مریم امیدی در گفتوگو با ایسنا، درباره وجود سنجاب در اصفهان، اظهار کرد: در اصفهان تنها یک گونه سنجاب وجود دارد آن هم سنجاب ایرانی است. سنجاب ایرانی اصفهان در جنگلهای بلوط زاگرس در منتهی الیه سمیرم و در نزدیکی کهگیلویه و بویراحمد زندگی میکنند.
او ادامه داد: زیستگاه طبیعی آنها جنگلهای بلوط است، اما اینکه ما اینگونه سنجابها را در شهر و پارکهای شهری مثل پارک ناژوان مشاهده میکنیم، به این دلیل است که مردم از یکسری مغازهها بهصورت قاچاق، سنجاب خریداری میکنند و بعد از مدتی چون توانایی نگهداریشان را ندارند، به محیطزیست تحویل میدهند. عدهایی هم بدون آگاهی آنها را در میان درختان رهاسازی میکنند. درواقع، از ابتدا در این مناطق شهری سنجابی نبوده است. البته که وجود آنها در این نقاط آسیبرسان نیست، اما احتمال اینکه خود سنجاب به علت پیدانکردن غذا یا ناامنی در خطر باشد، وجود دارد .
رئیس اداره حفاظت و مدیریت حیات وحش، موزه تاریخ طبیعی و ذخائر ژنتیکی استان اصفهان افزود: هر گونۀ جانوری باید در زیستگاه خودش زندگی کند. زیستگاه سنجاب، جنگلهای بلوط است. سنجابها انواع مغزیجات و مخصوصاً میوه بلوط میخورند که عادتی مفید محسوب میشود. وقتی سنجابها میوه بلوط را در خاک دفن میکنند، باعث رشد گیاه و توسعه جنگلهای بلوط میشوند. این همزیستی بین دو گونه گیاه و حیوان نقش مؤثری در آن اکوسیستم دارد که در جنگلهای بلوط سمیرم هم وجود دارد.
امیدی یادآور شد: سنجاب از میوه درختان بهعنوان خوراکی تغذیه میکند. درختها نیز محل پناهگرفتن و زادآوری این گونه میشوند. درختهای بلوط آن منطقه از طریق همین سنجابها افزایش پیدا میکنند و منتشر میشوند. وقتی زیستگاهها این حیوان از طریق جنگلتراشی از بین میرود، حیوان در معرض خطر قرار میگیرد و وقتی حیوان از بین برود در روند احیای جنگلها تأثیر میگذارد؛ درواقع جنگلها از بین میروند.
او درباره از بین رفتن جنگلهای بلوط در اصفهان گفت: در اصفهان تعداد جنگلهای بلوط نسبت به سایر استانها کمتر است. اما مسائلی هستند که باعث از بین رفتن همین تعداد جنگل هم میشوند؛ برای مثال وجود آفات گیاهی، آتشسوزیهای طبیعی بر اثر افزایش دمای هوا یا حریق عمدی که بهعلت فعالیت انسانی است، موجب از میان رفتن جنگلها میشود.
رئیس اداره حفاظت و مدیریت حیات وحش، موزه تاریخ طبیعی و ذخائر ژنتیکی استان اصفهان تصریح کرد: همچنین پاکتراشیهایی که برای احداث جادهها انجام میشود عامل از بین رفتن جنگلها یا تکهایی شدن و جداشدن گونهها هستند.
امیدی افزود: جادهکشی بزرگراهها و ساختوسازها مسئله دیگری است که باعث میشود، تعداد زیستگاههای طبیعی کمتر شود. به همین دلایل است که حیوانات، در معرض خطر انقراض قرار میگیرند یا مهاجرت میکنند. پروژههایی که ارزیابی محیطزیستی ندارند، نباید اجرا شوند و این موضوع بسیار مهم است.
او خاطرنشان کرد: اتفاقهایی که در حال رخدادن است باعث جزیرهایی شدن و تکهتکه شدن زیستگاهها میشود. گونهها در معرض خطر قرار میگیرند یا مهاجرت میکنند. عامل خشکسالی و وضعیت اقلیمی نیز بسیاری از زیستگاهها را دچار استرس و تنش کرده است. گاهی نبود مواد غذایی و آب نیز باعث ترک منطقه می شود.
رئیس اداره حفاظت و مدیریت حیات وحش، موزه تاریخ طبیعی و ذخائر ژنتیکی استان اصفهان با نظر به شکار غیرمجاز که یکی از معضلات و دغدغهها است، بیان کرد: محیطزیست برای جلوگیری از این فشارهای مختلف میتواند حفاظت و مراقبت کند، اما بههیچوجه کافی نیست. عموم مردم، خصوصاً جوامع محلی و سازمانهای مردمنهاد باید به سهم خود نقشی در این مسئله حفاظت ایفا کنند. درواقع، بر اساس اصل ۵۰ قانون اساسی، حفاظت از محیطزیست یک وظیفه عمومی است.
انتهای پیام
نظرات