«عمده این آسیب‌ها به دلیل موج ناشی از انفجار است که باعث آسیب به ارگان‌های متعدد بدن از جمله ریه‌ها، گوش و ارگان‌های تو خالی بدن می‌شود.

در حوادث ناشی از انفجار، اثرات اولیه (به دلیل جریان هوای ناشی از انفجار)، اثرات ثانویه (به دلیل اصابت ترکش‌ها و شعله‌ها) و اثرات ثالثیه (ترومای ناشی از برخورد به زمین یا اشیاء) ممکن است رخ دهد که لازم است در مصدومان مورد بررسی قرار گیرند.

وضعیت بدن مجروحان در هنگام حادثه نقش مهمی در تعیین شدت و وسعت آسیب دارد.

مجروحانی که ایستاده هستند دچار بیشترین آسیب و مجروحانی که دراز کشیده اند یا دور از موج انفجار قرار دارند، دچار کمترین آسیب ناشی از انفجار می‌شوند.

مصدومان حوادث ناشی از انفجار نیاز به ارزیابی سریع و جامع دارند، زیرا ممکن است آسیب ‌های پنهان و تهدیدکننده‌ای داشته باشند.

شایع‌ترین آسیب‌هایی که باید در مصدومان این حوادث مورد بررسی و مدیریت قرار گیرند، آسیب به ریه‌ها، آسیب به شکم و آسیب به گوش‌ها هستند. همچنین مدیریت وضعیت تنفسی، مدیریت خونریزی و مدیریت سندروم له‌شدگی در این مصدومان از اهمیت زیادی برخوردار است.»

انتهای پیام