امروز همه عاشقان زینب آمدند تا در فراق مرید از مرادش هم ناله شده و بگویند: نگاه کن به زمین ما رایت الا تن ...

به گزارش ایسنا، منطقه زنجان، امروز یازدهم محرم است، روزی که زینب (س) موهایش را با خون حنا می‌بندد و در میان خاک کلام خدا را مقطعه کرده و می‌نویسد: الف، لام، میم، طا، ها، سر اما زینب در این بحبوحه خطبه‌های آتشین را قرائت می‌کند که همچون ذوالفقار علی (ع) تیز و برنده است و می‌گوید: نگاه کن به زمین ما رایت الا تن / به آسمان بنگر ما رایت الا سر.

زینب جان ما همه خوب می‌دانیم که درد تو آنچنان که نوشتند آب نیست و تشنگی بهانه بود تا درس وفاداری، شجاعت و آزادگی را بیاموزیم. دیر زمانی است که همچون حر به دوراهی رسیده‌ایم اما افسوس جسارت آن انتخاب نیست. امروز همه آمدند و با نوای یازینب (س) و یا حسین (ع) در فراق مرید از مرادش گریستند و آفتاب را در حزن‌انگیزترین غروب خود به نظاره نشستند.

کودکانی که در اثر غفلت والدین در میان خیل جمعیت گم شده بودند نیز جلب توجه می‌کرد و چنان در فراق، گریه سر می‌دادند آنچنان که عاشقی در فراق معشوق می‌گرید تا کسی سراغی از گمشده بگیرد. با آنان که سر صحبت را باز می‌کنم تمایلی به گفت‌وگو ندارند و البته هیچ نام و نشانی از خانواده خود ندارند که بتوان هر چه سریع‌تر آنان را به مراد دلشان رساند.

شور و دلدادگی در شهر موج می‌زد یکی با ندای «یازینب» و «یاحسین» ارادت خود را به این آستان تقدیم می‌کرد، دیگری با پخش خرما و چایی دسته عزاداری را همراهی می‌کرد.

بی‌شک، واقعه کربلا یک جریان بود، جریانی که بعد از به شهادت رسیدن امام حسین (ع) و به واسطه پیام‌رسان عاشورا یعنی حضرت زینب (س) به آینده متصل شد تا بعد از گذشت چهارده قرن از این واقعه، هنوز هم شاهد سرباز زدن زخم‌های کهنه تاریخ از درد جانکاهی که بر فرزند فرق‌ شکافته عدالت‌خواهی روا شد، باشیم. امروز همان روزی بود که مردم زنجان یک‌بار دیگر در تداوم این جریان نقش بی‌بدیل خود را به نمایش گذاشتند.

زینب استوار قدم بردار، سرهای روی نیزه بشارت از کربلایی دیگر می‌دهند بانوی خورشید، عاشورای تو همچنان باقی است ...