به گزارش ایسنا، بر اساس ارزیابی مرکز تحقیقاتی اسرائیلی «آلما» درباره انتخابات شهرداری‌های لبنان، نتایج این انتخابات بار دیگر نشان داد که حزب‌الله در عرصه مدنی نیز حضوری تثبیت‌شده دارد و این ایده که این جنبش پس از جنگ به‌طور چشمگیری ضعیف شده است، چندان ثابت شده و مطلق نیست.
بر اساس این نوشته تحلیلی، این انتخابات در پایتخت و مناطق اصلی پایگاه حزب‌الله شامل بیروت، بقاع (بعلبک، هرمل، زحله، رشایا و بقاع غربی) و جنوب لبنان، از ۱۸ تا ۲۴ مه ۲۰۲۵ برگزار شد.
در ادامه این ارزیابی آمده است: «این انتخابات را می‌توان نمایش قدرت مدنی حزب‌الله دانست؛ قدرتی که امکان حفظ توان نظامی آن را فراهم می‌کند. فضای سیاسی پس از این انتخابات ممکن است شرایط را برای دولت لبنان دشوارتر کند، به‌ویژه در جهت کاهش قدرت نظامی حزب‌الله، جنبشی که «مقاومت مسلحانه» را هسته ایدئولوژی خود می‌داند و نماد اسلحه بر پرچم آن صرفاً یک تزئین نیست بلکه یک بیانیه سیاسی محسوب می‌شود.
منطقه بقاع: پیروزی قاطع فهرست مشترک حزب‌الله و جنبش امل
در منطقه بقاع، به‌ویژه در شرق آن، یعنی در ناحیه بعلبک و هرمل، حزب‌الله سال‌هاست که برتری سیاسی، سازمانی و نظامی داشته است. فهرست «توسعه و وفاداری» (التنمیة والوفاء)، که حزب‌الله و جنبش امل را در قالب یک لیست انتخاباتی متحد می‌کند، توانست با اکثریت قاطع، بدون آنکه رقابت قابل‌توجهی از سوی گروه‌های مستقل چه به دلیل ناتوانی آنها در سازمان‌دهی و چه به دلیل فشارهای سیاسی و تهدیدهای ضمنی شکل بگیرد پیروز شود.
این موفقیت‌ها موقعیت حزب‌الله را به‌عنوان یک مرکز قدرت منطقه‌ای، نه‌تنها بر پایه قدرت نظامی یا پارلمانی، بلکه بر اساس مدیریت محلی که به‌عنوان زیرساختی برای فعالیت‌های اجتماعی و گاهی اقتصادی عمل می‌کند، تقویت کرده است. برای حزب‌الله، انتخابات تنها یک ابزار فنی نیست، بلکه فرصتی برای تجدید مشروعیت عمومی در میان پایگاه شیعه خود و تثبیت کنترل بر نهادهای منطقه‌ای است که برای حفظ قدرت سیاسی آن حیاتی محسوب می‌شوند.
در منطقه بقاع، میزان مشارکت رای‌دهندگان بین ۳۰ تا ۴۷ درصد، بسته به هر منطقه، متغیر بود.
بیروت: مشارکت بسیار پایین رأی‌دهندگان و پیروزی پشت‌پرده حزب‌الله
در بیروت، فضای سیاسی پراکنده‌تر بود، اما در نهایت حزب‌الله توانست کنترل اوضاع را حفظ کند. هرچند حزب‌الله به‌طور رسمی فهرست انتخاباتی خود را ارائه نکرد، اما در پشت‌صحنه از فهرست‌های وابسته به «ائتلاف ۸ مارس» حمایت کرد. فهرست «بیروت متحد»، که مورد حمایت متحدان حزب‌الله بود، توانست اکثریت کرسی‌های شورای شهرداری را به دست آورد. این موفقیت به‌ویژه با توجه به میزان بسیار پایین مشارکت رأی‌دهندگان (حدود ۲۰٪) حائز اهمیت است، زیرا نشان می‌دهد که توانایی بسیج رأی‌دهندگان این فهرست مؤثرتر از رقبا بوده است.
در مقابل، گرچه فهرست مستقل «بیروت، شهر من» که شامل متخصصان، فعالان و نمایندگان جامعه مدنی بود، به دستاوردهای نمادینی رسید، اما نتوانست دیوار بی‌تفاوتی عمومی و قدرت انتخاباتی فهرست‌های مورد حمایت بلوک‌های سیاسی سنتی را بشکند.
ستاد انتخاباتی حزب‌الله در منطقه بیروت، بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن از «مردم وفادار به مقاومت» که در انتخابات شرکت کردند و به تحقق اهداف مورد نظر در مواجهه با چالش‌های سیاسی و اجتماعی کمک کردند، قدردانی شده و بر حفظ توازن، ثبات، شراکت ملی، و هم‌زیستی تاکید شده است.
جنوب لبنان
در ۲۴ مه ۲۰۲۵، آخرین دور انتخابات شهرداری‌ها در لبنان در مناطق جنوبی، جایی که «دو گروه شیعه»—حزب‌الله و جنبش امل—نفوذ گسترده‌ای دارند، برگزار شد. این انتخابات در شرایطی برگزار شد که جنگ با اسرائیل بر فضای سیاسی سایه افکنده بود. با وجود این چالش‌ها، ساکنان مناطق جنوبی حتی در شهرهایی که به‌شدت آسیب دیده بودند، پای صندوق‌های رأی آمدند.
ساکنان روستاهای نزدیک به مرز، که در نتیجه جنگ با اسرائیل تقریباً به‌طور کامل تخریب شده بودند—مانند روستای کیلا در بخش شرقی—در حوزه‌های رأی‌گیری مستقر در النبطیه رأی دادند. ساکنان دیگر روستاهای مرزی (بخش غربی) نیز در شهر صور رأی خود را به صندوق انداختند.
حزب‌الله همچنان قدرت سیاسی و سازمانی خود را در جنوب لبنان به نمایش گذاشته است. همکاری نزدیک با جنبش امل باعث شد که این دو جنبش کنترل لیست‌های انتخاباتی محلی در اکثر شهرها و روستاها را به دست گیرند و اکثریت—و در برخی موارد تمام—کرسی‌های شهرداری را از آن خود کنند. در برخی شهرها رقابت انتخاباتی محدود بود، در حالی که در برخی دیگر هیچ رأی‌گیری صورت نگرفت، زیرا توافق‌های از پیش تعیین‌شده، نتیجه انتخابات را مشخص کرده بود.
برای مثال، از مجموع ۱۴۴ شهر و روستای واقع در جنوب رود لیتانی (استان جنوب لبنان، شامل چهار منطقه اصلی: صور، مرجعیون، بنت جبیل و حاصبیا)، در ۷۲ منطقه هیچ انتخاباتی برگزار نشد و نتیجه بر اساس توافقات داخلی تعیین شد. در ۷۱ مورد از این مناطق، لیست مشترک حزب‌الله و جنبش امل کنترل را به دست گرفت و تنها در یک منطقه یک طایفه محلی موفق شد با توافق قدرت را به دست گیرد.
در ۷۲ شهر و روستای جنوب لیتانی که انتخابات برگزار شد، ۳۵ منطقه غیرشیعه بودند یا اکثریتی از سایر فرقه‌ها مانند (مسیحیان، دروزی‌ها، اهل سنت) داشتند، و به همین دلیل لیست حزب‌الله و امل از ابتدا در آنها شرکت نکرد.
داده‌های مشارکت رأی‌دهندگان نشان‌دهنده کاهش واضح حضور مردم در مقایسه با انتخابات شهرداری‌های ۲۰۱۶ است. این افت احتمالاً ناشی از خستگی سیاسی، شرایط اقتصادی وخیم و پیامدهای مستقیم امنیتی است. با این حال، در برخی مناطق—به‌ویژه صیدا و النبطیه—میزان مشارکت نسبتاً بالا بود که نشان‌دهنده تداوم مشارکت اجتماعی و انگیزه سیاسی داخلی است.
برای جزئیات دقیق‌تر، داده‌های آماری رسمی را می‌توان بررسی کرد.
طبق گزارش میدل ایست نیوز، بر اساس تحلیل نتایج انتخابات، حزب‌الله از طریق ساختارهای ائتلافی منطقه‌ای و سازمانی خود، موفق شد کنترل کامل شهرداری‌ها را در مناطق شیعه‌نشین برقرار کند و در عین حال ثبات سیاسی در سنگرهای خود – جنوب لبنان و بقاع – ایجاد کند. در بیروت، حزب‌الله از طریق متحدان، مبارزات منطقه‌ای و حمایت بی سر و صدا از فهرست‌هایش تسلط دارد.
در انتخابات جنوب – در استان‌های جنوب لبنان و النبطیه – حدود نیمی از شهرها به دلیل توافقات قبلی بین حزب‌الله و جنبش امل از رقابت‌های انتخاباتی حذف شدند. این توافقات که به عنوان مکانیزمی برای کنترل سیاسی سازمان یافته دیده می‌شود، منجر به انتخاب ۱۰۹ شورای محلی بدون رقابت (از جمله شمال لیتانی) شد که ۸۹ مورد از آنها به دنبال توافقات حزب‌الله و امل بود.
روند انتخابات به ویژه در روستاهای مرزی که بسیاری از آنها در جنگ ویران شدند، قابل توجه بود و ساکنان آنها در شهرهای اطراف مانند تیر و النبطیه رای دادند.
نمایندگان مختلف حزب‌الله و امل، از جمله نمایندگان پارلمان، تاکید کردند که این رای به‌عنوان پیام قاطعیت و ایستادگی مدنی در برابر «طرح دشمن اسرائیل برای تبدیل جنوب به منطقه‌ای خالی و آسیب‌دیده» تلقی می‌شود. به گفته آنها، خود برگزاری انتخابات، مشارکت گسترده و توافقات سیاسی حاصل شده، همگی بیانگر مقاومت مردم جنوب و انتخاب مداوم مقاومت به عنوان یک سبک زندگی است.
انتخابات به عنوان شاهد دیگری است که نشان می‌دهد حکومت محلی در لبنان صرفاً یک حوزه خدمات شهری نیست، بلکه یک میدان نبرد سیاسی است که منعکس کننده روابط طایفه‌ای، امنیتی و قدرت ایدئولوژیک گسترده‌تر است.
موتور رشد مدنی حزب‌الله – «جامعه مقاومت» که پایگاه شیعی حزب‌الله است- توسط زیرساخت‌های مدنی گسترده حزب‌الله حفظ و پشتیبانی می‌شود. این زیرساخت توسط شورای اجرایی اداره می‌شود و به موازات زیرساخت‌های دولتی در حال فروپاشی و غیرفعال لبنان، عمل می‌کند.
اگرچه حزب‌الله با مشکلات مالی زیادی در ارتباط با بازسازی به طور کلی و بازسازی مدنی به طور خاص – مشکلاتی که مستقیماً بر پایگاه شیعیان تأثیر می‌گذارد – دست و پنجه نرم می‌کند – در عین حال این حزب هنوز یک زیرساخت فعال است که در حال حاضر یک کارزار بزرگ بازسازی مدنی را مدیریت می‌کند. این یک جنبه بسیار مهم از بقای حزب‌الله است.»
انتهای پیام
نظرات