غلامرضا خارکوهی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: رضاخان با حمایت دولت انگلستان به قدرت رسید ،این شخص چهره‌ای ساختگی از یک رهبر مردمی داشت در حالی‌که در عمل از مردم دور بود.

وی با اشاره به پیشینه سیاسی رضاخان افزود: از نظر جامعه‌شناسی سیاسی، رضاخان یک دولتمرد مردمی محسوب نمی‌شود، چراکه نه با رأی و حمایت مردم بلکه از طریق کودتای خارجی به قدرت رسید.

خارکوهی با اشاره به دیکتاتوری رضاخان، او را فاقد سواد کافی و رفتار شایسته یک رئیس دولت دانست و گفت: خشونت، تنها ابزار ارتباطی‌اش با مردم و مخالفان بود.

این تاریخ‌نگار گلستانی تأکید کرد: زمانی که رضاخان به قدرت رسید، منتقدان و مخالفانش را به بدترین شکل سرکوب کرد و حکومتی استبدادی و به‌ مراتب بدتر از دوره قاجار در ایران بنا نهاد.

پژوهشگر تاریخ معاصر ایران با تأکید بر اینکه استان گلستان (گرگان و دشت سابق) مرکز زمین خواری حکومت پهلوی بود، تصریح کرد: پادشاه و حاکمی که در فقر زندگی می‌کرد در طول ۲۰ سال صاحب اراضی و ثروت کلان شد.

خارکوهی با بیان اینکه پهلوی‌ها در طول ۲۰ سال حکومت به طور مرتب زمین‌های مردم را تصاحب می‌کردند، گفت: پدیده زمین خواری صرفاً مربوط به دوره حکومت پهلوی است و کمتر حاکمی در دنیا چنین کاری را در حق مردم خود انجام داده است.

وی متذکر شد: از آنجایی که استان گلستان (گرگان و دشت سابق) از مناطق جنگلی و مرتعی بسیار پربار و بکری برخوردار بود رضاخان به این نقطه چشمداشت ویژه‌ای داشت و بسیاری از آن را تصاحب می‌کرد.

این تاریخ‌نگار گرگانی با بیان اینکه اسناد موجود از آن زمان نشان می‌دهد کل گنبدکاووس از مرز ترکمنستان تا مرز سمنان و شاهرود به نام رضاخان سندزده شد، بیان کرد: رضاخان چهار همسر داشت که تنها یکی از همسران وی ۹۰۰ هکتار زمین در منطقه گنبدکاووس به نام خود زده بود.

خارکوهی با تأکید بر اینکه زمین خواری برای پهلوی‌ها مرز نداشت، خاطرنشان کرد: رضاخان تنها در ترکمن صحرا ۷ هزار هکتار زمین تصاحب کرده بود که اسناد آن هنوز موجود است.

وی با اشاره به اینکه رضاخان مرغوب‌ترین زمین‌ها در روستای قلعه محمود را به نام اشرف پهلوی سند زده بود، یادآور شد: غرب و شرق گرگان و گنبدکاووس در تصاحب رضاخان، درباریان و اطرافیان آن بود با وجود آنکه در آن زمان ۸۰۰ هزار نفر از جمعیت گرگان و دشت مشغول کشاورزی بودند با مشقت و سختی زیادی زندگی می‌کردند.

انتهای پیام