یک عملیات،یک خاطره/ بی‌تابی رحیم صفوی برای مقابله با ضدانقلاب

عملیات پاک‌سازی گردنه صلوات آباد را با هلی برن ۱۴ گروه از ارتش و سپاه در سمت راست گردنه شروع کردیم، دشمن همه نیروهای خود را بسیج کرده بود و حدود ۱۵۰ تا ۱۶۰ نفر از آن‌ها را در ارتفاعات مشرف‌به معبر تنگ و سخت گردنه صلوات آباد مستقر ساخته بود، طوری که تمام امید ضدانقلاب به همان نقطه خلاصه می‌شد.

برگی از تاریخ

سیاه‌نمایی جهاد مدافعین توسط رسانه‌های خارجی

رافت پاسداران با مردم چنان بود که در وانفسای کمبود مواد غذایی و دارویی که حتی برای درمان زخم و جراحت مجروحان سپاهی و ارتش هم کفایت نمی‌کرد، باز این محمد بروجردی بود که آسیب دیدگان شهر را خود به مراکز درمانی می‌برد و از مرگ حتمی نجات می‌داد. به‌هرروی، تبلیغات و عملیات روانی مهاجمان درست برخلاف جریان حوادث، این بار برای تحمیل آتش‌بس تداوم داشت.

ماجرای زنده به گور کردن پاسداران توسط ضدانقلاب

«گودالی به‌طور طولی حفر کرده بودند و شهدای ما و کشتگان خودشان را در آنجا مدفون کرده بودند. خاک‌ها را کنار زدیم و با صحنه عجیبی روبرو شدیم. به جنازه‌های آنها کرم افتاده بود، ولی اجساد شهدا سالم بود. اونا پاسدارها را زنده گذاشته بودن تو زمین و با بولدوزر، خاک ریخته بودن روشون.»

برگی از تاریخ؛

آنچه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ در سنندج گذشت

این مسئله را اطلاعات به ما خبر داد و ماهم فکر کردیم که برای این کانال چه‌کار باید انجام بدهیم. عرض این راه‌آبی حدود شش متر و ارتفاعش هم حدود دو و نیم تا سه متر بود. یک‌راه آبی که بهتر است آن را کانال بگوییم، از بالای شهر تا پایین‌شهر بود و ضدانقلاب در این کانال مهمات زیادی جاسازی کرده بود.

آخرین نبرد یک ارتشی

حسین شاه‌حسینی دستجردی از همافران انقلابی نیروی هوایی ارتش که از پایگاه شکاری شهید نوژه جذب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شده بود، با اونیفورم سپاه در عملیات شرکت کرد. او از شب پیش خود را برای نبردی جانانه آماده کرده بود، طوری که هنگام برداشتن جیره جنگی ۲۴ ساعته به همرزمانش چنین گفته بود: «این‌ها را بگذارید کنار و تا آنجا که می‌شود، فشنگ و مهمات بردارید.»

۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ در سنندج چه گذشت؟

از زمانی که علی صیاد شیرازی به‌مثابه حلقه وصل سپاه و ارتش در تیپ ۳ زرهی کنار سرهنگ بدری قرار گرفت، امیدواری رزمندگان سپاه نسبت به ادامه و تسریع روند مجاهدت‌هایشان که تا آن لحظه دو شهید تقدیم کرده بودند، دوچندان شد.

حماسه علی موحد دانش در یک نبرد کوهستانی

خدا شاهد است در آنجا دیدم که حاج علی، دانه‌دانه بچه‌های زخمی را می‌رفت، می‌گذاشت روی دوشش و می‌آورد پایین، روی تپه‌ای که سر می‌آوردی بالا، گیج گاه را می‌زدند. این شهامت، شجاعت و ایمان حاج علی بود. یکی از بچه‌ها، مجید حسنی بود. هیکل درشتی داشت و ۱۸ یا ۱۹ سالش بود. او را هم که سالم مانده بود؛ گذاشت روی کولش؛ آورد پایین.

/بخش پنجم/

شهید بروجردی و نبردی تن‌به‌تن در سنندج

بروجردی در روز نخست عملیات آزادسازی سنندج، با دادن ۲۴ شهید و ۸۹ مجروح، به کسب دستاوردی مهم و دستیابی به بخشی از اهداف عملیات اکتفا کرد. او با کمترین امکانات که در طی سه، چهار روز قبل به‌دشواری جمع‌آوری کرده بود؛ توفیق یافت، سرپل و جاپایی محکم برای تداوم عملیات و الحاق بعدی با رزمندگان مستقر در باشگاه افسران به دست آورد و به حداقل اهداف برسد. اهدافی که البته در چارچوب تأمین امنیت ملی بسیار کلان به نظر می‌رسید.

/بخش دوم/

سربازان من باید مثل شیر راه بروند

در فضایی آکنده از تبلیغات و عملیات روانی گروه‌ها علیه فرمانده لشکر ۲۸ و تلاش مؤثر آن‌ها در مرعوب ساختن وی و فرمانده ستون متوقف‌شده، نصرت زاد داوطلبانه پیش‌قدم شد تا ستون را تحت فرماندهی و هدایت خود به حرکت درآورد.