بچه‌های تئاتر کازرون پس از موفقیت در جشنواره استانی، خود را برای جشنواره منطقه‌ای آماده می‌کنند. "روزهای اوج یک فوتبالیست محلی" به نویسندگی محمدعلی دستان از شهر فسا و کارگردانی علیرضا بازیار از کازرون توانست در جشنواره استانی، در چند بخش برگزیده و یا مورد تقدیر قرار گیرد.

در بخش طراحی پوستر و بروشور، هادی توحیدیان برگزیده شد، در بخش طراحی صحنه از عبدالکریم مختاریان تقدیر شد و رتبه دوم نمایشنامه نویسی به محمدعلی دستان تعلق گرفت. ضمن اینکه علیرضا بازیار رتبه دوم بازیگری مرد را به خود اختصاص داد و در نهایت این نمایش به عنوان یکی از چهار اثر برگزیده جشنواره استانی، به جشنواره منطقه‌ای راه یافت.

بازیگر و کارگردان این نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، ابتدا در پاسخ به این سوال که سطح کیفی جشنواره را چطور ارزیابی کرده است، گفت: متاسفانه یکی از اشکالات جشنواره این بود که بچه‌های شهرستان، نتوانستند هیچ یک از دیگر کارهای جشنواره را تماشا کنند. با توجه به اینکه اداره کل ارشاد به علت کمبود بودجه، فقط یک شب می‌توانست به بچه‌های شهرستان اسکان دهد، نتوانستیم بیشتر از همان شبی که اجرا داشتیم در شیراز بمانیم.

علیرضا بازیار افزود: یکی از دلایل برگزاری و فواید جشنواره، همین است که بتوانیم سطح کارها را ارزیابی کنیم و یک هم‌افزایی با تماشای سایر کارها صورت بگیرد.

وی در خصوص موضوع تئاتر روزهای اوج یک فوتبالیست محلی توضیح داد: در این تئاتر، قصه زندگی یک پسربچه آبادانی روایت می‌شود که خانواده‌اش با شروع جنگ، مجبور به مهاجرت می‌شوند. آن‌ها در یکی از مدارس شیراز اسکان داده‌ می‌شوند و در این میان، پسربچه عاشق می‌شود.

بازیار درباره میزان رضایتش از اجرا و استقبال مردم گفت: مهم‌تر از تمام مسائل جشنواره، استقبال تماشاگران برایم مهم بود و خوشبختانه استقبال خوبی شد و ما تنها کار جشنواره بودیم که سه شب اجرا رفتیم. با توجه به اینکه آخرین اجرای جشنواره هم بودیم، تعداد زیادی آمدند تا نمایش را ببینند و ما سانس سوم را اجرا کردیم تا کسی پشت در نمانده باشد. ما در سالن استاد هودی اجرا کردیم که ظرفیت چندان زیادی ندارد اما در مجموع راضی بودیم از اجرا در این سالن.

بازیگر و کارگردان ۲۵ ساله کازرونی افزود: ضعیف‌ترین و بدترین سالن‌ها در شیراز، برای ما مثل آمال و آرزو می‌ماند. ما در کازرون فقط توانسته‌ایم دیوار بین دوتا اتاق در اداره ارشاد را برداریم که فضایش بیشتر شود و بتوانیم اجرا کنیم. یک ستون هم وسط آن قرار دارد که نمی‌توانیم آن را کاری بکنیم. دیوارها را پارچه گونی چسبانده‌ایم تا آکوستیک شود، سقفش را هم شانه تخم‌مرغ زده‌ایم. با چنین شرایطی داریم کار می‌کنیم.

وی درباره اجرای عمومی کار نیز گفت: طبق قانون، باید پیش از جشنواره ۵ اجرای عمومی می‌رفتیم که ما ۶ سانس اجرا کردیم. پس از جشنواره هم چند اجرا داشتیم که با توجه به خبرهایی که از کار ما پیچیده بود، استقبال بهتری شد. مردمی که نیامده بودند، آمدند کار را دیدند و استقبال خوبی شد. قرار شد پس از جشنواره منطقه‌ای، دوباره در کازرون اجرا بگذاریم. پیشنهاد اجرا از شیراز و فیروزآباد هم آمده و با پیشنهاد سازمان فرهنگی شهرداری شیراز، اسفندماه در شیراز اجرا خواهیم کرد.

بازیار از سال ۹۰ وارد کار تئاتر شده است. او ابتدا جزو عوامل صحنه بوده و به مرور با شرکت در کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی، کار بازیگری و کارگردانی را هم شروع کرده است. وی در پاسخ به این سوال که چقدر از میزان موفقیت در جشنواره راضی بوده است، گفت: موفقیت‌های خوبی به دست آوردیم و اگر بگوییم ناراضی هستیم، ناشکری کرده‌ایم. در نهایت هم جزو چهار کار برتر شدیم که به جشنواره منطقه‌ای رفتیم.

کارگردان نمایش روزهای اوج یک فوتبالیست محلی در پاسخ به این سوال که آیا برنامه‌ای برای نمایش دیگری در پیش دارد یا خیر، گفت: فعلا تا چندماه درگیر همین کار هستیم. پس از آن هم حداقل یک سال کاری انجام نمی‌دهیم تا بتوانیم پولی پس انداز کنیم برای کار بعدی. در کازرون به دلیل اینکه سالن بزرگی نداریم که بتوانیم بلیت فروشی کنیم، برگشت مالی نداریم. بیشتر امید بچه‌ها به همین حضور در جشنواره‌هاست تا بلکه با مقام‌هایی که می‌گیرند، بازگشت پولی اتفاق بیفتد. البته همان هم نهایتا می‌تواند خرج دکور را بیاورد، وگرنه همه بچه‌ها بدون دستمزد و کاملا دلی کار می‌کنند.

بازیار در پاسخ به این سوال که آیا خبری از ساخت سالن تئاتر در شهر بزرگی مثل کازرون هست یا خیر، گفت: نه، هیچ خبری نیست. کازرون علاوه بر اینکه سالن تئاتر ندارد، سالن سینما هم ندارد. حدود ۱۵ سال است که تنها سالن سینمای این شهر به مشکل مالکیتی برخورد کرده و تعطیل شده است. ما باید برای دیدن یک فیلم، به شیراز یا بوشهر برویم.

کارگردان جوان کازرونی در پایان گفت: می‌گویند وقتی می‌خواهید سطح فرهنگی شهری را بسنجید، اول ببینید آن شهر چند سالن تئاتر دارد. مسئولان فرهنگی و نمایندگان مجلس باید بخواهند تا سطح فرهنگی بالا برود اما تا کنون اراده‌ای برای بهبود وضعیت مشاهده نکرده‌ایم.

انتهای پیام