به گزارش ایسنا و به نقل از کانورسیشن، همه‌ی ما ترجیح‌های مختلفی برای زمان مناسب برای بیرون آوردن پتوهای زمستانی داریم و تنظیم دمای مناسب برای محیط خانه اغلب به بحث و جدل بین زنان و مردان منجر می‌شود.

بین جنسیت‌ها همیشه شباهت‌ها بیشتر از تفاوت‌ها است، اما تحقیقات مختلف به شکل مداوم نشان داده است که زنان در مقایسه با مردان معمولا دمای بیشتر را ترجیح می‌دهند.

اما آیا شواهد علمی مشخصی وجود دارد که این باور رایج را مبنی بر اینکه زنان بیشتر از مردان سرما را احساس می‌کنند، تأیید کند؟

تفاوت‌های بیولوژیکی بین زن و مرد

تقریباً با وزن بدن یکسان بین مرد و زن، زنان عضله کمتری برای تولید گرما دارند. زنان همچنین چربی بیشتری بین پوست و ماهیچه‌های خود دارند، بنابراین پوست آنها زودتر سرما را احساس می‌کند، زیرا کمی دورتر از رگ‌های خونی است.

زنان همچنین نسبت به مردان متابولیسم کمتری دارند که ظرفیت تولید گرما را در آنها در هنگام قرار گرفتن در معرض سرما کاهش می‌دهد و زنان را همراه با کاهش دما، مستعد احساس سرما می‌کند.

تفاوت‌های هورمونی

هورمون‌های استروژن و پروژسترون که در مقادیر زیاد در زنان یافت می‌شوند، به دمای مرکزی بدن و پوست مرتبط هستند و به آن کمک می‌کنند.

استروژن موجب گشاد شدن عروق خونی در اندام‌ها می‌شود. این بدان معناست که گرمای بیشتری را می‌توان به هوای اطراف داد و پروژسترون می‌تواند باعث انقباض رگ‌های پوست شود، به این معنی که خون کمتری به برخی مناطق جریان می‌یابد تا اندام‌های داخلی را گرم‌تر نگه دارد و باعث می‌شود زنان احساس خنک‌تری کنند. گفتنی است که این تعادل هورمونی در طول ماه همراه با چرخه قاعدگی تغییر می‌کند.

این هورمون‌ها همچنین باعث می‌شوند دست، پا و گوش زنان تقریبا همیشه حدود ۳ درجه سانتی‌گراد خنک‌تر از مردان باشد.

دمای مرکزی بدن در هفته پس از تخمک گذاری به بالاترین حد خود می‌رسد، زیرا سطح پروژسترون افزایش می‌یابد. این بدان معنی است که در این زمان، زنان ممکن است به طور ویژه نسبت به سرما و هوای خنک‌تر حساس باشند.

اگرچه دست‌ها و پاهای زنان خنک‌تر هستند، اما میانگین دمای بدن زنان نسبت به مردان گرم‌تر است.

آیا فقط در انسان اینچنین است؟

این پدیده که برخی از ما دماهای گرمتر را ترجیح می‌دهیم، منحصر به انسان نیست. مطالعات روی بسیاری از گونه‌های پرندگان و پستانداران گزارش می‌دهند که نرها معمولاً در مناطق خنک‌تری که سایه وجود دارد، تجمع می‌کنند، در حالی که ماده‌ها و توله‌ها در محیط‌های گرم‌تری که نور خورشید وجود دارد، می‌مانند.

خفاش‌های نر ترجیح می‌دهند در قله‌های خنک و مرتفع کوه‌ها استراحت کنند، در حالی که خفاش‌های ماده در دره‌های گرم‌تر باقی می‌مانند.

پستانداران ماده ممکن است برای تشویق به استراحت با توله‌هایشان در طول مراحلی از زندگی آنها که توله‌ها قادر به تنظیم دمای بدن خود نیستند، به تمایل به آب و هوای گرم‌تر تکامل یافته باشند.

بنابراین تفاوت بین مکانیسم‌های حسگر دما ممکن است یک مزیت تکاملی ایجاد کرده باشد.

پس چگونه بر سر دمای ایده‌آل به توافق برسیم؟

روش خواب اسکاندیناویایی که در آن زوج‌ها با پتوهای جداگانه می‌خوابند، یکی از راه‌های غلبه بر تفاوت‌ها در ترجیحات دمایی است.

در محل کار، سیستم‌های راحتی شخصی دارای سیستم‌های حرارتی هستند که می‌توانند به صورت موضعی در صندلی یا نزدیک پاها گرما یا سرما تولید کنند. حتی به عنوان مثال می‌توان از پنکه‌های کوچک رومیزی، صندلی‌های گرم کن، پتو یا گرمکن پا استفاده کرد.

این سیستم‌ها آسایش فردی را برای برآوردن نیازهای شخصی بدون تأثیرگذاری بر دیگران در یک فضای مشترک فراهم می‌کنند و مشخص شده است که رضایت بیشتری در محل کار ایجاد می‌کنند.

این سیستم‌ها همچنین ممکن است یک روش کارآمد انرژی برای تعادل آسایش حرارتی و سلامت در محیط های اداری باشند.

انتهای پیام