زیبایی ایران تنها بخاطر جنگل‌های انبوه حاشیه البرز و زاگرس یا بکری و آرامش فلات‌ مرکزی نیست. تنوع زیست‌محیطی در جای‌جای این مرز و بوم، دست‌یافتنی است. اغلب افراد، خلخال را با جادۀ زیبای خلخال به اسالم می‌شناسند اما سفر به این شهر و حوالی بخش «خورش‌رستم» در استان اردبیل، مسافران را به دل جاده‌ای می‌اندازد که خود و حاشیه‌اش تنوعی کم‌نظیر را نصیب میهمانان می‌کند. از مسیرِ گاه آسفالت و گاه خاکی، گاه صاف و گاه پرپیچ‌وخم این جاده که عبور کنید، تقریباً با هرآنچه برای یک سفر جاده‌ای نیاز دارید مواجه خواهید شد؛ مزرعه، گندم‌زار، روستا، گورستان محلی، بافت خشک یا جنگل‌های تُنُک و گاه درختان سبز و انبوه، تپه و کوه و دره، سوغات چشم‌نوازی است که تجربۀ سفر جاده‌ای نسبتاً کاملی را به ارمغان می‌آورد. البته این تمام دریافت شما از سفر به آن مناطق نخواهد بود. از دل جاده که به دل روستاهای اطراف جاده بزنید، شما می‌مانید و درددل آخرین روستاییانِ بازمانده، از محرومیتی که گویا تمامی ندارد. این جاده‌ها از میان حدود ۵۰ روستا در حوالی خلخال و خورش‌رستم و هشتجین (هشجین) می‌گذرند و مسافر را در میان پارادوکسی از زیبایی و محرومیت رها می‌کنند.