آنچه سبب پیشرفت و توانمندی در استقلال اقتصادی یک کشور می‌شود، بهره وری از نیروی انسانی کارآمد و با روحیه است و اگر راهکاری برای تامین امنیت شغلی افراد یافت نشود، چرخ توسعه کشور نیز به خوبی نمی‌چرخد و احساس ناامنی روحی و روانی در افراد ایجاد می‌شود.

افزایش قراردادهای سفید امضا، فصلی بودن برخی مشاغل، حقوق‌های معوق، اخراج‌های ناگهانی و وضعیت نامشخص نیروهای قراردادی موجب شده به نوعی نگرانی ناشی از ناامنی شغلی، این افراد را در شرایط نامطلوب روحی و روانی قرار دهد.

طبق قانون شاغلان با بیش از ۴ سال سابقه کار، شاغلان دائم محسوب می‌شوند. هم‌اکنون بسیاری از شاغلان بخش‌های تولیدی، خدماتی و حتی دولتی استان با بیش‌ از ۷ تا ۱۰سال سابقه کار بلاتکلیف مانده‌اند.

صاحبان کار، هنگام رکود، افراد را اخراج می‌کنند و در بیشتر مواقع بدون هیچ منعی افراد دیگری را با دستمزد پایین تر به کار می‌گمارند.

امنیت شغلی یک فرد زمانی به خطر می‌افتد که با وی در مشاغل دائم، قراردادهای موقت بسته شود، در حالی که این برخلاف قانون است.

ترس همیشگی از تعدیل شدن

یکی از خبرنگاران فعال در حوزه رسانه در گفت و گو با ایسنا، گفت: حدود ۱۸ سال است که در این حوزه مشغول به کار هستیم اما هنوز به صورت قرارداد تمام وقت مشغول کار هستم.

وی افزود: در ابتدای کار به صورت افتخاری و بعد از آن به صورت حق التحریر مشغول به کار بودم که بعد از گذشت یک سال قرار داد پاره وقت با من منعقد و بعد از گذشت ۱۱ سال این قرار داد تبدیل به قرار داد تمام وقت شده است.

وی ادامه داد: سال‌هاست که منتظر پیمانی شدن هستم اما متاسفانه هنوز این امر اتفاق نیفتاده و با تغییر هر مدیری باید بلرزم که مبادا تعدیل نیروی رخ دهد و من در لیست تعدیلی‌ها باشم و با گذشت ۱۸ سال هنوز امنیت شغلی ندارم.

این خبرنگار فعال در خراسان شمالی تاکید کرد: سالانه قراردادهایی به طور موقت (یک ساله) برای فعالیتم در این حوزه امضا می‌کنم اما هر لحظه برای از دست دادن شغلم هراسان هستم. از این می‌ترسم که مبادا امروز کارم را از دست دهم و در این سن باید کجا دنبال کار بگردم و از چه راهی خرج معیشت خود را بدست آورم.

وی بیان کرد: علاوه بر آن، ۱۸ سال است که در این حوزه مشغول به کار هستم اما تعداد سال‌هایی که برای من بیمه رد شده به مدت ۱۳ سال و چند ماه است.

وی تصریح کرد: در کنار تمامی این‌ها، حقوق ناچیز از دیگر مشکلات من است که بعد از گذشت این مدت، هم اکنون فقط ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنم به هیچ عنوان کفاف زندگی و این سطح از تورم را نمی‌دهد

نبود امنیت شغلی چالشی فراتر از بیکاری

فرهادی یکی دیگر از کارکنان یکی از شرکت‌های باربری در بجنورد در ادامه در گفت و گو با ایسنا، بیان کرد: از همان ابتدا که در این شرکت مشغول به کار شدم هیچ قراردادی با من منعقد نشد و حقوق بنده طبق قانون کار پرداخت شد.

وی گفت: اما علاوه بر ساعت موظفی، هر روز چند ساعتی، مجبور به انجام اضافه کار هستم ولی میزان اضافه کاری که در این شرکت پرداخت می‌شود کمتر از ساعت‌هایی بوده که انجام داده‌ام.

فرهادی افزود: تعدادی از کارکنان در این شرکت به هیچ عنوان اضافه کار ندارند اما اضافه کارهای زیادی برای آن‌ها پرداخت می‌شود و در این ارتباط چندین مرتبه اعتراض هم شده اما پاسخ داده شده، این بوده که اگر ناراحت هستید می‌توانید بروید.

وی ادامه داد: حدود ۱۰ سال است که در این شرکت مشغول کار هستیم اما هیچ عدالتی در پرداختی‌ها وجود ندارد و از سوی دیگر هر چند وقت تهدید به تعدیل نیرو نیز می‌شویم.

فرهادی بیان کرد: من به عنوان یک کارگر برای اینکه بتوانم از تمام توان و ظرفیت خود استفاده کنم و خدمتی مناسب ارائه دهم نیاز به آرامش فکری و روانی دارم و اگر بنا باشد هر روز را با این دغدغه و فکر که فردا شاغل هستم یا بیکار سپری کنم، کارم بی فایده است و با تمام وجود نمی‌توانم کار کنم.

نداشتن امنیت شغلی مهمترین مشکل کارگران

قربان نباتیان معاون روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خراسان شمالی نیز در گفت و گو با ایسنا، گفت: متاسفانه بیشترین قراردادهایی که در حوزه کارگری در این استان منعقد می‌شود، قرارداد موقت است.

وی افزود: انعقاد قرارداد موقت با کارگرها سبب شده تا آن‌ها هیچ وقت احساس امنیت شغلی نداشته باشند.

نباتیان ادامه داد: در برخی از قراردادها قید شده که پایان قرارداد همان پایان کار است که در این صورت فردی که حتی ۲۸ تا ۲۹ سال سابقه کاری دارد، از کار بیکار خواهد شد.

وی بیان کرد: طبق قانون، در کارهای مستمر همچون فعالیت در پتروشیمی و شهرداری قرارداد کارگر بعد از گذشت چهار سال قرار داد دائم می‌شود اما در شغل‌های غیرمستمر همچون کار در پروژ راه سازی این گونه نیست و باید این قانون اصلاح شود.

این مقام مسئول بیان کرد: صیانت از حقوق کارگران و کارفرمایان، پایداری اشتغال نیروی کار و ایجاد زمینه رفاه این قشر آسیب پذیر جزو رسالت‌های مهم این اداره کل است.

وی عنوان کرد: باید قوانین صحیح و بازدارنده ای وجود داشته باشند تا امنیت شغلی افراد به امنیت روانی آن‌ها سرایت کند و احساس ناامنی روحی و روانی در آن‌ها ایجاد شود اما رفع این مشکل نیازمند اصلاح قوانین کار از مراجع بالاتر از جمله وزارتخانه است.

انتهای پیام