دانشمندان با بررسی نوعی ژن شناساییشده در مگس میوه، یکی از مولفههای حیاتی در پیریزی زبان انسان را کشف کردند.
به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تکامل زبان در انسانها همچنان محققانی را که در حال بررسی چگونگی یادگرفتن برقراری ارتباط توسط انسانها هستند، سردرگم کرده است.
این فرآیند تکاملی شامل چندین ژن و همچنین اصلاح این رفتار با آزمون و خطاست. هماکنون محققان دانشگاه میسوری با بررسی نوعی ژن شناساییشده در مگس میوه، یک جزء اساسی در پیریزی زبان انسان را کشف کردهاند.
به گفته تروی زارس، استادیار علوم زیستی کالج علم و هنرهای دانشگاه میسوری، با ایزولهکردن ژنهای دخیل، دانشمندان میتوانند به اساس زیستی زبان انسان پی ببرند.
وی گفت: در سال 2007، تیم ما ژنی را در ژنوم مگس میوه کشف کرد که به نسخه انسانی ژن (Forkhead Box P (FoxP بسیار شباهت داشت و هماکنون در مطالعه جدیدمان دریافتیم این ژن ایفاگر اصلی در یادگیری رفتارمحور است.
محققان مگسهایی را مطالعه کردند که ژن FoxP در آنها اصلاح شده بود. طی نوعی آزمایش یادگیری که به شبیهسازی یادگیری انسان بسیار نزدیک بود، مگسهای موجود در یک شبیهسازیکننده سفارشی پرواز، باید با عضلات پروازشان حرکات مختلف را انجام میدادند تا یاد بگیرند کجاها پرواز کنند و به چه جاهایی پرواز نکنند. به این مگسها آموزش داده شد که از پروازکردن در یک جهت اجتناب کنند و این که مانورهای پرواز مختلفی را انجام دهند.
تیم علمی دریافت مگسهای دارای ژن FoxP کوچکشده (compromised) در انجام این عمل ناکام ماندند در حالی که مگسهایی که ژن آنها کوچک نشده بود، در انجام وظایف محوله موفق عمل کردند و حرکاتشان را یاد گرفتند. این نارسایی در یادگیری از لحاظ مفهومی به بیماران دارای جهشهای FoxP بسیار شبیه است که در این مورد برقراری ارتباط دچار تغییر میشود.
آزمایشهای بعدی تغییر در شکل ساختاری مغزهای مگس میوه را نشان دادند و این که یادگیری به عملکرد و رشد عادی این ژن بستگی دارد.
به گفته تیم علمی، این کشف نشان میدهد یکی از ریشههای زبان را میتوان به 500 میلیون سال پیش و به جدی نسبت داد که توانایی یادگیری را با آزمون و خطا تکامل داده است. چنین یافتههایی باید به دانشمندان در درک این موضوع کمک کند که چگونه اساسهای ژنتیکی نارساییهای ارتباطی در انسان ظهور میکنند.
جزئیات این مطالعه در مجله PLOS One منتشر شد.
انتهای پیام
نظرات