به گزارش ایسنا، رسانه فرانسوی در تحلیلی پیرامون وضعیت فعلی «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین با گذشت نزدیک به سه سال از شروع جنگ در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ با روسیه و تاثیر تصمیمات غافلگیر کننده «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا برای باز کردن باب مذاکرات با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه بر زلنسکی نوشته است: «ولودیمیر زلنسکی با لباسی سراسر سیاه از روز جمعه ۱۴ فوریه تا یکشنبه، ۱۶ فوریه در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کرد. متخصصان ژئوپلتیک و مطبوعات اوکراینی اما روز ۱۴ فوریه فهمیدند که با "مونیخ ۲" (تکرار کنفرانس ۱۹۳۸ مونیخ که منجر به امتیاز دهی به آلمان نازی با هدف جلوگیری از جنگ جهانی دوم شد) مواجه هستند.
«فرانسوا هیسبورگ» کارشناس حوزه روابط بین‌المللی به طور خلاصه اظهار کرد: «وقتی شروع به تعیین سرنوشت یک کشور بدون شرکت خود این کشور و بدون حتی مشورت کردن با آن کنید، اسم آن را باید یک نسخه دیگر از کنفرانس ۱۹۳۸ مونیخ گذاشت. در آن سال بود که با حصول توافقاتی بین فرانسه، انگلیس، ایتالیا و آلمان، به آلمان نازی اجازه داده شد مناطقی از چکسلواکی که در آن آلمانی‌ها سکونت داشتند را ملحق کند که این پیش در آمد جنگ جهانی دوم شد.»
زلنسکی یک روز قبل از آن در اظهارنظری درباره گفت‌وگوی تلفنی ۹۰ دقیقه‌ای پوتین و ترامپ که در روز ۱۲ فوریه، قبل از تماس برقرار کردن با اوکراین، انجام شد گفت: «این واقعا خیلی خوشایند نبود.»
او بعدا در مصاحبه با شبکه ان‌بی‌سی آمریکا در مقابل مخاطبان آمریکایی بیان کرد: «اوکراین شانس چندانی برای بقا بدون پشتیبانی ایالات متحده ندارد».
روزنامه لوموند می‌نویسد: «زلنسکی بلافاصله بعد از پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر ۲۰۲۴ با چنگ و دندان تلاش کرد تا حمایت ترامپ را جلب کند و از هیچ استدلالی در تملق از او دریغ نکرد و حتی آن‌گونه که نیویورک تایمز گزارش داده بود، خرید حق ترجمه کتاب خاطرات ملانیا ترامپ، همسر رئیس‌جمهور آمریکا، به زبان اوکراینی را نیز در نظر گرفت.»
اشتباهات بزرگ
لوموند در ادامه این مطلب با اشاره به اینکه زلنسکی در هفته‌های اخیر در اوکراین، آماج انتقادات گسترده بابت ارتکاب اشتباهات و سوءمدیریت قرار گرفته، نوشته است: «زلنسکی در کی‌یف مرتکب اشتباهات متعددی شده که انتقادها از قوه مجریه را برانگیخته‌اند و این می‌تواند نشانه‌ای از خستگی، خشم و ناآرامی او باشد».
رسانه فرانسوی تصریح کرد: «مورد اول مربوط به مدیریت ارتش توسط او در طول سال گذشته است. جدیدترین مناقشه علیه زلنسکی را ژنرال "سرگی نایو" که از ۲۰۲۰ به عنوان فرمانده نیروهای مشترک ارتش اوکراین خدمت کرده اما یک سال پیش از سمت خود اخراج شد، کلید زد. او که تا مدت‌ها بعد از اخراجش دیگر در هیچ سمت دیگری منصوب نشد، در روز دهم فوریه در مصاحبه با رسانه اوکراینسکا پراودا موجی از انتقادات را علیه زلنسکی از جمله بابت آماده نبودن ارتش در فوریه ۲۰۲۲ و مسئولیت پذیر نبودن مقام‌ها مطرح ساخته و از این بابت که سه فرمانده در مه ۲۰۲۴ متهم به ناتوانی در دفاع از منطقه خارکیف شدند، اظهار تاسف کرد».
او گفت: «این قابل قبول نیست که محاکمه رهبران ارتش در جریان جنگ به اجرا در بیاید. این ژنرال که دو سال قبل به عنوان "قهرمان اوکراین" شناخته می‌شد در پاسخ به این انتقاداتش دستور پیدا کرد که کی‌یف را ترک کرده و فرماندهی یک گروه تاکتیکی ساده را در یکی از ملتهب‌ترین کانون‌های جنگ در دونتسک در شرق اوکراین به عهده بگیرد.»
دردسر محبوبیت ژنرال
لوموند نوشت که جنجال جدیدی که حرفهای نایو ایجاد کرد، رخدادهای مربوط به برکناری «والری زالوژنی» فرمانده کل سابق ارتش اوکراین را یادآوری کرد.
زالوژنی ۵۱ ساله در حالی در فوریه ۲۰۲۴ از فرماندهی ارتش برکنار شد که زلنسکی همواره به او به عنوان یک رقیب سیاسی و نامزد احتمالی ریاست جمهوری با محبوبیت بالا که می‌تواند جایش را بگیرد در نظر می‌گرفت. در حقیقت زالوژنی یکی از بالاترین محبوبیت‌ها را در نظرسنجی‌ها نشان داد و محبوبیت او هرگز از بین نرفته است. او که توسط زلنسکی به سفارت اوکراین در لندن فرستاده شد از آنجا به وقایع‌نگاری جنگ پرداخته و کتابی جدید را به نام «جنگ من» منتشر کرده است.
این روزنامه فرانسوی در ادامه این مطلب به مجازات‌هایی که زلنسکی علیه «پترو پروشنکو» رقیب سابقش در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۹ و همین‌طور چهار الیگارش دیگر به اتهام «خیانت» در رابطه با مسائل مربوط به قبل از ۲۰۲۲ اعمال کرد اشاره کرده است.
لوموند نوشته است: «پروشنکو از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ رئیس جمهور اوکراین بود و مشغول بهبود بخشیدن وجهه خود با منتقل کردن کمک به ارتش اوکراین در خطوط مقدم بود و با وجود رهبری کردن نیروی اپوزیسیون اصلی به دادگاه نرفت.
او تجربه اولین حملات به اوکراین یعنی حملات به کریمه و دونباس را در دوره ریاست جمهوری خود داشته و مشغول رفت و آمد به پایتخت‌های جهان و تلاش برای تحمیل خود به مذاکرات پیرامون اوکراین از جمله مذاکرات ژانویه گذشته در پاریس شد. او در اوایل دسامبر ۲۰۲۴ در واشنگتن دیداری کوتاه با «مایک والتز» مشاور امنیت ملی کاخ سفید داشت. با این وجود، او حالا به دلیل مجازات‌هایی که از سوی شورای دفاع و امنیت ملی اوکراین علیه او اعمال شده ممنوع الخروج بوده، نمی‌تواند به اموالش دسترسی داشته باشد و نمی‌تواند در برنامه‌های عمومی حاضر شود.
جنگ سیاسی داخلی
مجازات پروشنکو، کسی که در سال ۲۰۱۹ حتی به عنوان یک چهره ضدروس‌تر از زلنسکی معرفی شده و از سیاستمداران دارای مخالفت بسیار شدید با روسیه است، باعث شوکه‌شدن بخشی از پارلمان اوکراین و همچنین جامعه مدنی در این کشور شد.
«اولکساندرا ماتویچوک» یک وکیل اوکراینی که در سال ۲۰۲۲ برنده جایزه صلح نوبل شد، در ۱۶ فوریه در فیسبوک نوشت: «بدترین کاری که می‌توان در وضعیت کنونی ما انجام داد شروع کردن یک جنگ سیاسی داخلی است در حالی که در این برهه مهم است که همچون یک تیم ملی واحد در صحنه بین‌المللی عمل کنیم».
لوموند در ادامه با طرح پرسش‌های نظیر «آیا پروشنکو یک تهدید علیه امنیت کشورش قلمداد شد؟ یا صرفا موضوع حذف یک رقیب سیاسی بود؟»، نوشت: «هیچ‌کس واقعا نمی‌داند انگیزه تصمیم زلنسکی برای مجازات پروشنکو چه بود اما این باعث تحیر اوکراینی‌ها شد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «نه مردم و نه نمایندگان سیاسی مشروعیت زلنسکی که حکم او از ماه مه ۲۰۲۴ به طور غیر رسمی صرفا به خاطر ناتوانی در برگزاری انتخابات به دلیل شرایط جنگ و آوارگی میلیون‌ها نفر تمدید شده را زیر سوال نبرده‌اند اما انتقادها از او در کشوری که به سبب تجربه سه سال جنگ خسته شده و هر خانواده در آن دست کم یک دوست یا خویشاوند خود را از دست داده‌اند، تشدید شده است.
یک فعال ضد فساد اوکراینی که نامش را فاش نکرد گفت: «ما نیازمند اتحاد و اعتماد به دولت خود به جای همه این اتفاقات هستیم. این نزاع ها دقیقا چیزی است که پوتین می‌خواهد. سیاستمداران حالا رئیس‌جمهور اوکراین را متهم به نقض "صلح مقدس" در داخل که به باور آن‌ها از ابتدای جنگ محترم شمرده می‌شد، می‌کنند و مطبوعات دیگر نمی‌گذارند سوءمدیریت های زلنسکی حالا که او از در بی‌رحمی وارد شده، از قلم بیفتند.»
گروه سنگر
روزنامه فرانسوی در ادامه تصریح می‌کند که «آندری یرماک» رئیس دفتر زلنسکی با نفوذترین فرد بر رئیس‌جمهور اوکراین است.
لوموند می‌نویسد: «این وکیل تجاری سابق که در حوزه رسانه‌های سمعی-بصری تخصص دارد، قبل از ورود زلنسکی به عرصه سیاست و در زمان حرفه بازیگری، در نمایش‌های تلویزیونی با او دیدار کرده بود. او به عنوان یک مشاور زلنسکی و همین‌طور رئیس دفتر او، یکی از اعضای به اصطلاح "گروه سنگر" است یعنی کسانی که رئیس جمهور اوکراین را در اولین روزهای جنگ ترک نکرده و کنار او بودند.»
به نوشته این روزنامه فرانسوی، در حالی که خیلی از دوستان زلنسکی اعم از همشهری‌های او متعلق به شهر زادگاه او، «کریفیی ریه» و همچنین همکارانش در استودیو تولید برنامه «کوارتال» که طبق یک فهرست متعلق به اواخر ۲۰۲۱ نزدیک به ۳۰ نفر می‌شدند، از حلقه اطراف او خارج شدند، اما نفوذ یرماک منشأ شایعات و انتقادات زیادی شد.
یرماک ۵۳ ساله که در شهر مونیخ حاضر بود، در همه سفرها و نشست‌ها، رئیس جمهور اوکراین را همراهی کرده و شخصا وارد روند حل‌وفصل جنگ شده است.
در سپتامبر ۲۰۲۴، هنگامی که «دمیترو کولبا» وزیر امور خارجه سابق اوکراین محترمانه برکنار شد، جای او را «آندری سیبیها» یکی از وفاداران به یرماک گرفت؛ کسی که در ماه آوریل به عنوان معاون وزیر امور خارجه ارتقا یافته و باعث شد خیلی‌ها نفوذ رئیس دفتر قدرتمند زلنسکی را بفهمند.
چشمان خسته
«بوگدان یارمنکو» قانونگذار پارلمان اوکراین و عضو حزب سیاسی «خدمتگزار مردم» خاطرنشان می کند: «فراموش نکنیم که زلنسکی یک سیاستمدار حرفهای نیست. او به عنوان یک رهبر تجاری سابق، مفهوم خاص خود را از کار تیمی دارد و تجارب سابق او احتمالاً بر نحوه نگرش او به نقش خود تأثیر می گذارد.» و هر چه جنگ بیشتر به طول می انجامد، فشار بر دوش رئیس‌جمهور اوکراین بیشتر می‌شود.
این نماینده پارلمان اوکراین به یاد می‌آورد: «او در سال ۲۰۱۹، مردی بود که همیشه خندان، بسیار مثبت، سرشار از انرژی و گاهی به‌طور اغراق‌آمیز نسبت به توانایی‌های خود برای انعقاد توافق صلح با روس‌ها و انجام اصلاحات اقتصادی خوش‌بین بود».
این سیاستمدار وفادار به زلنسکی ادامه می‌دهد: «او حالا عصبی و بسیار خسته و اغلب از کوره در می‌رود. چشمانش از تجربه شب‌های بی‌خوابی خسته است و می‌داند پشت سرنوشت کشورش سرنوشت خود او نیز قرار دارد».
یارمنکو در مورد زلنسکی می‌گوید:«جنگ، او را سوزانده است».
انتهای پیام
نظرات