نوآوریهای جدید فناوری، ازجمله هوش مصنوعی، احتمالا ۴۴ درصد از مهارتهای شاغلان در پنج سال آینده را مختل خواهند کرد و این امر بر نیاز به یادگیری در همگام شدن با تقاضاهای متغیر بازار کار تاکید میکند. در بحبوحه این تحولات، نظامهای آموزشی مسئولیت مهمی را بر عهده دارند که شامل تجهیز دانشآموزان و دانشجویان به مهارتهایی است که برای هدایت آینده خود در محیط با رشد سریع فناوری، یافتن شغل و کمک به رونق کشورهایشان نیاز دارند.
متاسفانه، نظامهای آموزشی در تجهیز معلمان و اساتید به مهارتهایی که برای کمک به دانشآموزان و دانشجویان در هدایت آیندهشان نیاز دارند، با مشکل مواجه هستند و به دلیل اهمیت این موضوع، ایسنا در سلسله مطالبی به موضوع دنیای امروز و نظام آموزشی سنتی میپردازد تا گذر از نظام آموزش سنتی به آموزش مدرن را در سایر نظامهای آموزشی کشورهای جهان بررسی و معرفی کند. در گزارش قبل موضوع «نظام آموزشی سنتی مانع پیشرفت است یا کاتالیزور آن؟ » بررسی شد و سپس «آموزش مدارس باید فراتر از یادگیری مبانی گذشته شود» را مطرح کردیم و در این مطلب به موضوع چگونگی هماهنگ کردن معلمان و اساتید با آموزش در دنیای امروز، پرداخته خواهد شد.
معلمان و اساتید خوب، سنگ بنای ارائه آموزش با کیفیت و اطمینان از یادگیری دانشآموزان و دانشجویان هستند. با این حال، دو سوم معلمان و اساتید احساس میکنند که مهارتهای لازم برای طراحی و تسهیل یادگیری دیجیتال را ندارند و علاوه بر این، کمبود ۴۴ میلیون معلم در سطح جهان برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار تا سال ۲۰۳۰ وجود دارد. این اختلاف، به ویژه با توجه به افزایش تقاضا برای مهارت دیجیتال در بازارهای کار، خطراتی را برای سود اقتصادی آینده کشورها ایجاد خواهد کرد.
چالشهای پیش روی کلاس درس
برنامه بینالمللی ارزیابی دانشآموزان (PISA) ۲۰۲۲، شاهد افت بیسابقهای در عملکرد دانشآموزان در سراسر مناطق سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بود؛ در مقایسه با آخرین نسخه آن در سال ۲۰۱۸، میانگین عملکرد در خواندن ۱۰ نمره کاهش یافت، در حالی که نتایج ریاضی تقریبا ۱۵ نمره نزول کرد و تقریبا دو سوم از کودکان ۱۰ ساله قادر به خواندن و درک یک متن ساده نبودند. این نتایج نشان میدهد، چالشهایی که معلمان در کلاسهای درس خود با آن مواجه هستند، حتی بیشتر از قبل و تحت تاثیر همهگیری تشدید شده است.
در سطح جهانی، معلمان و اساتید با چالشهای بسیاری مانند اندازه بزرگ کلاسها، بار وظایف اداری و برآوردن نیازهای متنوع دانشآموزان و دانشجویان، به ویژه با توجه به کاهش شدید یادگیری در سراسر جهان، روبرو هستند. بنابراین، نیاز مبرمی به حمایت از معلمان و اساتید برای مقابله با این چالشها وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که به خوبی دانشآموزان و دانشجویان را برای نیروی کار آینده آماده میکنیم.
همگام با نیروی کار در حال تغییر
در میان همه این چالشها در اکوسیستم آموزش، دیجیتالی شدن به سرعت گسترش خواهد یافت و به همراه آن تقاضا برای زیرساختهای دیجیتال و مهارتهای دیجیتال نیز صعودی خواهد بود. گزارش «آینده مشاغل ۲۰۲۳» مشخص کرد که چگونه دختران و پسران امروز به مجموعهای از مهارتهای متفاوت نیاز دارند تا از فرصتها در زمینههای به سرعت در حال تحول مانند کلانداده، هوش مصنوعی، مدیریت تغییرات اقلیمی و بومیسازی زنجیره تامین، نهایت استفاده را ببرند.
پیشبینی میشود که ۷۰ درصد از ارزش اقتصادی جدید ایجاد شده در دهه آینده از مدلهای کسبوکاری است که توسط فناوریهای دیجیتال توانمند شدهاند.
نیاز به تغییر سیستمهای آموزشی برای پاسخگویی به این تقاضاهای فزاینده واضح و حمایت از معلمان و اساتید، بسیار مهم است و فرصتی برای بهرهبرداری مسئولانه از این فناوریهای نوظهور و قدرتمند برای مقابله با برخی از چالشهای بزرگ آموزشی مربوط به فرآیندهای تدریس و یادگیری وجود دارد.
حمایت از معلمان چگونه است؟
نکته مهم این است که ما باید از همان ابتدا روی معلمان سرمایهگذاری و با آنان همکاری کنیم. برخی از نمونههایی که چگونه میتوانیم معلمان را برای موفقیت در حین بهکارگیری فناوری در آموزش آماده کنیم عبارتند از:
ایجاد ظرفیت معلمان برای پذیرش و استفاده از فناوری
از آنجایی که فناوریهای نوظهور، فرآیندهای تدریس و یادگیری را دوباره تعریف میکنند، توسعه حرفهای معلمان و اساتید باید با مشارکت و توانمندسازی آنان، با نیازهای جدید آموزشی تطبیق داده شود و به آنها پاسخ دهد. این ظرفیتها شامل استفاده موثر از ابزارهای دیجیتال، ازجمله هوش مصنوعی، ادغام رویکردهای آموزشی، پشتیبانی از تکنیکهای یادگیری ترکیبی و تقویت مدیریت کلاس درس است. ایجاد اعتماد به نفس در معلمان و اساتید میتواند از تجربیات یادگیری باکیفیتی که نیازهای متنوع دانشآموزان و دانشجویان را برآورده میکند، پشتیبانی کند.
پشتیبانی و توانمندسازی معلمان برای تمرکز بر مهارتهای انسانمحور
پشتیبانی و توانمندسازی معلمان برای تمرکز بر مهارتهای انسانمحوری که قابل خودکارسازی نیستند شامل تفکر انتقادی و تحلیلی، حل مسئله، مهارتهای مشارکتی و سازگاری و سایر مهارتهای اجتماعی-عاطفی میشود.
همسو کردن پلتفرمهای یادگیری دیجیتال با محتوای مرتبط و رویکردهای آموزشی صحیح
استفاده از ابزارهای دیجیتال برای ارزیابیهای تکوینی، معلمان و اساتید را قادر میسازد تا پیشرفت دانشآموزان و دانشجویان را در زمان واقعی پیگیری کرده و نیازهای تکتک آنان را برآورده کنند. معلمان قادرند با این ابزارها، به جای چندین بار ارزیابیهای دستی گسترده فشرده، بر پشتیبانی شخصی از دانشآموزان و دانشجویان تمرکز کنند.
افزایش پاسخگویی و شفافیت با سادهسازی فرآیندها و تعیین استانداردها
از طریق فناوری، میتوانیم پیشرفت و اهداف را پیگیری کنیم، محتوای درسی را به اشتراک بگذاریم و به سرعت ایرادها و کاستیها در این مسیر را اصلاح کنیم و همچنین دولتها میتوانند با بهینهسازی و خودکارسازی فرآیندهای مدیریت معلمان و اساتید، تصمیمگیری مبتنی بر داده را ارتقا دهند و شفافیت بیشتر در استخدام معلمان، توزیع و توسعه ظرفیت ایجاد کنند.
گوش کردن به صدای معلمان و اساتید
به صدای معلمان در موارد مختلف گوش دهید تا نیازها را تعریف کرده و فرصتهای یادگیری را هدایت کنید. کسانی که از نزدیک با مشکلات آشنا هستند باید بیشترین سهم را در انتخاب بهترین فناوری برای رسیدگی به آنها داشته باشند. ایجاد فضاهایی برای معلمان جهت به اشتراک گذاشتن بهترین شیوهها، منابع و نقاط ضعف، معلمان را در موقعیتی قرار میدهد که ضمن برجسته کردن تخصص خود در حل مشکلاتی که با آنها روبرو هستند، پیشرفت خود را نیز هدایت کنند.
سخن آخر
سایت گلوبال گزارش کرد، با سرعت گرفتن هوش مصنوعی و سایر نوآوریهای تکنولوژیکی، نیاز مبرمی به سیستمهای آموزشی برای تطبیق خود با شرایط جدید وجود دارد تا جوانان را برای دنیای دیجیتالی آماده کنند. معلمان و اساتید باید در مرکز فرآیند تحول آموزش باقی بمانند و با معلمان توانمند و حمایتشده در طول ادغام فناوری دیجیتال در کلاسهای درس، سیستمهای آموزشی میتوانند به مقیاس و کارایی لازم برای دسترسی هر کودک به آموزشی که شایسته آن است، دست یابند.
انتهای پیام
نظرات