به گزارش ایسنا، سحابی «ان‌جی‌سی ۱۳۶۰»(NGC 1360) حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و شکل و رنگ آن در این نمای تلسکوپی یادآور تخم سینه‌سرخ است که باعث شده به «سحابی تخم سینه‌سرخ» نیز مشهور شود.

به نقل از ناسا، این ابر کیهانی حدود سه سال نوری گسترش یافته و در مرزهای صورت فلکی «کوره»(Fornax) قرار گرفته است.

سحابی سیاره‌ای ان‌جی‌سی ۱۳۶۰ به عنوان یک آغاز شناخته نمی‌شود، بلکه مربوط به یک مرحله کوتاه و پایانی در تکامل یک ستاره پیر است. در واقع، ستاره مرکزی ان‌جی‌سی ۱۳۶۰ که در مرکز سحابی قابل مشاهده است، به عنوان یک منظومه ستاره‌ای دوتایی شناخته می‌شود و احتمالا از دو ستاره کوتوله سفید تکامل‌یافته تشکیل شده که جرم کمتری دارند، اما بسیار داغ‌تر از خورشید هستند.

تابش شدید نور فرابنفش الکترون‌ها، آنها را از اتم‌های موجود در پوشش گازی اطراف جدا کرده است. رنگ آبی-سبز درون ان‌جی‌سی ۱۳۶۰ که در این عکس دیده می‌شود، تابش قوی تولیدشده در اثر ترکیب مجدد الکترون‌ها با اتم‌های اکسیژن یونیزه‌شده است.

انتهای پیام