معاون بهره‌برداری و توسعه آب شرکت آب و فاضلاب (آبفا) شیراز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درباره وضعیت قطعی یا افت فشار آب در برخی مناطق این شهرستان گفت: یکی از دلایل اصلی افت فشار و قطعی آب در برخی مناطق شهر شیراز، تعمیر خط یک آبرسانی از سد درودزن به شیراز و قطع برق چاه‌ها و ایستگاه‌های پمپاژ است.

مسلم حمیدی‌پور تصریح کرد: در هفته گذشته به دلیل تعمیر خط یک آبرسانی که حدود ۲۴ ساعت به طول انجامید، با قطع حدود ۱۱۰۰ لیتر در ثانیه آب از همین خط مواجه شدیم که باعث افت فشار اب در برخی از مناطق مرکزی شهر شد.

وی افزود: ساختار سیستم آبرسانی شیراز به‌گونه‌ای است که ۴۰ درصد منابع تامین از آب‌های سطحی و ۶۰ درصد از منابع زبر زمینی( چاه‌ها) است که در حاشیه شهر واقع شده‌اند، برای نمونه، در محدوده بلوار ابوذر غفاری تعمیر خط یک آبرسانی از سد درودزن تاثیرات زیادی بر این منطقه داشته است.

حمیدی‌پور با بیان اینکه روز شنبه، سوم خرداد برق چاه‌های تامین آب برخی از مناطق از جمله منطقه شاپورجان، سید صفری، کرونی، بلوار نصر و حاشیه کوه دراک قطع شده بود، ادامه داد: وقتی برق این چاه‌ها و ایستگاه‌های پمپاژ قطع می‌شود، فرایند پمپاژ آب به سطح شهر مختل می‌شود و بازیابی شبکه آبرسانی پس از وصل مجدد برق، حداقل ۶ تا ۷ ساعت زمان می‌برد.

معاون آبفا شیراز تصریح کرد: هنوز در شیراز افت فشار ناشی از مصرف بالا نداریم و علت اصلی  برخی از قطعی‌ها، قطع جزیان برق پمپاژ و مخازن ذخیره داخلی مجتمع‌های مسکونی یا آپارتمان‌هاست.

وی افزود: شهروندان می‌توانند مشکلات افت یا قطعی آب را از طریق سامانه ۱۲۲ به همکاران ما اعلام کنند، چراکه در برخی موارد ممکن است مشکل فقط در یک کوچه یا انشعاب و یا پمپاژ داخلی باشد و نباید آن را به کل منطقه تعمیم داد.

حمیدی‌پور گفت: در روستاهای حاشیه شیراز نیز قطع برق چاه‌ها موجب قطعی آب شده است. به عنوان مثال، برق چاه‌های ۹ روستای اطراف شیراز اخیراً قطع شده بود که با وجود بازگشت برق، ۸ تا ۱۰ ساعت زمان لازم است تا دوباره آبرسانی به حالت طبیعی بازگردد.

وی با اشاره به آغاز روزهای گرم سال و قطعی برق در این روزها گفت: نباید بپذیریم که اکنون و در پیک مصرف، مناطقی از شیراز بدون آب بمانند؛ ما حدود ۹۲۰ هزار مشترک داریم که قطعاً با این حجم از قطعی برق، با مشکل تأمین آب مواجه می‌شوند.

معاون بهره‌برداری و توسعه آب شرکت آبفا شیراز ادامه داد: این در حالی است که گرمای هوا و مصرف بی‌رویه تاثیراتی در روند آبرسانی ایجاد می‌کند.

حمیدی‌پور در پایان تأکید کرد: وظیفه ما پیگیری و رفع مشکلات است و تلاش می‌کنیم با همکاری سایر دستگاه‌ها از جمله اداره برق، تأمین آب پایدار برای شهروندان فراهم شود.

وابستگی آبرسانی به برق؛ نقطه ضعف شبکه

آنچه در اظهارات معاون آبفای شیراز به‌وضوح نمایان است، وابستگی کامل تأسیسات آبرسانی به برق شبکه سراسری است. در شرایطی که کشور با ناترازی برق مواجه است و خاموشی‌ها به‌طور برنامه‌ریزی‌نشده اعمال می‌شود، این وابستگی می‌تواند آسیب‌پذیری جدی برای شبکه‌های حیاتی مانند آب ایجاد کند. به‌ویژه آنکه راه‌اندازی مجدد پمپاژها زمان‌بر است و باعث ایجاد وقفه‌های طولانی در خدمات‌رسانی می‌شود.

ناترازی انرژی؛ بحران دوگانه آب و برق

واقعیت این است که ما امروز تنها با یک بحران آب مواجه نیستیم، بلکه با بحران درهم‌تنیده انرژی روبه‌رو هستیم. افزایش مصرف، فرسودگی تجهیزات و کمبود سرمایه‌گذاری در انرژی‌های نو باعث شده خاموشی‌های گسترده حتی بر تأمین آب شرب نیز تأثیر بگذارد.

همزمان با قطع برق چاه‌ها و پمپاژها، کاهش ورودی آب از سد درودزن نیز فشار مضاعفی به شبکه وارد کرده است. این ناپایداری‌ها نشان می‌دهد که زیرساخت‌های فعلی تحمل شرایط پیک مصرف را ندارند و ناترازی میان عرضه و تقاضا در هر دو بخش آب و برق به بحران ساختاری تبدیل شده است.

راهکار: حرکت به‌سوی انرژی‌های تجدیدپذیر

در چنین شرایطی، راهکار بلندمدت، صرفاً در پیگیری‌های بین‌دستگاهی و موقتی نیست، بلکه در ایجاد زیرساخت‌های مقاوم در برابر نوسانات برق است. یکی از راهکارهای مؤثر و آزموده‌شده، استفاده از پنل‌های خورشیدی و انرژی‌های تجدیدپذیر برای تأمین برق اضطراری چاه‌ها و ایستگاه‌های پمپاژ است که وزارت نیرو باید به این مسئله به صورت ویژه ورود داشته باشد.

چنین سرمایه‌گذاری‌هایی، ضمن کاهش وابستگی به شبکه سراسری، می‌تواند در مواقع بحران به پایداری شبکه آبرسانی کمک کند و مانع از بروز مشکلات گسترده در زندگی روزمره مردم شود.

اگر برق نباشد، آب هم نخواهد بود

قطعی‌های اخیر آب در شیراز، زنگ خطری برای سایر شهرهاست. وقتی خاموشی برق می‌تواند سیستم آبرسانی شهری را فلج کند، وقت آن است که شرکت‌های آب منطقه‌ای و آبفا در سراسر کشور، به فکر تأمین انرژی پایدار برای تأسیسات خود باشند.

حرکت به‌سوی انرژی خورشیدی و تولید برق مستقل برای چاه‌ها و ایستگاه‌های پمپاژ، دیگر یک انتخاب نیست؛ بلکه ضرورتی برای تاب‌آوری شهری است. اگر قرار است مردم در گرمای تابستان یا سرمای زمستان از آب محروم نشوند، باید آبرسانی از آسیب‌پذیری در برابر خاموشی‌ها رها شود.

انتهای پیام