دکتر داود یونسیان در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه چهار طرح ملی کلان به این دانشگاه واگذار شده است، افزود: "پلتفرم خودرو"، "قطار پرسرعت ملی"، "بخشی از طرح طراحی و ساخت هواپیمای ۱۵۰ نفره" و "توربین ملی" از جمله طرحهای کلان ملی است که دانشگاه علم و صنعت در آن مشارکت داشته است.
وی اظهار کرد: در سه تا چهار سال اخیر تقریبا همه این طرحها در دانشگاه بدون اختصاص بودجهای رها شده است، ولی دانشگاه از طریق بودجههای داخلی و حمایتهای صورت گرفته در دانشگاه این طرحها را زنده نگه داشته است.
یونسیان، با بیان اینکه اخیرا اخبار خوبی در زمینه احیای این طرحها از طرف دولت و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری شنیده میشود، خاطر نشان کرد: با توجه به ماهیت این طرحها که نیازهای اصلی فناوری کشور است، رویکرد جدید دولت و وزارت علوم میتواند کمک کند تا این طرحها ادامه یابد.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه علم و صنعت، با تاکید بر اینکه در سالهای اخیر هیچ بودجهای به این طرحها اختصاص داده نشده است، یادآور شد: همه این طرحها دارای کارفرما و شریک فنی و اقتصادی آن مشخص بود، ولی سیاستهای دولت قبلی بر این بود که این طرحها فعلا مسکوت باقی بمانند، ولی دانشگاه با توجه به استراتژیک بودن، این طرحها را متوقف نکرد.
وی با بیان اینکه ساختار اجرایی این طرحها در دانشگاه موجود است و حذف نشده است، یادآور شد: این طرحها در قالب طرحهای کوچک تحقیقاتی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری پیگیری میشود.
به گفته این مقام مسؤول، به طور متوسط این چهار طرح کلان ملی تاکنون به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد پیشرفته داشتهاند.
یونسیان به بیان پرداخت اعتبارات پژوهشی و فناوری دانشگاهها در لایحه ۱۴۰۱ بودجه پرداخت و با تاکید بر اینکه این حوزه نیاز به توجه جدی دارد، گفت: در برنامههای کشور صحبت از اختصاص یک درصد از GDP به امر تحقیقات بود، ولی در حال حاضر کمتر از ۳ دهم درصد در واقعیت اتفاق افتاده است.
وی با بیان اینکه در ۴ تا ۵ سال اخیر دانشگاهها دچار فقر جدی در حوزه تجهیزات آزمایشگاهی هستند، خاطر نشان کرد: در این مدت هیچ تجهیزات جدیدی به دانشگاهها تزریق نشده و در حال فرسودگی هستند و از سوی دیگر بودجههای تحقیقات کاربردی و بنیادی محدودیت است.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه علم و صنعت ایران، اعتبارات تحقیقات بنیادی و کاربردی دانشگاهها را ناچیز عنوان کرد و گفت: گرنتهای تحقیقاتی همه دانشگاهها در مقابل تورمی که در کشور موجود است، اثرات خود را از دست دادهاند.
وی با بیان اینکه این وضعیت در بخش آموزش نیز حاکم است، یادآور شد: دانشجویان دوره دکتری نیاز به یکسری مواد مصرفی و تجهیزات در حوزه پژوهشی دارند و در طی ۵ سال اخیر کم توجهی به حوزه پژوهش، خطراتی را برای دانشگاهها ایجاد خواهد کرد و دولت نیز باید به آن توجه کند.
وی در خصوص میزان کاهش اعتبارات پژوهش و فناوری دانشگاه گفت: اعتبارات این حوزه در دانشگاهها کاهش نداشته، ولی رشد هم نداشته و ثابت مانده است و با توجه به تورم کشور، این اعتبارات اثرات لازم را ندارند.
به گزارش ایسنا، "توسعه فناوریهای کلیدی هواپیمای جت مسافربری ۱۵۰ نفره"، "طراحی کفی (platform) ملی برای خودروی سواری کلاس B"، "طراحی و ساخت پروتز عصبی حرکتی زیرجلدی برای بازیابی حرکت در افراد دچار ضایعه نخاعی" و "ایجاد سامانه حمل و نقل هوشمند در کشور و پیاده سازی یک سامانه حمل و نقل سریع السیر ریلی با استفاده از آخرین دستاوردهای فناوری جهان" چهار طرح کلان ملی است که با تصویب شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری به دانشگاه علم و صنعت ایران به عنوان دانشگاه محوری واگذار شد.
بهرهبردار طرح "توسعه فناوریهای کلیدی هواپیمایی جت مسافربری ۱۵۰ نفره" این طرح کلان ملی، سازمان صنایع هوایی ایران است و با همکاری دانشگاه صنعتی امیرکبیر مجری محوری در بخش هواپیما، دانشگاه صنعتی اصفهان مجری همکار در بخش اویونیک اجرایی شد. دانشگاه علم وصنعت ایران پس از هماهنگی با سازمان صنایع هوایی ایران و دانشگاههای دیگر، برنامه اجرای پروژه طراحی و ساخت هواپیمای ۱۵۰ نفره را تهیه و تدوین کرد.
هدف اصلی از اجرای طرح "طراحی و ساخت پروتز عصبی حرکتی زیرجلدی" استفاده از مهندسی عصبی برای رفع مشکلات حرکتی در بیماران ضایعه نخاعی و ساخت یک پروتز عصبی حرکتی زیر جلدی است.
پروتز عصبی حرکتی یک سیستم میکروالکترونیکی است که بر مبنای مغز انسان، حرکت را در عضو فلج ایجاد و کنترل میکند. مهمترین ویژگی سیستم استفاده از الکترودهای زیرجلدی برای ارسال فرمانهای حرکتی به اعصاب حرکتی است. سیستم دارای یک بخش نوروچیپ است که در داخل بدن کاشته میشود و به صورت بیسیم اطلاعات لازم را از یک کامپیوتر کوچک قابل حمل خارجی دریافت میکند. اجرای این طرح، زمینه لازم را برای گسترش فناوری عصبی در تمام زمینههای آن در ایران فراهم میکند.
در طرح کلان ملی"پروژه طراحی پلتفرم ملی خودرو در کلاس B " دانشگاه علم وصنعت مجری است و همکاران این پروژه دانشگاههای امیرکبیر، خواجهنصیر و دانشگاه تهران هستند.
پروژه کلان "پیادهسازی فناوری ملی سامانه حمل و نقل ریلی پرسرعت" که بر اساس سیاستهای تعیین شده برای کشور در سند چشمانداز بیست ساله و برنامه پنجم توسعه اقتصادی اجتماعی در شورای عتف به تصویب رسیده است، با محوریت دانشگاه علم وصنعت ایران و با همکاری مرکز تحقیقات راهآهن و دانشگاه صنعتی امیرکبیر در خردادماه سال ۱۳۹۱ کار خود را آغاز کرد.
هدف اصلی این پروژه دستیابی به فناوریهای اصلی و توان طراحی پایه سامانه حمل و نقل ریلی پرسرعت با سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت از طریق به کارگیری دانش موجود در کشور و ایجاد دانش از روشهای مختلف از جمله انتقال فناوری و یا مشارکت حقوقی بینالمللی است.
انتهای پیام
نظرات