به گزارش ایسنا، روبرتو پیاتزا سرمربی تیم ملی والیبال ایران در مورد شرایط تیم ملی والیبال پیش از اعزام به لیگ ملت‌ها بیان کرد: بیشتر از یک هفته نیست که اینجا هستم. زمان کم یا زیاد مهم نیست. مهم‌ترین چیز این است که بازیکنان چگونه بدون حضور من کار کردند. آقای توتولو شناخت کافی از تیم دارند. خوش‌شانسم که با او می‌توانم کارهای عجیب و خاصی انجام بدهم. بازیکنان هم مهم هستند.

او در پاسخ به این سوال که برنامه‌اش برای محمد موسوی و میلاد عبادی‌پور چیست؟ بیان کرد: کمی متفاوت است حتی برای عبادی پور. اولین میلاد بود و بعد موسوی. همان روز به آنها توضیح دادم که بعد از المپیک خیلی از تیم‌ها بازیکنانشان را تغییر می‌دهند. می‌توانیم بقیه تیم‌ها مثل آمریکا، لهستان و آلمان را نگاه کنید. متوجه می‌شوید که آنها خیلی بازیکنانشان را تغییر می‌دهند فقط ایتالیا تغییر نداد چون سه سال پیش عوض کرده بود.

سرمربی تیم ملی والیبال گفت: بازیکنانی که الان با من هستند را می‌خواهم، باید تجربه خوبی در تابستان داشته باشند. همیشه در تیم ملی برای فصل‌های بعدی باز است. باید بازیکنان جدید را حتماً تا المپیک لس آنجلس بررسی کنم. اگر این امکان را برای بررسی کردن بازیکنان از دست بدهم همه چیز را می‌بازم.

پیاتزا در مورد نداشتن یک سرویس‌زن در تیم ملی و اینکه تیم ملی چقدر با حضورش در این تاکتیک موفق خواهد بود؟ گفت: گذشته، گذشته است. نمی‌توانم گذشته را عوض کنم. در حال حاضر سرویس‌زن‌های خوبی در تیم داریم. به نظرم پوریا کار خاص و عجیبی در ایتالیا و امین در لهستان انجام می‌دهند. مرتضی شریفی هم همین کار را انجام داد. به نظرم تیم مسیر خوبی پیش می‌رود. در مورد تکنیک و تاکتیک سرویس زدن الان موقعی است که هر بازیکن سیستمی که من می‌گویم را دنبال کند. به نظرم در ۱۰ روز پیش رو آن سیستم را اجرایی می‌کنیم.

او در مورد برنامه تیم ملی تا لیگ ملت‌ها هم گفت: قرار است دو بازی دوستانه با ایتالیا داشته باشیم. در ایتالیا در اردو می‌مانیم. کمی خوش شانس نبودیم چون قرار بود در آرژانتین هم باشیم و با این تیم بازی کنیم اما به دلیل مشکلات ویزا میسر نشد.

پیاتزا در مورد حضور در حرم امام رضا (ع) اظهارداشت: جای خاصی بود. من خیلی آنجا را دوست داشتم. می‌دانم که خیلی خوش شانس بودم  که آنجا حضور داشتم و فکر می‌کنم هر کسی یک بار باید آنجا باشد. آنجا می‌توانید حال عجیبی داشته باشید. حس کردم فضایی که آنجا وجود داشت مثل واتیکان خودمان در ایتالیا بود البته ساختار و حس متفاوتی داشتند حتی هوا با آنجا فرق می کند ولی باور کنید فضا خیلی شبیه به هم بود.

انتهای پیام