معمولاً پیشه اصلی روستاییان کشاورزی و دامداری است اما در روستای زابلی محله شهرستان کلاله همه خانواده‌ها به کشت و تولید جاروهای سنتی می‌پردازند، روستای ۳۰۰ خانواری زابلی محله امروز به ۳۰۰ کارگاه فعال تبدیل شده که گرد و غبار بیکاری را از دل و جان روستا شسته و علاوه بر آن فرصت شغلی برای جوانان زیادی از خارج روستا فراهم کرده است.

جاروبافی هنر اجدادی مردم این روستا است، علی‌رغم پیشرفت تکنولوژی و اختراع ابزارهای نوینی که کار بشر را تسهیل می‌کند، کماکان زمین‌هایشان رونق دارد و کشت و کار اجدادشان مثل سابق برقرار است.

علیرضا صیادی دهیار روستای زابلی محله قره شور شهرستان کلاله در گفت و گو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: روستای زابلی محله در غرب شهرستان کلاله و  هم مرز با روستاهای دو شهرستان گنبدکاووس و گالیکش است که طبق آمار سرشماری سال ۹۵ بالغ بر ۳۰۰ خانوار و ۹۵۰ نفر جمعیت دارد.

۳۰۰ کارگاه جاروبافی در روستای ۳۰۰ خانواری زابلی محله

وی  با بیان اینکه هر خانه روستایی ما تبدیل به یک کارگاه جاروبافی و حصیر بافی شده و بیش از ۳۰۰ کارگاه خانگی در روستای ۳۰۰ خانواری زابلی محله وجود دارد، گفت: شغل برخی از  اهالی روستا به ویژه ساکنان قدیمی آن کشاورزی بوده و در فصل بیکاری اقدام به جاروبافی می‌کنند اما افراد جوانتر و کسانی که به دلیل بیکاری به روستا مراجعه کرده‌اند به شغل جاروبافی روی آورده‌اند زیرا این شغل اجدادی آن‌ها بوده و نسل به نسل به آن‌ها منتقل شده و در انجام آن مهارت کافی را دارند.

دهیار روستای زابلی محله ادامه داد: ما در جلسات مختلفی که در مسجد روستا داشتیم اهالی را برای رونق بیشتر این حرفه ترغیب کردیم زیرا مردم این روستا به خوبی با  این مهارت آشنایی دارند، بازار فروش را می‌شناسند و مواد اولیه مورد نیاز خود را می‌توانند تهیه کنند.

صیادی تصریح کرد: مردم روستا علاوه بر اینکه مواد اولیه را در خود روستا تولید می‌کنند در کل استان و روستاهای طراف، هر جایی که جارو کشت می‌شود و نی مخصوص حصیربافی وجود داشته باشد، وارد شده و مواد اولیه را می‌خرند و آن را در کارگاه‌های خانگی خود به حصیر و جاروهای زیبا و باکیفیت تبدیل کرده و به فروش می‌رسانند.

صادرات جاروهای زابله محله به کشور دبی و عراق

وی با اشاره به اینکه در روستای زابلی محله مشکل بیکاری و اشتغال نداریم و حتی از روستاهای اطرف نیز برای کار به این روستا مراجعه می‌کنند، گفت: مردم زابلی محلی بازار فروش خوبی دارند و محصولات خود را در شهرهای اطراف و تهران به فروش می‌رسانند و تعدادی از اهالی نیز با یکی دو واسطه محصولات خود را به کشورهای دبی و عراق صادر می‌کنند.

دهیار روستای زابلی محله با بیان اینکه  کشاورزان روستا که زمین‌های آبی در اختیار دارند پس از برداشت گندم به کشت جارو می‌پردازند، افزود: کشت جارو نسبت به محصولات دیگر نیاز آبی کمتری دارد به همین دلیل برخی از کشاورزان روستا به جای محصولاتی نظیر هندوانه و برنج که نیاز آبی زیادی دارد را کنار گذاشته و به کشت جارو روی آوردند.

صیادی ادامه داد: کشاورزان پس از درو جارو از مزارع آن را بر روی زمین پهن می‌کنند تا خشک شود و پس از این مرحله تخم جاروها را جدا کرده و در انبارها بسته‌بندی می‌کند و سپس مشغول بافتن جاروها شده و ان را برای ارائه به بازار آماده می‌کنند.

مهاجرت معکوس به روستا با هنر جاروبافی

وی از مهاجرت معکوس ماهانه دو تا سه نفر به روستا با هدف کار و زندگی خبر داد و افزود: مردم روستای زابلی محله باید بیشتر دیده شوند و محصولات آن‌ها با برند اختصاصی به فروش برسد تا شاهد مهاجرت معکوس بیشتر و  رونق کسب و کار مردم شویم.

دهیار روستای زابلی محله نبود جا و مکان کافی برای تولید جارو را مهمترین چالش مردم روستا دانست و اضافه کرد: تعداد خانه‌های کمی برای اجاره کردن در روستا وجود دارد و قیمت اجاره بها در روستا تقریباً برابر شهر است و برخی افراد که تمایل به زندگی در روستا دارند را با مشکل مواجه کرده است.

صیادی با بیان اینکه زمین و مراتع در اطراف روستا وجود دارد و از مسئولان تقاضا داریم این اراضی را با قیمت منصفانه و کمتر در اختیار کسانی که فاقد مسکن هستند قرار دهند، گفت: اگر زمین در اختیار مردم قرار داده شود قطعاً افراد زیادی به روستا باز می‌گردند.

وی  اضافه کرد: انتظار داریم مسئولان مقداری از مراتع را برای شهرک کارگاهی یا  بازارچه حصیر و جارو قرار دهند زیرا با این کار هم فضای کافی و شرایط بهتر برای تولیدکنندگان ایجاد می‌شود و هم  مشتریان می‌توانند به راحتی با مراجعه به این بازراچه اقلام مورد نیاز خود را مستقیم تهیه کنند.

دهیار روستای زابلی محله با اشاره به اینکه برای احداث بازارچه در روستا نیازمند حمایت دولت و تأمین بودجه هستیم، ادامه داد: احداث بازراچه متمرکز و شهرک کارگاهی باعث ایجاد رقابت بیشتر بین تولیدکنندگان برای تولید محصولات باکیفیت‌تر شده و علاوه بر آن ارزش افزوده محصولات به جیب تولیدکنندگان می‌رود.

نداشتن فضای کافی برای کارگاه دغدغه اصلی مردم روستا

صیادی با بیان اینکه تولید جارو نگهداشت جاروهای تولید شده نیازمند فضای زیادی است و کمبود فضا بزرگترین چالش تولیدکنندگان جارو در روستا است، اضافه کرد: دستگاه‌های جاروبافی و حصیر بافی با فکر جوانان روستا طراحی شده و سرعت کار را چند برابر افزایش داده است.

وی همدلی و کمک مردم روستا به همدیگر در فصل برداشت جارو را قابل تحسین دانست و تصریح کرد این روزها مردم روستا در حال برداشت محصول جارو هستند و جنب و جوش زیادی را در روستا شاهد هستیم، کارگران زیادی از روستاهای اطراف برای کار و کمک به این روستا می‌آیند و اگر چه معابر شلوغ و کمی عبور و مرور سخت شده اما مردم همدیگر را درک کرده و اعتراضی ندارند.

دهیار روستای زابلی محله از مسئولان خواست تا شرایط اهدا تسهیلات بانکی به تولیدکنندگان را تسهیل کنند و افزود: وقتی تولیدکنندگان جارو برای گرفتن وام به بانک‌ها مراجعه می‌کنند با موانعی مانند داشتن جواز کسب، معدل پایین کارکرد حساب و داشتن ضامن کارمند مواجه می‌شوند و از گرفتن تسهیلات منصرف می‌شوند، مسئولان باید توجه کنند مردم در خانه‌ها و مزارع خود کار می‌کنند و بسیاری از  شرایطی که  بانک‌ها تعیین می‌کنند را نمی‌توانند فراهم کنند.

بیمه شغلی مهمترین خواسته مردم روستا

صیادی بیمه و بازنشستگی را  از خواسته مهم مردم روستا برشمرد و افزود: تعداد ۱۲۰ نفر از مردم روستا کارت شناسایی میراث فرهنگی و صنایع دستی را اخذ کردند اما زمانی که برای بیمه اقدام کردند به آن‌ها گفتند باید مدرک فنی و حرفه‌ای هم داشته باشید که تعداد از افراد برای مدرک فنی و حرفه‌ای اقدام کردند اما سؤالات امتحان فنی و حرفه‌ای با هنر جاروبافی مرتبط نبود و باز هم به در بسته خورده و موفق نشدند.

وی در پایان گفت: بسیاری از جوانان منطقه برای کار به شهرهای بزرگ نظیر تهران رفته و از خانواده‌های خود دور هستند که این مسأله علاوه بر آسیب‌هایی که دارد موجب رنج و سختی مردم شده در صورتی که اگر دولت از تولیدکنندگان روستا حمایت کند به طور قطع زمینه اشتغال و بازگشت به روستا بیش از پیش فراهم می‌شود.

انتهای پیام