به گزارش ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، حدود ۴۰ درصد از افراد مبتلا به "پسوریازیس"(psoriasis)، به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹، در درمان و مراقبت با تأخیر مواجه شده‌اند. افراد جوان‌تر و متعلق به اقلیت‌های قومی، بیشتر تحت تأثیر این اختلال در مراقبت قرار می‌گیرند.
جالب اینجاست که جوان‌تر بودن و تعلق داشتن به یک اقلیت قومی، با مردد بودن در مورد واکسن کووید-۱۹ در میان افراد مبتلا به پسوریازیس همراه بود. افرادی که نسبت به واکسن مردد بودند، نگرانی‌هایی در مورد ساخت سریع واکسن و عوارض جانبی واکسن بیان کردند و باور داشتند که واکسن ممکن است پسوریازیس آنها را بدتر کند.
افراد مبتلا به پسوریازیس به دلیل استفاده مکرر از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به نشانه‌های شدید کووید-۱۹ قرار دارند. درک اختلال در مراقبت از بیماران مبتلا به پسوریازیس که ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ است و تأثیر آن بر تردید در واکسیناسیون ممکن است به پزشکان در گفتگو با بیمارانی که نسبت به واکسن تردید دارند، کمک کند.
پژوهشگران "دانشگاه کینگز لندن"(King's College London) نتیجه گرفتند که شناسایی افراد محروم و رسیدگی به نگرانی‌های آنها در مورد واکسن کووید-۱۹، به کاهش خطرات ناشی از این بیماری همه‌گیر کمک می‌کند.
جمع‌آوری و بررسی داده‌ها
پژوهشگران از چهارم مه سال ۲۰۲۰، یک نظرسنجی آنلاین موسوم به "پسو پروتکت می"(PsoProtectMe) را برای افراد مبتلا به پسوریازیس از طریق رسانه‌های اجتماعی، سازمان‌های حامی بیماران مبتلا به پسوریازیس و مراکز درمانی ارائه دادند.
پژوهشگران، پرسشنامه‌ای را نیز در ماه مه ۲۰۲۱ ارائه دادند تا نظرات بیماران را در مورد تأثیر همه‌گیری کووید-۱۹ بر مراقبت از افراد مبتلا به پسوریازیس و خطرات مرتبط با سرکوبگرهای ایمنی ناشی از واکسن‌های کووید-۱۹ بپرسند.
پرسش‌ها طوری طراحی شدند که به شرکت‌کنندگان امکان دهند تا سطح تردید خود در مورد واکسن کووید-۱۹ را گزارش دهند و عواملی را که در این نگرانی نقش دارند، بیان کنند.
موانع بیشتر برای افراد جوان‌تر
در مجموع، ۸۰۲ فرد مبتلا به پسوریازیس این نظرسنجی را تکمیل کردند. پژوهشگران، پاسخ‌ها را از ۸۹ کشور جمع‌آوری کردند که ۶۹ درصد آنها از انگلستان به دست آمده بودند.
حدود ۴۰ درصد از شرکت‌کنندگان، اختلالاتی را در مراقبت از پسوریازیس خود گزارش کردند. افراد جوان‌تر با میانگین سنی ۴۴ سال، نسبت به افراد مسن‌تر با میانگین سنی ۵۴ سال، احتمال بیشتری برای تاخیر در درمان داشتند. اقوام غیر سفیدپوست نیز دسترسی محدودی به مراقبت از پسوریازیس داشتند.
افرادی که در دسترسی به مراقبت‌های پسوریازیس با مشکل مواجه بودند، نشانه‌های شدیدتری از این بیماری داشتند.
اگرچه بیشتر شرکت‌کنندگان این نظرسنجی، مقادیر مشابهی از دارو را مصرف می‌کردند اما افرادی که درمان‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را دریافت می‌کردند، اختلالات بیشتری را گزارش دادند.
درک بیشتر در مورد کووید-۱۹ شدید
در بخشی از این نظرسنجی، از شرکت‌کنندگان پرسیده شد که چقدر نگران بیماری کووید-۱۹ هستند و چه احساسی در مورد تأثیر داروهای خود بر بهبودی دارند.
حدود ۳۲۵ نفر گزارش دادند که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را مصرف می‌کردند و بیش از نیمی از آنها گفتند که احساس می‌کنند داروها، آنها را مستعد ابتلا به بیماری می‌کنند. علاوه بر این، ۵۶/۳ درصد گفتند که داروهای آنها بهبود یافتن از کووید-۱۹ را دشوار می‌کند.
نگرانی در مورد عوارض جانبی واکسن کووید-۱۹
از ۷۵۵ نفری که به پرسش‌های مربوط به واکسن کووید-۱۹ پاسخ دادند، ۸۰/۹ درصد گفتند که حداقل یک دوز واکسن دریافت کرده‌اند. از میان افراد واکسینه شده مبتلا به پسوریازیس، ۱۶/۲ درصد گزارش کردند که پسوریازیس آنها پس از ایمن‌سازی بدتر شده است و بیش از نیمی از آنها گفتند که تغییرات طی دو هفته رخ داده‌اند.
۸/۳ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس، از دریافت واکسن کووید-۱۹ خودداری کرده بودند یا قصد نداشتند آن را تزریق کنند. افراد مردد نسبت به واکسن، جوان‌تر بودند، شاخص توده بدنی پایین‌تری داشتند و مدت زمان بیماری آنها کوتاه‌تر بود. همچنین، احتمال کمتری برای مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی توسط آنها وجود داشت.
سه دلیل رایج برای مردد بودن در مورد تزریق واکسن، نگرانی در مورد عوارض جانبی آن، جدید بودن واکسن و ترس از بدتر شدن پسوریازیس آنها پس از ایمن‌سازی بود.
انتهای پیام
نظرات