حق تحصیل و آموزش بخش مهمی از منشور جهانی حقوق کودکان است چرا که آگاهی، مهارت و رشد ذهنی و اجتماعی را برای فرد به همراه دارد. بازماندگی از تحصیل علاوه بر اینکه کودک را از قابلیت‌های زندگی آینده‌اش محروم می‌کند، در بلند مدت باعث افزایش آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی می‌شود. اصطلاح بازماندگی از تحصیل برای گروه سنی بین ۶ تا ۱۷ سال به کار می‌رود که یا هرگز به مدرسه نرفته‌اند یا پس از گذر چند سال با ناملایمات و شرایط زندگی مجبور به ترک تحصیل شده‌اند. در مناطق کوهستانی و عشایری شمال استان خوزستان (شهرستان‌های اندیکا و لالی)، ترک تحصیل به دلایل کمبود مدرسه و پراکندگی روستاها، راه‌های سخت کوهستانی، کوچ عشایر، ازدواج در سنین پایین و تعصب‌های خانوادگی صورت می‌گیرد.