به گزارش ایسنا، در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«آیا شاعری حرفه است یا ایدئولوژی؟ در هر حال ارکان آن کدام‌هاست؟ با عقل، عاطفه، حقیقت، رؤیا… چه رابطه‌ای دارد؟ هر کس با طرز متفاوتی شعر می‌سازد. من خود اغلب در رؤیای شبانه یا در رؤیاهای کوتاه روزانه با چشم باز، کلمه‌ای، تصویری، فریمی از یک فیلم و گاه صوتی می‌بینیم یا می‌شنوم. بعدها ذره‌بین برمی‌دارم و از درون همان جزء ماجرایی را پیدا می‌کنم. در واقع آن جزء کلیدی است برای گشایش ماجرایی که وجود داشته و من فراموش کرده بودم. پس برای من هر شعر با رؤیا آغاز می‌شود و با رهایی به پایان می‌رسد و این رهایی خود می‌تواند بیداری باشد یا رؤیای دیگری. احتمالا خیلی‌ها همین شیوه منبسط کردن کلمه را می‌شناسند. اما محصولات اصیل این نوع اکتشاف ـ یا به قول رمبو کیمیاگری ـ همه با هم متفاوت است. شاعران واقعی نتوانسته‌اند نه حزبی، نه خانواده‌ای و نه حتی دهاتی مشترک داشته باشند. هم‌چنان‌که تجربه مخاطبان شعر نیز متفاوت است. گروهی به تجربه «زیبا» می‌رسند و اغلب به تجربه «شگفت‌انگیز» که توصیف‌ناپذیر است.»
شعری از سپانلو:
با شاخه گل یخ
از مرز این زمستان خواهم گذشت
جایی کنار آتش گمنامی
آن وام کهنه را به تو پس می‌دهم
تا همسفر شوی
با عابران شیفته گم شدن
شاید حقیقتی یافتی
همرنگ آسمان دیار من
شهری که در ستایش زیبایی
دور از تو قهوه‌ای که مرا مهمان کردی
لب می‌زنم
و شاخه گل یخ را کنار فنجان جا می‌گذارم
چیزی که از تو وام گرفتم
مهر تو را به قلب تو پس می‌دهم
آری قسم به ساعت آتش
گم می‌کنم اگر تو پیدا کنی
این دستبند باز شد اینک
از دست تو که میوه سایش به واژه‌هاست
کتاب حاضر را انتشارات نیلوفر در ۴۰۰ صفحه و با قیمت ۱۹۵ هزار تومان روی پیشخوان کتاب‌فروشی‌ها گذاشته است.
محمدعلی سپانلو، مشهور به «شاعر تهران» (زاده ۲۹ آبان ۱۳۱۹ در تهران ـ درگذشته ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ در تهران) شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد و مترجم ایرانی بود. سپانلو آثاری از نویسنده‌های مطرح دنیا مثل آلبر کامو و ژان پل سارتر را نیز ترجمه کرده است. او دانش‌آموخته دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود.
«آه... بیابان»، «خاک»، «رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم زمان»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا»، «تبعید در وطن»، «قایق‌سواری در تهران» و «زمستان بلاتکلیف ما» مجموعه شعرهای سروده سپانلو است.
وی بیش از ۶۰ جلد کتاب در زمینه‌های شعر و داستان و تحقیق به صورت تالیف یا ترجمه منتشر کرد. او به عنوان یکی از چند نماینده معدود ادبیات معاصر فارسی در بسیاری از گردهمایی‌های بین‌المللی در اروپا و آمریکا شرکت کرده و گفته می‌شود که سهم بزرگی در معرفی ادبیات ایران به جهانیان دارد. بسیاری از آثار او تا به حال به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، هلندی، عربی، و سوئدی ترجمه شده است. کتاب «نویسندگان پیشرو ایران» که گلچینی از آثار داستانی نویسندگان قرن بیستم ایران به همراه بررسی آنهاست جزو منابع درسی در بسیاری از دانشگاه‌های ایران است و تا به حال فروش بسیار بالایی داشته است. سپانلو از معدود شاعران و نویسندگان ایرانی است که در ادبیات غرب نیز شناخته شده و توانسته نشان شوالیه نخل (لژیون دونور) آکادمی فرانسه و جایزه ماکس ژاکوب را دریافت کند.
انتهای پیام
نظرات