این مادر فداکار دیده در نقاب خاک کشید اما روح بزرگش جاودانه ماند؛ او همچون حضرت امالبنین، مظهر صبر بیکران و عشق بیپایان به فرزندان و آرمانها بود.
مادرانی که چراغ راه ما هستند؛ آنها که دلشان را به فدای وطن و عزت کردند و با اشکها و دلتنگیها، داستانهای بینظیر ایثار را نوشتند. حاجیه خانم مخلوقه، همواره یادآور آن بانوی بزرگ بود که در سوگ چهار شهیدش، شکوه صبر و وفاداری را به جهان نشان داد.
جایگاهشان والاتر از هر کلامی است؛ آنان ستونهای استقامت و عشقاند که در سختترین روزها، پرچم مقاومت را نگه داشتند و به ما یاد دادند معنای واقعی فداکاری چیست.
امروز این مادر مهربان به آغوش فرزند شهیدش پیوست، اما یاد و راهش همچنان زنده است؛ چون نوری که در دل تاریکی میدرخشد و به همه ما امید و قوت میبخشد.
به گزارش ایسنا، شهید والامقام بابالله امیرخانی دوم تیر ۱۳۴۸، در روستای رامین از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. این شهید والامقام دهم دی ماه سال ۱۳۶۵، در منطقه فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به کمر شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
انتهای پیام
نظرات