به گزارش ایسنا، وینسنت دِ خویرت (Vincent de Gooyert)، جامعهشناس و نویسنده اصلی این مقاله، هشدار میدهد: بدون وجود اعتماد عمومی، سیاستگذاری اقلیمی موثر ممکن نیست. راه حل این مسئله در توسعه فناوری جذب و ذخیرهسازی کربن (CCS) دیده میشود با این وجود اگرچه این فناوری برای رسیدن به اهداف اقلیمی ضروری است، اما هنوز شروع مناسبی نداشته است. او میافزاید: صنعت، خواهان یارانه دولتی است، دولت میگوید حمایت عمومی وجود ندارد و جامعه میخواهد صنعت ابتدا مسئولیتپذیر باشد. این شرایط ما را در یک چرخه باطل گرفتار میکند.
به نقل از فیز، دِ خویرت توضیح میدهد که بحث تغییرات اقلیمی در حال حاضر اغلب از منظر فناورانه-اقتصادی مطرح میشود. هر راه حلی باید بلافاصله دارای ارزش بازار باشد. اگر چنین نباشد، هیچکس حاضر نیست نخستین گام را بردارد. اما راهحلی مانند CCS ارزش بازار مستقیم ندارد. علاوه بر فناوری، مقررات و یارانهها، به حمایت عمومی نیز نیاز داریم؛ چرا که سیاست بدون پشتیبانی، عمدتا منجر به مقاومت میشود.
دِ خویرت میگوید: آن چه که همیشه تکرار میشود، این است که سیاست تنها زمانی کارآمد است که اعتماد متقابل وجود داشته باشد. بسیاری تصور میکنند که اگر همهچیز را بهخوبی توضیح دهند، حمایت عمومی خودبهخود شکل میگیرد. اما این نوع ارتباط اغلب یکسویه است و پژوهشها نشان دادهاند که این روش میتواند نتیجه معکوس دهد. در نهایت مردم با خود میگویند: باز هم آن سیاستگذاران مغرور آمدند تا برای ما تعیین کنند چه چیزی خوب است، و اگر مخالفت کنیم، باز هم نظر خود را تحمیل میکنند.
او و همکارانش خواستار استفاده از شوراهای مشورتی علمی مستقل، و همچنین ابتکاراتی مانند شوراهای شهروندی هستند. شهروندان باید بتوانند نظر آگاهانهای بهصورت مستقل شکل دهند، و باید فضای کافی برای پیچیدگی و ظرافت در بحثها فراهم شود. در چنین جلساتی باید با یکدیگر صادق باشیم. تصمیمات سختی در پیش است، اما مردم باید از گزینهها و پیامدهای آنها آگاه شوند.
شهروندان حق دارند در مورد محیط زندگی خود اظهار نظر کنند. برای ایجاد آرامش خاطر در میان ساکنان محلی، دولتها و شرکتها نیز باید فداکاریهایی انجام دهند. با روش فعلی به جایی نمیرسیم. در غیر این صورت در همین وضعیت باقی خواهیم ماند. هیچکس حاضر نیست گامهای بزرگی در سیاستگذاری اقلیمی بردارد، در حالی که زمان در حال از دست رفتن است.
انتهای پیام
نظرات