به گزارش ایسنا، مطالعات جدید نشان میدهد که فعالیتهای خورشیدی شدید، عمر ماهوارههای «استارلینک»(Starlink) شرکت «اسپیسایکس»(SpaceX) را کاهش میدهد و ممکن است این ماهوارهها را با سرعت بیشتری به سمت زمین برگرداند. این امر به طور غیرقابل پیشبینی، ممکن است خطر برخورد زبالههای ماهوارهای و فضایی را با زمین افزایش دهد.
دانشمندان میگویند با شلوغتر شدن مدار زمین، به دادههای بیشتری درباره چگونگی تأثیرات آب و هوای فضایی بر ورود دوباره ماهوارهها به جو نیاز داریم.
به نقل از گیزمودو، این مطالعه بر تودهای از شواهد دال بر اینکه طوفانهای خورشیدی خسارات زیادی به ماهوارههای «ایلان ماسک» میزنند، میافزاید. تعداد و شدت این طوفانها در سالهای اخیر با نزدیک شدن خورشید به حداکثر فعالیت خورشیدی افزایش یافته است. در همین حال، تعداد ماهوارههای در حال گردش به دور زمین زیاد شده است که بخش زیادی از آن به دلیل ظهور ابرمجموعههای خصوصی مانند «استارلینک» است.
یک تیم مطالعاتی به سرپرستی «دنی اولیویرا»(Denny Oliveira) از «مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا»(Goddard)، ورود دوباره ماهوارههای «استارلینک» را بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ ردیابی کرده است. این دوره همزمان با فاز رو به رشد چرخه فعلی خورشیدی بود، زمانی که فعالیتهای خورشیدی قبل از رسیدن به حداکثر خود افزایش مییابد.
در طول این سالها، ۵۲۳ ماهواره «استارلینک» دوباره وارد جو زمین شدند. «اولیویرا» و همکارانش با استفاده از تکنیکهای آماری که الگوها را در چگونگی تغییر نرخهای کاهش مداری و ورود دوباره آنها در دورههای فعالیت شدید خورشیدی شناسایی میکند، مدار این ماهوارهها را بررسی کردند.
آنها دریافتند که فعالیتهای «ژئومغناطیسی»(geomagnetic) باعث میشود که «استارلینکها» زودتر از حد انتظار وارد جو زمین شوند. این فعالیتها اختلالاتی هستند که در جو بالایی به دلیل فورانهای خورشیدی رخ میدهند.
«اولیویرا» میگوید: این ماهوارهها طوری طراحی شدهاند که به مدت تقریبی پنج سال در مدار بمانند، اما در طول «طوفانهای ژئومغناطیسی» شدید، عمر آنها ممکن است ۱۰ تا ۱۲ روز کاهش یابد.
آنها بر این باورند که این امر به این دلیل اتفاق میافتد که فعالیتهای «ژئومغناطیسی» جو را گرم میکند و باعث میشود که گسترش یابد. این باعث افزایش کشش بر روی ماهوارهها، کاهش عمر آنها و از دست دادن ارتفاع سریعتر در تعامل با جو بالایی میشود. کشش جوی همچنین ممکن است احتمال برخورد بین ماهوارهها را افزایش دهد.
۱۰ تا ۱۲ روز ممکن است به نظر مسئله بزرگی نیاید، اما «اولیویرا» توضیح داد که این میتواند تقریباً برای «اسپیسایکس» غیرممکن باشد که اطمینان حاصل کند ماهوارههای «استارلینک» بهطور کنترلشده به زمین بازمیگردند. علاوه بر این، تحلیل وی نشان میدهد که افزایش کشش باعث میشود ماهوارهها با سرعتهای بالاتری دوباره وارد شوند و وی معتقد است که ممکن است شانس رسیدن زباله فضایی به زمین را افزایش دهد.
این ممکن است غیر قابل تصور به نظر برسد، زیرا افزایش سرعت یک جسم در حین ورود مجدد معمولاً احتمال تجزیه کامل آن را افزایش میدهد، اما «اولیویرا» بر این باور است که استارلینکهایی که با سرعت بیشتر سقوط میکنند، به دلیل کاهش تعامل جوی ممکن است شانس بیشتری برای ورود مجدد داشته باشند. تحقیقات بیشتر باید این فرضیه را تأیید کند، زیرا این مطالعه بهطور مستقیم خطرات زباله فضایی را ارزیابی نکرده است.
«استارلینکها» برای خودسوزی کامل در حین ورود به جو طراحی شدهاند، اما همیشه این اتفاق نمیافتد. در سال ۲۰۲۴، قطعهای از بقایای «استارلینک» به وزن ۲/۵ کیلوگرم در یک مزرعه در «ساسکاچوان»(Saskatchewan) فرود آمد. «اسپیسایکس» اعلام کرد که ممکن است قطعات زباله «استارلینک» به زمین بیفتند، اما ادعا کرد که این موضوع هیچ خطری برای انسانها در زمین، دریا یا در هوا به همراه ندارد.
«جاناتان مکداول»(Jonathan McDowell)، ستارهشناس «دانشگاه هاروارد»(Harvard) که مجموعه ماهوارهها را ردیابی میکند، گفت: بیش از ۷۵۰۰ ماهواره «استارلینک» در مدار وجود دارد.
این شرکت امیدوار است که اندازه این ناوگان را پنج برابر کند و هدفش راهاندازی ۴۲ هزار «استارلینک» است. این به اضافه هزاران ماهواره دیگر است که در حال حاضر در مدار زمین قرار دارند.
«اولیویرا» خاطرنشان کرد: این نخستین بار در تاریخ است که این تعداد ماهواره در یک زمان در مدار زمین قرار دارد. بنابراین اکنون ما تقریباً هر هفته ماهوارههایی را دوباره وارد فضا میکنیم و احتمالاً در ماهها یا سالهای آینده، هر روز این کار را انجام میدهیم.
درک اینکه چگونه تغییرات در فعالیتهای خورشیدی بر عمر و ورود مجدد آنها تأثیر میگذارد، در حالی که مدار زمین به طور فزایندهای شلوغ میشود، بسیار حیاتی خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات