به گزارش ایسنا، امسال فلسطینی‌ها عید قربان را بدون لباس نو، بدون قربانی و بدون شادی کودکان در بازارها سپری می‌کنند. بیشتر خانواده‌ها پس از تخریب خانه‌هایشان توسط رژیم صهیونیستی، آواره شده‌اند و در چادرهای فرسوده زندگی می‌کنند که نه از گرما و سرما محافظت می‌کند و نه حریم خصوصی و کرامتی برایشان باقی گذاشته است.

رژیم صهیونیستی با سیاست گرسنگی دادنِ عمدی که مقدمه‌ای برای کوچ اجباری است، بر اساس گزارش سازمان ملل، فلسطینی‌ها را به سوی قحطی سوق داده است. این رژیم با بستن گذرگاه‌ها به روی کمک‌های بشردوستانه، به‌ویژه مواد غذایی، این فاجعه را تشدید کرده است.

به نقل از وبگاه عرب۴۸، «مایکل فخری» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حق غذا روز پنجشنبه هشدار داد که رژیم صهیونیستی غزه را به مرحله خطرناک قحطی رسانده است. او تأکید کرد که آثار این گرسنگی برای نسل‌ها ادامه خواهد یافت و آنچه در غزه اتفاق می‌افتد نسل‌کشی، ایجاد قحطی، جنایت علیه بشریت و نقض فاحش حقوق بشر است.

ویرانه‌های خانه‌ها

در خیابان‌های ویران غزه، هیچ نشانی از تزئینات عید دیده نمی‌شود و به جای آن، ویرانه‌های خانه‌ها و آثار موشک‌های صهیونیستی به چشم می‌خورد. در حالی که پیش از این مردم محله‌ها و خانه‌های خود را برای عید تزئین می‌کردند و روی دیوارها پیام‌های شادباش می‌نوشتند، اکنون دیوارها به تلی از خاک تبدیل شده‌اند و نشانه‌های شادی ناپدید شده‌اند.

اما امروز، این مظاهر شادی و نشاط در زیر بار فروپاشی اقتصادی و معیشتی بی‌سابقه‌ای محو شده‌اند تا غزه در محاصره، ویرانی و خون غرق بماند.

رژیم صهیونیستی غزه را به بزرگترین زندان جهان تبدیل کرده است؛ ۱۸ سال است که آن را محاصره کرده و جنگ نسل‌کشی آن، حدود دو میلیون نفر از شهروندانش را در شرایط اسفناکی آواره کرده است، در حالی که با کمبود شدید و تعمدی غذا، آب و دارو مواجه هستند.

کدام شادی؟

«نهاد ابو عمشه» که مسئولیت تأمین معاش هفت نفر را بر عهده دارد، می‌گوید چندین بار از خانه‌اش در اردوگاه جبالیا در شمال غزه آواره شده و حتی پیش از عید، کفشی برای فرزندش پیدا نمی‌کند.

ابو عمشه که با فرزندانش در چادر زندگی می‌کند، افزود: عید شادی است، اما کدام شادی؟ جنگ شادی کودکان را ربوده است. تمام روز فرزندم می‌گوید گرسنه است، نمی‌تواند بایستد، سرگیجه دارد.

او ادامه داد: در غزه هیچ شادی وجود ندارد. در هر خانه‌ای یا شهیدی است یا مجروحی و دیگرانی که از گرسنگی، درد و رنج در عذابند. برخی فرزندان خود را از دست داده‌اند و برخی خانه‌هایشان ویران شده است.

ابوعمشه افزود: این عید، فریاد و مصیبتی بیش نیست. ما مردمی مصیبت‌زده‌ایم. نه عیدی وجود دارد، نه شادی، نه آب و نه غذا. برخی برای یک نان گدایی می‌کنند. هفت ماه است که نتوانسته‌ام غذای اصلی بپزم. در این عید نه شیرینی‌ای هست، نه لباس نو و نه گوشتی مانند گذشته.

او اشاره کرد که در چادری زندگی می‌کند که فاقد ابتدایی‌ترین امکانات زندگی است، در حالی که بمباران، تیراندازی، سگ‌های ولگرد و گرسنگی ادامه دارد.

ابوعمشه گفت: در اینجا حتی خوابیدن هم برایمان ناممکن شده است.

گرسنگی کودکان را می‌کشد

در همین حال، «عادل شامیه» (۷۹ ساله) گفت: بدترین شرایط ممکن را تجربه می‌کنیم. در تمام عمرم چنین وضعیتی ندیده‌ام. مواد غذایی و آب کاملاً نایاب شده‌اند.

شامیه که از بیت حانون در شمال نوار غزه آواره شده است، افزود: «کودکان از گرسنگی می‌میرند، این بدترین عیدی است که در سایه جنگ تجربه می‌کنیم.»

بر اساس آخرین آمار وزارت بهداشت، از هفت اکتبر ۲۰۲۳، ۶۰ کودک فلسطینی در نتیجه سوءتغذیه ناشی از محاصره مداوم رژیم صهیونیستی جان باخته‌اند.

شامیه در ادامه گفت: «فضای عید غم‌انگیز است، قبل از جنگ کودکان را خوشحال می‌کردیم، اما امروز هیچ شادی‌ای وجود ندارد.»

او اضافه کرد: «نه غذا پیدا می‌کنیم و نه قربانی، یک کیلو آرد ۸۰ شِکِل (حدود ۲۳ دلار) است، چگونه عید بگیریم؟»

عید قربان در نوار غزه در حالی فرا می‌رسد که ساکنان این منطقه روزانه برای تأمین حداقل امکانات زنده ماندن، در بحبوحه بمباران‌های مداوم، ویرانی‌های گسترده، کمبود درآمد و فقدان کمک‌های بشردوستانه، تلاش می‌کنند.

انتهای پیام