عکس: شقایق قاسمی

 محله «بیدآباد» که در گذشته به‌نام‌های «ویذآباد» و «ویدآباد» مشهور بوده، یکی از محله‌های قدیمی شهر اصفهان به‌شمار می‌آید که در شمال رودخانه زاینده‌رود و در خیابان مسجدسید واقع شده است. بیدآباد تا قرن چهارم هجری‌قمری بیرون از دروازه‌های اصفهان بود و ساکنانش بیشتر حاشیه‌نشینان شهر محسوب می‌شدند. با گسترش زیست شهری اصفهان، این محله هم به‌مرور زمان به بخش مهمی از بافت شهری تبدیل می‌شود. در باب وجه‌ تسمیه این محله آمده است که ریشه کلمه «بیدآباد»  به لغت «وید» برمی‌گردد که در گذشته به‌معنای «بید» بود. در واقع، «بیدآباد» به‌نام آبادی یا محله‌ای اشاره دارد که در آن درخت بید بسیار است. گفتنی است که ایرانیان در گذشته به کاربرد نام گیاهان و درختان در اسامی ده و دیگر مکان‌ها علاقه‌مند بودند. مورخانی چون مافرخی، یاقوت حموی در «معجم البلدان»، سمعانی در «الأنساب» نیز نام این محله را «ویذآباد» نامیده‌اند، اما از دوران صفویه به‌بعد متأثر از دگرگونی‌های زبانی به بیدآباد تبدیل می‌شود. محله بیدآباد از چهارباغ پایین، خیابان جامی و مقبره «شیخ ابومسعود» شروع می‌شود و با عبور از خیابان مسجد سید از طریق بازارچه بیدآباد به بازارچه دیگری موسوم به شاطرباشی و خیابان کوشک می‌رسد، سپس از مسیر بازارچه رحیم‌خان به مادی فدن و مجموعه مسجد سید پیوند می‌خورد، این محله کهن، سرسبز و خاطره‌انگیز اصفهان در نهایت به مدرسه درب‌کوشک و در امتداد خیابان مسجدسید به چهارباغ پایین منتهی می‌شود.