به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «جنون عمل‌های زیبایی در ایران دارد وارد مراحل هولناکی می‌شود. این که ایران در فهرست بیشترین انجام عمل‌های جراحی در جهان است خود گویای جایگاه جامعه ایران در این حوزه است، این که این موضوع حتی به حیوانات خانگی هم رسیده است و صاحبان این حیوانات با شقاوت تمام عمل‌های زیبایی را روی آنها هم اجرا می‌کنند موضوع دیگری است، اما ماجرا این است که چرایی افزایش عمل‌های زیبایی در ایران نیازمند پژوهش‌های مستند علمی است.
آنچه حالا با آن روبه‌رو هستیم تاثیرات این جنون روی بیماران دیگر جامعه است. چرا که برخی از داروهای مورد استفاده در عمل‌های زیبایی به نوعی کاربردی چندگانه دارند و سهم اختصاص به این عمل‌ها باعث شده بیماران دیگر از جنون زیبایی دیگران درد بکشند! ماجرا این است: یکی از بیماری‌های معمول در رابطه با اختلال عصبی - عضلانی «دیستونی» است که به واسطه اینکه داروی مورد نیاز برای بیماران مبتلا به آن کاربرد ویژه‌ای در عمل بوتاکس دارد این دارو به دست این بیماران نمی‌رسد!
دکتر اسماعیل ابراهیمی، رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران است. او به جام جم می‌گوید: «دیستونی نوعی اختلال حرکتی - عصبی است که روی عضلات بدن تاثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به دیستونیا دچار انقباض غیر ارادی مکرر و اختلالات وضعیتی ناتوان‌کننده می‌شوند.»
توضیحات او در رابطه با رنجی که بیماران از عدم دستیابی به داروهای تسکین‌دهنده این بیماری می‌کشند هولناک است. در یک نمونه او می‌گوید که در صورت عدم دسترسی بیماران به این دارو تمامی عضلات بیماران مبتلا همچون سنگ سفت می‌شود. اما داروها کجا می‌رود؟
دکتر بابک مصباحی، بازرس هیات‌مدیره انجمن داروسازان ایران به جام جم می‌گوید: «داروهای مربوط به این بیماری در بازار ایران سه نوع است؛ اولین نوع که بهترین آن است آمپول بوتاکس زئومین آلمانی است. دیگری بوتاکس دیسپورت انگلیسی است و بالاخره داروی مسپورت ایرانی است.»
اما در مقابل برومند رباطی، رئیس انجمن پلاستیک به جام جم از کمبودهای احتمالی این داروها در ایران می‌گوید. او معتقد است: «داروهای خارجی به واسطه تحریم‌های موجود و البته نوسانات ارزی کمتر به دست بیماران می‌رسد اما در این میان مسپورت هم از گونه داروهایی است که در بازار ایران به‌سختی پیدا می‌شود.»
از رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران می‌پرسیم این کاربرد دوگانه چقدر دلیل بر کمبود داروی دیستونی در ایران است. او به جام جم می‌گوید: «فارغ از این اتفاق بسیاری از داروهای دیگر مربوط به این بیماری هم در بازار دارویی ایران کمیاب شده‌اند. نمونه این داروها باکلوفن است که داروی شل‌کننده عضلات است اما در بازار دارویی کمتر یافت می‌شود.»
او ادامه داد: «شدت افزایش عمل‌های زیبایی در ایران پیامدهای بسیاری دارد. یکی از آنها هم در نایابی داروهای گفته‌شده است. بدون شک هر چه انجام این عمل‌ها افزایش داشته باشد به همان نسبت سهم بیماران دیستونی از دستیابی به این داروها هم کمتر می‌شود؛ چرا که وزارت بهداشت و درمان اگر هم نظارتی بر نحوه توزیع داروها داشته باشد نظارتی بر عملکرد کلینیک‌های بی‌شمار زیبایی ندارد.»
سهم این بیماران اما حالا رنج و دردی روزانه است؛ بیمارانی که به واسطه وجود دلالها سهمی از داروهای موجود در بازار ندارند، از آنجا که این داروها هم در دسته‌بندی داروهای یخچالی قرار دارند امکان خرید این داروها از بازار سیاه هم کم می‌شود. آن طور که رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران می‌گوید: «بیماران دیستونی باید هر سه ماه یکبار از این دارو استفاده کنند»
شاید ساده‌ترین راه برای جلوگیری از سوءاستفاده از این وضعیت، این باشد که دولت بیماران مبتلا به دیستونی را شناسایی کند تا سهمیه ویژه به آنها اختصاص دهد تا درد و رنج روزانه آنها خرج زیبایی دیگران نشود.»
انتهای پیام
نظرات