نظر میرسد رئیسجمهور آمریکا تقریبا تمامی نزدیکترین مشاوران خود را برای مذاکره بر سر یک توافق صلح میان روسیه و اوکراین به میدان فرستاده است.
شبکه فرانس ۲۴ در گزارشی در این باره نوشت: «دنیل دریسکول» وزیر ارتش آمریکا هفته گذشته به فهرست در حال گسترش مذاکرهکنندگان اوکراین پیوست و پس از ملاقات با یک هیات روسی در امارات برای ارائه یک طرح صلح جدید آمریکا به کییف، به اوکراین سفر کرد. روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی درباره این حرکت غیرمعمول نوشته بود که وزیران ارتش آمریکا معمولا در مذاکرات صلح مشارکت نمیکنند.
تنها چند روز پیش از ایفای نقش دریسکول در این روند دیپلماتیک، روزنامه فایننشال تایمز فاش کرد که «جرد کوشنر» داماد ترامپ نیز به جمع مذاکرهکنندگان اضافه شده و در جلسه ۲۳ نوامبر با اوکراین و حامیان اروپایی آن در ژنو حضور یافته است.
اما افراد جدید جایگزین افراد قدیمی نشدهاند-حداقل هنوز نه. «استیو ویتکاف» فرستاده ویژه صلح ترامپ همچنان نقش پیشرو را ایفا میکند و هفته آینده قرار است با «ولادیمیر پوتین» رئیسجمهور روسیه ملاقات کند.
«مارکو روبیو» وزیر امور خارجه آمریکا نیز به موازات این خبر در ژنو اعلام کرد که درباره طرحی که به تازگی توسط ویتکاف ارائه شده است «هنوز کارهایی باید انجام شود». ترامپ نیز با آن مخالفتی نکرده است.
این سیگنالهای متناقض و افزایش تعداد مذاکرهکنندگان در تضاد آشکار با تصمیم کرملین است که تنها یک نفر- «کیریل دمیتریف» رئیس صندوق سرمایهگذاری مستقیم روسیه-را برای انجام دادن همین ماموریت منصوب کرده است.
«رنه لیندشتات» کارشناس سیاست آمریکا در دانشگاه بیرمنگام درباره تیم دیپلماتیک آمریکا گفت: «آنها مانند آماتورها به نظر میرسند. به نظر نمیرسد که کنترل امور را در دست داشته باشند یا نماینده یک ابرقدرت باشند.»
این رویکرد واشنگتن حتی به گمان برخی موجب دامن زدن به روایتهای رسانهای از وضعیت آشفته تیم مذاکرهکننده آمریکا شده است.
حمله سهجانبه
در ادامه این مطلب مطرح شد: تحلیلگران هشدار میدهند که ممکن است نوعی منطق «ترامپی» در این آشفتگی ظاهری وجود داشته باشد.
«ایندرجیت پارمار» استاد سیاست بینالملل در دانشگاه سنت جورج لندن گفت که این راهبرد با «سبک ترامپ در اجازه دادن به "ستارهها" برای آزمودن مستقل ایدهها» همخوانی دارد»
لیندشتات نیز همنظر با او گفت: «او به نوعی چند نفر را به میدان میفرستد و سپس میبیند چه کسی با بهترین ایدهها یا بهترین نتایج بازمیگردد.»
این یعنی تا زمانی که ترامپ راهبرد مورد علاقه خود را انتخاب کند، دیپلماتهای آمریکایی در سه جبهه مختلف فعالیت میکنند: مذاکرات در ژنو تحت هدایت روبیو با گرایش بیشتر به اوکراین، مذاکرات وزیر ارتش با روسها در ابوظبی و در نهایت جلسه آینده ویتکاف با پوتین در مسکو.
با این حال، «اسکات لوکاس» متخصص روابط بینالملل و سیاست خارجی آمریکا در دانشگاه بیرمنگام پیشنهاد کرد که دوران حضور روبیو در کانون توجه ممکن است به زودی به پایان برسد.
او روبیو را به همراه «کیت کلاگ» فرستاده ویژه پیشین آمریکا در امور اوکراین در زمره «افراد بالغ جمع» توصیف کرد که در تابستان گذشته به برقراری مجدد کمکهای نظامی آمریکا به اوکراین از طریق فروش تجهیزات توسط کشورهای ناتو و ازسرگیری اشتراکگذاری اطلاعات کمک کردند. اما لوکاس افزود که روبیو از آن زمان از «کنار زده شدن کلاگ» ضربه خورده است.
مسئله دیگر نیز این است که خط مشی روبیو که خواستار تقویت توانمندیهای دفاعی اوکراین است با هدف ترامپ برای امضای یک توافق صلح «در اسرع وقت» همخوانی ندارد. ترامپ زمانی گفت که میخواهد جنگ تا روز شکرگزاری (۲۷ نوامبر) به پایان برسد اما بعدا از آن هدف عقب نشینی کرد.
پیامدهای یک افشاگری برای تیم مذاکرهکننده ترامپ
در بخش پایانی این مطلب مطرح شد: لوکاس معتقد است که دولت ترامپ با این تقویت دیپلماتیک تیمش برای تحقق سریعتر صلح فکر میکند این وضع «از نظر پروژههای اقتصادی که میتوانند با احیای روابط تجاری با مسکو به دست آورند یک وضعیت برد-برد است». حتی اگر این به معنای آن باشد که اوکراین مجبور به واگذاری قلمرو به متجاوز روسی خود شود.
به همین دلیل است که ویتکاف، که پشت طرح صلح جنجالی ۲۸ مادهای بود که اخیرا مطرح شد، ناگهان شرایط را بر وفق مراد دید، البته دستکم تا زمانی که بلومبرگ این هفته تاکتیکهای مذاکره او را افشا کرد؛ این خبرگزاری پس از انتشار رونوشت یک مکالمه تلفنی ویتکاف شوک زیادی وارد کرد. ادعا میشود ویتکاف در این تماس تلفنی با همتای روس خود-دمیتریف-به او آموخته است که چگونه ترامپ را به پذیرش طرح صلح جانبدارانهتر به نفع روسیه متقاعد کند. این ممکن است توضیحی برای این باشد که چرا کوشنر و دریسکول ناگهان وارد صحنه شدند.
لیندشتات میگوید: اساسا او نماینده جی. دی. ونس(معاون ترامپ) است و به احتمال زیاد به طور غیرمستقیم راه را برای مشارکت معاون رئیسجمهور در هرگونه معاملهگری در زمینه جنگ اوکراین باز میکند. ونس بسیار ضد اوکراین است ...
با توجه به این که این دلیل بیشتری برای به صحنه آمدن کوشنر است، لینداشتت گفت: «اگر ترامپ مطمئن نباشد که آیا میتواند به افرادش در دولت اعتماد کند، به خانواده متوسل میشود.»
با این حال؛ پارمار از دانشگاه لندن درباره مشارکت دادن کوشنر معتقد است: «حضور او- غیررسمی اما با نقشی محوری-به آشفتگی ظاهری مذاکرات افزوده، باعث انتقاد از دور زدن کانالهای دیپلماتیک سنتی شده و سوالاتی درباره تعارض منافع ناشی از ارتباطات تجاری او برانگیخته است.»
انتهای پیام
نظرات