به گزارش ایسنا، نیویورک‌تایمز نوشت: این عدد اولین تخمین در نوع خود است زیرا گروه، سازمان منع تسلیحات شیمیایی، به دنبال ورود به سوریه برای ارزیابی آنچه که از برنامه نظامی بشار اسد، رئیس‌جمهور سابق سوریه باقی مانده، است. این رقم بسیار بالاتر از هر چیزی است که دولت اسد به آن اذعان کرده است.

گمان می‌رود این سایت‌ها در تحقیق، ساخت و ذخیره سازی سلاح‌های شیمیایی استفاده شده است. از زمانی که شورشیان در سال گذشته دولت اسد را سرنگون کردند، تعداد سایت‌ها و اینکه آیا آنها ایمن هستند یا خیر، یک معما بوده است. اکنون، مواد شیمیایی آزمایش بزرگی برای دولت موقت تحت رهبری هیات تحریرالشام است. این گروه توسط ایالات متحده به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی شده است.

خطرات به دلیل مرگبار بودن این سلاح‌ها بالاست، به ویژه هنگامی که در مناطق پرجمعیت استفاده می‌شود. سارین، یک عامل اعصاب، می‌تواند در عرض چند دقیقه باعث مرگ شود. کلر و گاز خردل، چشم‌ها و پوست را می‌سوزاند و ریه‌ها را پر از مایع می‌کنند. کارشناسان نگران احتمال دسترسی گروه‌های شبه‌نظامی به تأسیسات سلاح‌های شیمیایی هستند. 

وزیر خارجه سوریه در یک بازدید غیرمنتظره در ماه مارس از مقر جهانی نظارت بر تسلیحات شیمیایی در لاهه گفت که دولت «هر گونه بقایای برنامه تسلیحات شیمیایی را که تحت رژیم اسد توسعه یافته بود نابود خواهد کرد» و با قوانین بین‌المللی مطابقت خواهد داد. کارشناسان با احتیاط نسبت به صداقت دولت خوشبین هستند. طبق گفته افراد مطلع، دولت فعلی به تیمی از سازمان دیده‌بان اجازه داد تا وارد کشور شود و کار مستندسازی سایت‌ها را آغاز کند. 

اما سوریه همچنان در یک نقطه مخاطره آمیز قرار دارد، زیرا در هفته‌های اخیر خشونت‌ها در منطقه ساحلی بین نیروهای دولتی و مردم شروع شده است و علیرغم وعده‌ها، دولت جدید هنوز سفیری را برای سازمان دیده‌بان منصوب نکرده است؛ اولین گام کلیدی که به عنوان نشانه‌ای از تعهد یک کشور تلقی می‌شود. 

وزارت دفاع سوریه از پاسخگویی به سؤالات کتبی در مورد این تسلیحات خودداری کرده و بدون ذکر جزئیات گفت که این سؤالات در حیطه اختیارات این وزارتخانه نیست. 

در سالهای اولیه جنگ داخلی سوریه، دولت اسد مکان ۲۷ سایت را به سازمان منع تسلیحات شیمیایی یا O.P.C.W اعلام کرد که بازرسان را برای بازدید و تعطیلی آنها فرستاد. تخمین کنونی بیش از ۱۰۰ سایت است. این سازمان گفت که بر اساس گزارش پژوهشگران خارجی، گروه‌های غیرانتفاعی و اطلاعاتی که کشورهای عضو آن به اشتراک گذاشته‌اند، به این عدد رسیده است. به گفته محققان، کارکنان سابق سازمان و دیگر کارشناسان، برخی سایت‌ها احتمالاً در غارها یا مکان‌های دیگری پنهان شده‌اند که یافتن آنها با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای دشوار است. 

رائد الصالح، رهبر دفاع مدنی سوریه، که به نام «کلاه سفیدها» نیز شناخته می‌شود، می‌گوید با دولت برای از بین بردن سایت‌های تسلیحات شیمیایی کار می‌کند. وی گفت: مکان‌های زیادی وجود دارد که ما از آنها اطلاعی نداریم.

نزال شیخانی که مرکز اسناد تخلفات شیمیایی سوریه را رهبری می‌کند و سال‌ها با سازمان منع تسلیحات شیمیایی کار کرده، گفت که بر اساس مصاحبه با دانشمندان دولتی سوریه که در اروپا زندگی می‌کنند، گروهش ده‌ها مکان جدید را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند انبارهای تسلیحات شیمیایی یا سایت‌های تحقیقاتی سابق باشند. یافتن و کنترل این سایت‌ها به دلایلی فراتر از امنیت مهم است. 

سال گذشته، رژیم صهیونیستی چندین منطقه در سوریه را با ادعای وجود تأسیسات تسلیحات شیمیایی، بمباران کرد. شیخانی و دیگران بیم آن دارند که این حملات صرفاً آلودگی محیطی ایجاد کرده و شواهد را از بین برده باشد. 

به گفته یک شیمیدان ارشد سابق دولت سوریه که در بخش سلاح‌های شیمیایی مرکز مطالعات و تحقیقات علمی ارتش کار می‌کرده، برنامه تسلیحات شیمیایی سوریه با کمک صدها دانشمند دولتی که بسیاری از آنها در آلمان و سایر نقاط اروپا آموزش دیده بودند، در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد. بسیاری از دانشمندان در طول جنگ از کشور گریختند، اما برخی دیگر در سوریه باقی مانده‌اند. ایالات متحده بیش از ۳۰۰ فرد و نهاد را در ارتباط با برنامه تسلیحات شیمیایی سوریه تحریم کرده است. 

انتهای پیام