روستای لاجیم، همچون نگینی سبز در دل سوادکوه، با مردمانی خونگرم و مهمان‌نواز، پذیرای گردشگرانی است که به دنبال تجربه‌ای متفاوت از سفر هستند. برای رسیدن به این روستا، باید مسیری پر پیچ و خم را از میان جاده‌های کوهستانی طی کرد. جاده‌ای که هر پیچ آن، منظره‌ای جدید از جنگل‌های انبوه، دره‌های عمیق و رودخانه‌های خروشان را به نمایش می‌گذارد. گویا طبیعت، خود را برای خوشامدگویی به میهمانان برج لاجیم آماده کرده است.

برج لاجیم در حدود ۳۵ کیلومتری شهر زیرآب قرار دارد که اگر با خودرو شخصی قصد دیدن بع این یادگار سلجوقی را داشته باشید تقریباً ۴۵ دقیقه رانندگی دارد. همچنین فاصله زیرآب تا تهران، حدود ۱۷۰ کیلومتر است که تقریباً ۳ تا ۴ ساعت باید رانندگی کرد.

 دسترسی با قطار تهران-شمال

یکی از جذاب‌ترین راه‌ها برای سفر به سوادکوه، استفاده از قطار تهران-شمال است. این مسیر ریلی که از دل کوه‌های البرز می‌گذرد، با مناظر بی‌نظیر خود، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای مسافران رقم می‌زند.

برای بازدید از برج لاجیم، می‌توانید در ایستگاه‌های راه‌آهن زیرآب یا پل‌سفید پیاده شوید و سپس با استفاده از تاکسی یا وسایل نقلیه محلی، به روستای لاجیم بروید.

روایتی از هنر سلجوقی

با رسیدن به برج لاجیم، عظمت و شکوه معماری سلجوقی شما را مسحور خواهد کرد. بنایی استوار که با گذشت قرن‌ها، همچنان پابرجا ایستاده و گویی زمان در آن متوقف شده است. دیوارهای آجری با تزئینات ظریف و کتیبه‌های کوفی و پهلوی، هر کدام داستانی برای گفتن دارند. گنبد مخروطی شکل برج، همچون تاجی بر سر این بنای تاریخی می‌درخشد و چشم‌ها را به سوی آسمان می‌کشاند.

بدنه اصلی این بنا به صورت استوانه‌ای است که از آجر ساخته شده و با نوارهای تزئینی از آجر و کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ تزئین شده است. همچنین کتیبه‌های کوفی و پهلوی که در قسمت فوقانی برج قرار دارند، حاوی اطلاعاتی درباره تاریخ ساخت و نام سازندگان بنا هستند.

این کتیبه‌ها به قرن ۱۱ میلادی بازمی‌گردند و خطوط آن‌ها با ظرافت خاصی طراحی شده‌اند و نشان از هنر والای خطاطان آن دوره دارند.

گنبد مخروطی شکل برج، از آجر ساخته شده و این گنبد، علاوه بر زیبایی ظاهری، نقش مهمی در استحکام بنا نیز دارد.

 اکوسیستم سوادکوه، تابلویی از رنگ و زندگی

سوادکوه، بهشتی گمشده در دل ایران، با تنوع زیستی بی‌نظیر خود، هر بیننده‌ای را به تحسین وا می‌دارد. جنگل‌های هیرکانی با درختان راش، ممرز، افرا و بلوط، زیستگاه گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری هستند. صدای پرندگان خوش‌الحان، جریان آب در رودخانه‌ها و عطر خاک نم‌خورده، همگی در کنار هم، سمفونی بی‌نظیری از طبیعت را خلق می‌کنند. در اطراف برج لاجیم نیز می‌توان از این زیبایی‌ها بهره‌مند شد و روحی تازه کرد.

بازدید از برج لاجیم، تنها یک سفر تاریخی نیست، بلکه تجربه‌ای است که می‌تواند دیدگاه شما را نسبت به زندگی تغییر دهد. در اینجا، می‌توانید از شلوغی و هیاهوی شهر دور شده و در آرامش طبیعت غرق شوید. می‌توانید در کنار مردم خونگرم روستا، طعم زندگی ساده و صمیمی را بچشید. می‌توانید با گوش سپردن به قصه‌های برج لاجیم، به اعماق تاریخ سفر کنید و از میراث نیاکان خود درس بگیرید.

به گفته حسین ایزدی، مدیرکل میراث فرهنگی مازندران، برج‌مقبره لاجیم به شماره ثبت ۱۸۵ در سال ۱۳۱۱ ثبت ملی شد و در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. در سال ۱۳۳۸ انجمن آثار ملی ایران بودجه‌ای را به مرمت برج اختصاص داد و مصالح موردنیاز به صلاحدید معمار اداره‌کل باستان‌شناسی وقت و همکاری سرپرستان کارخانه «تراورس‌سازی شیرگاه»، از تهران تامین و به لاجیم منتقل شد. پس از آن مرمت بعدی در سال ۱۳۸۲ انجام شد و درنهایت آخرین مرمت‌های بنا که طی آن آسیب‌های جدی به کتیبه کوفی نیز وارد شد، در دهه ۹۰ صورت گرفت.

انتهای پیام