ارگ بم بزرگ‌ترین بنای خشت و گلی جهان است که در شهر بم در استان کرمان و در جنوب شرقی ایران قرار دارد. ارگ تاریخی بم در یکم فروردین ۱۳۴۵ با شماره ۵۱۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این بنا پیش از سده ۵ پیش از میلاد ساخته شده و تا سال ۱۸۵۰ میلادی به‌ کار گرفته شده‌ است. مساحت این ارگ نزدیک به ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است که با دیوارهایی به بلندی ۶ تا ۷ متر و طول ۱۸۱۵ متر احاطه شده‌ است. در متون تاریخی، پیدایش ارگ بم را به بهمن پسر اسفندیار نسبت داده‌اند و او را اردشیر دراز دست از شاهان دوران هخامنشی قلمداد کرده‌اند. ارگ بم به واسطه اینکه در مسیر جاده شرق به غرب قرار گرفته، همیشه در طول تاریخ مورد توجه بوده و از اهمیت خاصی برخوردار است. آخرین حادثه تاریخی (غیر از زلزله ۵ دی ۱۳۸۲) که در اذهان مردم از ارگ به یادگار مانده، دستگیری لطفعلیخان زند به وسیله محمد علی خان زابلی حاکم قلعه بم است. ارگ بم تا سال ۱۲۵۴ هـجری قمری و غائله آقاخان محلاتی مسکونی بوده است.

متاسفانه این ارگ در سال ۱۳۸۲ هجری شمسی بر اثر زلزله بیشتر قسمت‌های آن خراب شد. برنامه‌هایی برای بازسازی ارگ ترتیب داده شده است تا بدون تأثیر بر شکل و ساختار منحصر به فرد آن ارگ را از ویرانی نجات دهد. چند نقطه مهم همچون مسجد، ‌ مجموعه میرزا نعیم، ‌ خانه احمدی یا خانه خانواده زابلی و استراحتگاه حاکم بطور کامل بازسازی خواهد شد.

 اکنون ۱۴ سال از زلزله بم می‌گذرد و بخشی از قسمت‌های ارگ بازسازی شده است و روند بازسازی کماکان ادامه دارد.