به گزارش ایسنا، دانشمندان دریافته‌اند که شستشوی بشقاب‌ها، کاسه‌ها، فنجان‌ها و کارد و چنگال‌های پلاستیکی در ماشین ظرفشویی منجر به آزاد شدن میکروپلاستیک‌های سمی می‌شود که می‌توانند سایر ظروف را نیز آلوده کنند.
به نقل از دیلی‌میل، میکروپلاستیک‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که می‌توانند از موانع زیستی مانند سد خونی-مغزی عبور کنند و همین نگرانی‌هایی را در مورد تاثیر بالقوه آنها بر سلامت انسان برمی‌انگیزد.
این ذرات نه تنها با زوال عقل، بلکه با سرطان، بیماری‌های قلبی و مشکلات باروری نیز مرتبط بوده‌اند.
این مطالعه نشان داد که یک چرخه شستشوی ماشین ظرفشویی که در آن ظروف پلاستیکی نیز قرار داشته باشند، می‌تواند تقریبا یک میلیون ذره را آزاد کند.
محققان تخمین می‌زنند که این معادل حدود شش میلی‌گرم میکروپلاستیک است که سالانه در بدن انسان جمع می‌شود و تقریبا معادل یک چهارم یک دانه برنج است. آزاد شدن میکروپلاستیک‌ها در درجه اول توسط گرمای ماشین ظرفشویی ایجاد می‌شود.
در طول یک چرخه معمول، ظروف پلاستیکی در معرض فرآیندهای تمیز کردن شیمیایی، حرارتی و سایشی قرار می‌گیرند و دما تا حدود ۷۵ درجه سانتیگراد می‌رسد.
در حالی که میکروپلاستیک‌ها به طور قطعی با مشکل شناختی مرتبط نبوده‌اند، یک مطالعه جدید روی ۵۴ نمونه مغز نشان داد که در بیماران مبتلا به زوال عقل، غلظت میکروپلاستیک‌ها به طور قابل توجهی بالاتر از افراد بدون زوال عقل است.
برای انجام این مطالعه جدید، محققان ۱۳ مورد ظرف پلاستیکی مختلف را جمع‌آوری و چرخه‌های معمول ماشین ظرفشویی را شبیه‌سازی کردند تا میزان پلاستیک ریخته شده در آب را ارزیابی کنند.
در حالی که نتایج ممکن است نگران‌کننده به نظر برسد، نویسنده مطالعه، می‌گوید: با وجود تعداد زیاد ذرات آزاد شده، کل جرم آزاد شده از ظروف پلاستیکی کم است و در مقایسه با سایر منابع شناخته شده آلودگی پلاستیکی ناچیز است.
برای اولین بار در سپتامبر سال گذشته میکروپلاستیک‌ها در مغز مشاهده شد و دانشمندان هشدار دادند که پلاستیک‌ها به سلول‌ها نفوذ کرده و به طور بالقوه آنها را تغییر می‌دهند و «دیگر شکی» در مورد خطرات ناشی از آن برای سلامت انسان وجود ندارد.
محققان دانشگاه سائوپائولو الیاف و ذرات پلاستیکی را در مغز هشت نفر از ۱۴ فرد فوت شده مورد مطالعه مشاهده کردند.
این میکروپلاستیک‌ها در بخشی از مغز که به عنوان پیاز بویایی شناخته می‌شود، شناسایی شدند که بالای حفره‌های بینی قرار دارند و اطلاعات مربوط به بوها را پردازش کرده و به سایر قسمت‌های مغز منتقل می‌کنند.
آنها همچنین در بینی نیز وجود داشتند و این ایده را تقویت می‌کنند که این نقطه اصلی ورود به مغز است. محققان نگرانند که سطح نانوپلاستیک‌های کوچک‌تر که با سهولت بیشتری وارد بدن انسان می‌شوند، حتی بیشتر هم باشد.
این مطالعه نشان می‌دهد که مسیر بویایی یک مسیر اصلی ورود پلاستیک به مغز است، به این معنی که تنفس در محیط‌های داخلی می‌تواند منبع اصلی آلودگی پلاستیکی در مغز باشد.
آنچه نگران‌کننده است، ظرفیت چنین ذراتی برای جذب شدن توسط سلول‌ها و تغییر عملکرد بدن ما است.
انتهای پیام
نظرات