آمنه نشاسته‌گیرپور در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بیان احساسات و نیازهای پنهان با استفاده از شیوه‌ها و عبارت‌های مثبت می‌تواند مانع از ایجاد مشکل در رابطه شود.

وی افزود: برخی همسران در برابر چالش‌ها ساکت می‌شوند، اما از درون فریاد می‌کشند، بنابراین هر شب ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با همدیگر صحبت کنید و حرف‌های خود را به یکدیگر بگویید.

این پژوهشگر حوزه مشاوره بیان کرد: نیازهایی که دیده نشود منجر به خشم و ناراحتی می‌شود و اگر این حرف‌ها بدون قضاوت شنیده شود، مشکلی در روابط فردی و اجتماعی پیش نمی‌آید.

نشاسته‌گیرپور تأکید کرد: مهم‌ترین مؤلفه برای زندگی موفق، شناخت دو طرف از یکدیگر است، بنابراین باید سعی کنیم که علایق همدیگر را بشناسیم. ضمن اینکه باید عبارت «چرا» را از گفتگوهایمان حذف کنیم، زیرا برداشت می‌شود که عملکرد طرف مقابل را زیر سؤال برده‌ایم.

وی گفت: برخی جمله‌ها «نیازمحور» است و اگر به شیوه درست گفته نشود موجب آسیب به گوینده شده و به اختلاف‌ها دامن زده‌ می‌شود. باید تفاوت‌ها را بشناسیم و به‌جای جملات سرزنش‌گرانه و سرکوبگرانه، از عبارت‌های مثبت و محبت‌آمیز استفاده کنیم.

این مشاور خانواده افزود: گاهی غرور، مانع از گفتن نیازها می‌شود و با نگاهی طلبکارانه با یکدیگر صحبت می‌کنیم که باعث سردی رابطه‌ها می‌شود، بنابراین لازم است که در برخوردهایمان، گذشت کنیم تا ارتباط سالم بماند و به‌گونه‌ای برخورد کنیم که احساس غرور کند.

نشاسته‌گیرپور تصریح کرد: احساسات، قطب‌نمای نیازهای ما هستند و از نوع احساسات می‌توان به نیازهای طرف مقابل پی برد. شانس و اقبال خوب را رفتار و گفتار خوب ما می‌سازد که با تمرین و تکرار ساخته می‌شود.

وی تأکید کرد: طرفداری از بچه‌ها موجب اختلاف بین والدین می‌شود، هیچ وقت به خاطر فرزند رابطه خود را با همسر به هم نزنید، زیرا فرزندان از اختلاف پدر و مادر برای رسیدن به اهداف خود سوء‌استفاده می‌کنند، ضمن اینکه محبت یا سخت‌گیری بیش از حد می‌تواند در پرورش فرزندان ایجاد مشکل کند. 

این پژوهشگر حوزه مشاوره تصریح کرد: برخی والدین نیازهای برآورد نشده از طرف همسر را در فرزندان خود تجربه می‌کنند که یک باور اشتباه است. اگر می‌خواهیم فرزند خوب تربیت شود، باید رفتار خودمان با همسرمان را بهتر کنیم.

نشاسته‌گیرپور گفت: راز زندگی موفق این است که احساسات همسر را بشناسیم و قبل از بیان هر حرفی، کمی سکوت کنیم و نیاز پشت احساس را بشناسیم و برای تأمین آن برنامه‌ریزی و اقدام کنیم.

انتهای پیام