علیرضا زندیان، دوشنبه ۲۹ اردیبهشت، در جریان بازدید از ایستگاه پمپاژ همدان، خط انتقال آب و پایاب سد تالوار و محل احداث تصفیه خانه آب و فاضلاب، اظهار کرد: درست است که مسأله تأمین آب شرب یک فرایند ملّی است، امّا در صورتی که نیازهای آبی استان مبداء تأمین گردد و خط انتقال آب از کنار زمین‌های مجاور بگذرد، ولی کشاورزان منطقه از آن منتفع نگردند که این امر سبب مهاجرت روستاییان و کشاورزان به حاشیه شهرها و اشتغال جوانان به مشاغل کاذب می‌شود.

وی افزود: طبق صورت‌جلسه‌ای که قبلاً برای وزیر نیروی سابق تهیه شده بود، باید مشخص شود چرا ۱۵ میلیون مترمکعب آب به همدان داده شده و تنها دو میلیون مترمکعب برای شرب بیجار اختصاص یافته است.

زندیان با تأکید بر اینکه انتقال آب شرب به همدان در صورتی که برای بیجار نیز تخصیص داده شود، مانعی ندارد، گفت: چرا از دو میلیون مترمکعبی که برای شرب بیجار تعیین شده هنوز تخصیص صورت نگرفته است.

نماینده مردم بیجار، با بیان اینکه خط اصلی دشت خورخوره باید با اعتبار ۶۰۰ میلیارد تومان احداث شود که این وعده وزیر سابق بود، خاطرنشان کرد: تاکنون از ۲۰۰ هکتار حتی یک هکتار نیز به ما تخصیص نیافته (که البته این میزان برای احداث و تأمین آب گلخانه است) اما ما حتی نتوانسته‌ایم یک گلخانه را مصوب، تأسیس و راه‌اندازی کنیم.

وی تصریح کرد: خط انتقال از مجتمع تا تصفیه‌خانه وجود ندارد و به جای تهیه صورت‌جلسه‌های بی‌ثمر، باید اقدام عملی انجام شود.

تخصیص ناعادلانه آب سد تالوار

زندیان، با اشاره به اینکه همدان ۱۳ میلیون مترمکعب بیشتر از بیجار آب دریافت کرده است، افزود: این میزان برابر با ۲ میلیون مترمکعب آب شرب بیجار است، چرا باید حق‌آبه کشاورزی بیجار نادیده گرفته شود؟ 

نماینده مردم بیجار و یاسوکند در مجلس شورای اسلامی، گفت: مردم گروس در واقع تنها نگهبانان سد تالوار برای همدان هستند و هیچ عایدی از این آب دریافت نمی‌دارند، لذا تخصیص آب شرب وظیفه‌ای است که باید به آن رسیدگی شود، اما حق‌آبه کشاورزی نیز باید مدنظر قرار گیرد.

زندیان خاطرنشان کرد: مردم بیجار دیگر تحمل این وضعیت را ندارند و ما به عنوان معتمدین و نمایندگان مردم باید واقعیّات را بیان کنیم و اگر این مشکلات حل نشود، قطع آب همدان را نیز در دستور کار قرار خواهیم داد.

انتهای پیام