دانشمندان آمریکایی موفق به شناسایی مینیمغزهای پنهان در نخاع انسان شدهاند که امکان حفظ تعادل هنگام حرکت در میان جمعیت و جلوگیری از سر خوردن در زمان عبور از روی یک سطح یخزده را فراهم میکند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، حفظ تعادل هنگام حرکت به دلیل وجود مجموعهای از نورونهای موجود در نخاع و به صورت ناخودآگاه رخ میدهد؛ این نورونها اطلاعات حسی را یکپارچه کرده و سازگاری لازم را به عضلات اعمال میکنند.
زمانی که فرد میایستد یا راه میرود، حسگرهای حسی موجود بر روی پاشنه پاها، تغییرات ریزی را در فشار و حرکت شناسایی میکنند؛ این حسگرها سیگنالهایی را به نخاع و سپس به مغز میفرستند.
ظرف هر میلیثانیه، جریانهای چندگانهای از اطلاعات شامل سیگنالهای حاصل از «گذرگاه انتقال لمس سبک» به سمت مغز جاری میشوند.
یکی از شیوههای برخورد مغز با این دادهها، پیشپردازشکردن آنها در ایستگاههای حسی ثانویه مانند چشم یا نخاع است، اما تا پیش از این، شناسایی دقیق این نوع نورونها و چگونگی اتصال آنها به یکدیگر برای دانشمندان فرآیندی بینهایت دشوار بوده است.
محققان مطالعات زیستی موسسه سالک با استفاده از شیوههای تصویربرداری برش لبه، فیبرهای عصبی حامل سیگنالهای ارسالی از حسگرهای لامسه موجود در پا و اتصالاتشان در نخاع را رهگیری کردند؛ نتایج بدست آمده نشان میدهد، این فیبرهای حسی در نخاع به همراه یکدیگر به گروه دیگری از نورونها موسوم به RORI متصل میشوند.
نورونهای RORI به نوبه خود به نورونهایی در ناحیه حرکتی مغز متصل میشوند و این موضوع نشان میدهد، آنها به عنوان مولفه اتصالی مهم بین مغز و پاها عمل میکنند.
زمانی که نورونهای RORI موجود در نخاع موشهای تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) غیرفعال شدند، حساسیت موشها به حرکت تا حد قابلتوجهی کمتر شدند.
همچنین زمانی که دانشمندان موشها را مجاب کردند روی میله باریک و مرتفعی که نیاز به مهارت و تلاش بیشتری داشت، حرکت کنند، این حیوانات تلوتلو خوردند. محققان معتقدند که نورونهای RORI مسئول دستور دادن به پا درباره چگونگی حرکتکردن هستند.
این یافتهها دیدگاه بهتری درباره گذرگاههای عصبی و فرآیندهای موجود در پس کنترل حرکت و همچنین چگونگی حسکردن محیط توسط چنین نورونهایی در اختیار محققان قرار میدهد.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Cell قابلمشاهده است.
انتهای پیام
نظرات