همزمان با عاشورای حسینی، فضای شهر سنندج رنگ و بوی ماتم گرفت؛ شیعه و سنی، زن و مرد، پیر و جوان، شانه‌به‌شانه در کنار یکدیگر ایستادند تا با حضور در دسته‌های عزاداری، عشق و ارادت خود را به ساحت حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) و یاران وفادارش ابراز کنند.

از نخستین ساعات صبح روز دهم محرم، هیئت‌های عزاداری از نقاط مختلف شهر راهی میدان آزادی شدند و از آنجا با حرکت دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی به‌سوی حسینیه بزرگ سنندج، آیین‌های عاشورایی را برپا داشتند. در این مسیر، صدای نوحه و طنین لبیک یا حسین(ع) در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر پیچیده بود و عزاداران با پای دل، لحظه‌به‌لحظه واقعه کربلا را در ذهن و جان مرور می‌کردند.

جوانان، همان‌گونه که علم حضرت عباس(ع) در دستان وفادارترین یار کربلا بود، علم‌ها را بر دوش گرفتند و با گام‌هایی استوار در دل عزاداری‌ها حضور یافتند؛ علم‌هایی که در دست آنان، نشانی از غیرت و تعهد نسل امروز به پیام عاشورا داشت.

در طول مسیر حرکت دسته‌ها، موکب‌های مردمی پذیرای عزاداران بودند. خادمان موکب‌ها با آب‌ معدنی، شربت، چای و قهوه از سوگواران پذیرایی کردند تا اندکی از شدت گرمای تابستانی کاسته شود و عزاداران بتوانند در آرامش بیشتری به سوگواری بپردازند. حضور کودکان و نوجوانان در کنار بزرگ‌ترها نیز جلوه‌ای خاص از تربیت عاشورایی خانواده‌های کردستانی را به نمایش گذاشته بود.

آیین‌های عاشورایی در سنندج نه‌تنها صحنه‌ای از سوگواری و ماتم، بلکه نمادی از همبستگی و احترام متقابل میان مذاهب مختلف است. هر ساله در چنین روزی، مردم این دیار، فارغ از هر گرایشی، گرد نام حسین(ع) جمع می‌شوند و با اشک و آه، پیام مقاومت، آزادی‌خواهی و حق‌طلبی کربلا را به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند.

در فضایی که عشق به اهل بیت(ع) فراتر از مرزهای فقهی معنا پیدا می‌کند، سنندج در روز عاشورا، جلوه‌گاهی از وحدت، همدلی و پیوند قلب‌ها در سایه نام حسین‌بن‌علی(ع) بود.

انتهای پیام