محمدرضایی در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: برای اداره امور کشور نیاز به تدبیر و طرحی نو است که به‌صورت واقعی تامین‌کننده منافع ملی باشد، به تعبیر دیگر وفاق ملی بر سر تامین منافع ملی وگرنه وفاق ملی در حد یک شعار باقی می‌ماند.

وی ادامه داد: اگر وفاق ملی به عنوان یک استراتژی و نه یک تاکتیک و برای برون رفت از شرایط موجود و نجات کشور بیان شده است باید تامل کنیم و بدانیم وفاق ملی یعنی چه و این وفاق بر سر چه؟

او اضافه کرد: اما سطوح وفاق ملی، یک سطح وفاق ملی بین سران و مدیران کشور است یعنی با هم اختلاف نداشته باشند تا بتوانند برنامه‌ها را مثل یک تیم هماهنگ جلو ببرند که علی‌القاعده هدف مدنظر پزشکیان، وفاق بین دستگاه‌های کشور و مدیران کلان و میانی نبوده است.

رضایی یادآور شد: اما اگر نظام متوجه شکاف قابل ملاحظه بین دولت و ملت شده و به دنبال درمان و حل این مسئله بوده و وفاق ملی در واقع آشتی ملی است آن زمان ملزوماتی دارد که چه بسا اولین آن گستردگی چتر وفاق ملی است که آیا از مرز اصول‌گرا و اصلاح طلب عبور خواهد کرد؟

وی اضافه کرد: در کشور ما دو جریان سیاسی شناخته شده که توسط نظام پذیرفته شده و فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی انجام و دارای حزب و شناسنامه بوده و در چارچوب قانون اساسی عمل می‌کنند هم در زمین بازی سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی شرایط یکسان ندارند و بعضاً داوران زمین در برخی موارد به نفع یک جریان سوت می‌زنند. این جریان در برخی مواقع قوه مجریه را از دست داده‌ اما برخی دستگاه‌ها را در اختیار داشته و برخی از  این دستگاه‌ها به دلیل عدم جابجایی سلیقه سیاسی و نبود افکار متنوع راندمان مطلوب نداشته و آیا با حفظ همین شرایط وفاق اتفاق می‌افتد؟

او همچنین تصریح کرد: تعریف منافع ملی و تامین آن توسط حاکمیت یک استانداردهای علمی و بین‌المللی دارد و ضرورت تجدیدنظر در سیاست داخلی و تغییر رویکرد در سیاست خارجه بویژه با شرایط جدیدی که امروز منطقه و خاورمیانه تجربه می‌کند بنظر می‌رسد یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. در تمام کشورهای دنیا به‌طور معمول روابط خارجه متناسب با شرایط روز با متر و معیار تامین منافع ملی تغییر پیدا می‌کند.

رضایی خاطرنشان کرد: اگر بناست وفاق ملی از جنس نزدیکی بیش از گذشته دولت و ملت باشد آنگاه باید به احزاب سیاسی و تشکل‌های مردم نهاد و رسانه‌ها نقش بیشتری برای بسترسازی و ایجاد همدلی بین دولت و مردم داده شود.

رضایی با بیان اینکه وفاق ملی یعنی کم کردن فاصله بین موافق و مخالف و داشتن برنامه‌ریزی در حوزه سیاست داخلی و فراهم آوردن بسترهای لازم برای این امر که پیامد آن می‌تواند بهبود مشارکت را  انتظار داشت، همزمان همکاری دستگاه قضایی برای سالم‌سازی بی ملاحظه و واقعی با مفاسد اقتصادی و رانت خواران در اعتمادسازی مردم نقش بی‌بدیلی دارد.

وی اظهار کرد: در چنین فضا و بستری باید به تشکل‌های مردم نهاد و احزاب سیاسی مسئولیت و نقش داده شود که بتوانند رابط بین دولت و ملت باشند و تعامل ایجاد کنند، این زمانی اتفاق خواهد افتاد که احزاب و سازمان‌های مردم نهاد بتوانند حرف مردم را آزادانه بیان کنند و در انتقال آن به دولت مردان لکنت زبان نداشته باشند.

رئیس شورای اصلاح طلبان لرستان بیان کرد: بخشی از فعالیت‌های تشکل‌های مردم نهاد هوشیار کردن دولت و انتقال دغدغه‌های مردم به شکل واقعی به دولت بوده و از طرف دیگر پیگیری مشی وفاق و آشتی در بین مردم است.

رضایی تاکید کرد: اعتقاد دارم طرح کلیدواژه و شعار وفاق ملی قبل از انتخابات ریاست جمهوری که توسط دکتر پزشکیان به عنوان شعار انتخاباتی مطرح شد، امروز نه به عنوان یک طرح بلکه یک ضرورت استراتژیک برای کشور محسوب می‌شود، از همین روی بنظر می‌رسد تمام ارکان نظام فارغ از سلایق سیاسی برای تحقق آن به کمک دولت بیایند و اگر گستردگی چتر وفاق ملی حتی اگر مخالفان نظام را پوشش داد واقف باشند می‌تواند فصل نوینی برای تامین امنیت ملی پایدار و پیشرفت کشور باشد.

انتهای پیام