علیرضا هاشمینژاد، صبح امروز دوشنبه ۸ اردیبهشت در مراسم افتتاحیه «دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی» که به میزبانی دانشکده صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: پرداختن به هنر خوشنویسی در دانشگاهها و برگزاری همایشهای ملی در این حوزه، نهتنها اقدامی قابل تقدیر است، بلکه میتواند تحولی شگرف در ترویج و حفظ این هنر اصیل ایرانی ایجاد کند. برگزاری «دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی» نشاندهنده اهمیت این موضوع و تلاش برای جلب توجه جوانان به این هنر زیباست.
وی افزود: در این همایش، به وضوح احساس میشود که نیاز به حضور انجمنهای مرتبط با خوشنویسی، مانند «انجمن خوش ساخت» و «انجمن خوشسان ایران»، حس میشود. وجود این انجمنها میتواند به غنای مباحث مطرح شده کمک کند و از آسیبهای احتمالی در آینده جلوگیری کند. بهعنوان فردی که در حوزه خوشنویسی و پژوهش فعالیت کردهام، بر این باورم که ارتباط نزدیک میان پژوهشگران و هنرمندان ضروری است. تاریخ نشان داده که این دو حوزه نمیتوانند به اندازهای از هم فاصله بگیرند که در یک برنامه مهم، اثری از انجمنهای مرتبط نباشد.
نماینده کمیته علمی دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی ادامه داد: تحولات تاریخی در خوشنویسی، گواهی بر این واقعیت است که بسیاری از تغییرات و پیشرفتها ناشی از ارتباطات میان هنرمندان و پژوهشگران بوده است. اگر این دو حوزه از یکدیگر دور شوند، ممکن است عواقب ناخوشایندی بههمراه داشته باشد، بنابراین ضروری است که در دورههای آینده همایشها، به حضور انجمنها و نهادهای مرتبط توجه بیشتری شود تا از تجربیات آنها بهرهمند شویم و روند ترویج خوشنویسی را تقویت کنیم.
هاشمینژاد بیان کرد: بررسی تحولات خوشنویسی، بهویژه از قرن دهم به بعد، شاهد دو یا سه تحول عمده در سرزمینهای عثمانی و ایران هستیم. این تحولات ناشی از نیازهای دورههای مختلف و بررسی آنها در خوشنویسی است. اگر فتحعلی شاه نبود که به اهمیت تحول در خوشنویسی پی ببرد، احتمالاً تحولی در دوره قاجار صورت نمیگرفت. این وظیفه ماست که نیازهای آن دوره را شناسایی کنیم و به همگرایی نظر و عمل در خوشنویسی برسیم.
وی با بیان اینکه اگر متون خوشنویسی دوره پهلوی را مطالعه کنیم، با یک خلأ بزرگ مواجه میشویم، تصریح کرد: دیدگاههای استادان خوشنویسی و پژوهشگران فعال در این حوزه بهشدت از هم فاصله دارند. این فاصله باعث فقیر شدن پژوهشها و دور شدن از تخصصهای واقعی میشود.
نماینده کمیته علمی دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی اضافه کرد: ضرورت تحول در خوشنویسی امروزه بیشتر از هر زمان دیگری احساس میشود. از اینرو، برگزاری همایشهایی، مانند این همایش ملی خوشنویسی باید بهعنوان یک فرصت جدی در نظر گرفته شود. این همایش تنها همایش رسمی در ایران است که به خوشنویسی اختصاص دارد و نباید بهعنوان یک همایش دانشگاهی نگریسته شود. همایشهای دانشگاهی معمولاً با آسیبهایی روبرو هستند که بر کیفیت آنها تأثیر میگذارد.
هاشمینژاد متذکر شد: در دو دوره گذشته شاهد بودیم که نتوانستیم پژوهشگران مهم را به این همایش جذب کنیم و جریانات مؤثری را شکل دهیم، بنابراین باید تلاش بیشتری برای جذب این پژوهشگران انجام دهیم و انجمن خوشنویسان را نیز فعالتر کنیم.
وی خاطرنشان کرد: کتابی با خط نستعلیق چاپ شده که مقدمهای از یکی از استادان بزرگ خوشنویسی دارد. این کتاب نشاندهنده اهمیت پژوهش در خوشنویسی است و میتواند الگوی خوبی برای دیگر پژوهشگران باشد.
نماینده کمیته علمی دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی یادآور شد: در قرن چهارم، نسخهای جعلی از یک نسخه قرآنی در مصر معرفی شد. در آن زمان، یکی از استادان خوشنویسی بهدلیل نداشتن آشنایی کافی با مقدمات پژوهش، این نکته را بهعنوان یک کشف بزرگ در تاریخ خوشنویسی مطرح کرد و ادعا کرد که باید ریشه نستعلیق را به قرن چهارم برگردانیم، زیرا قرآنی به خطی متفاوت پیدا شده که مقدمش به نستعلیق اولیه مربوط میشود.
هاشمینژاد ادامه داد: اگر یک کارشناس متوسط هم به این نسخه قرآن نگاه کند، متوجه میشود که تمامی اجزای آن متعلق به قرن هشتم یا نهم است، بنابراین طبیعی است که این نسخه بهعنوان ترجمهای تازه از طریق اولی نباشد و ناتوانی در ترجمه آن در نوشتههای وی مشهود است. این ادعا بهعنوان مدرک و سندی وارد پژوهشهای ما میشود و مورد ارجاع قرار میگیرد.
وی در پایان افزود: بهدلیل فاصلهای که بین این دو نهاد وجود دارد، باید تلاش کنیم تا این فاصله را برطرف کنیم. پژوهشهای ما باید به سمتی هدایت شود که مورد استفاده جریانهای عملی و کاربردی قرار گیرد. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، طبیعتاً بیش از ما، آنها منتفع خواهند شد و این همکاری به تحولات مثبتی در عرصه خوشنویسی معاصر کمک خواهد کرد.
انتهای پیام
نظرات