دکتر حمیدرضا صادقی در گفت و گو با ایسنا گفت: به غیر از علت ابتلا با منشأ ویروسی، باکتریال و انگلی، برای اسهال می‌توان علت‌های دیگری مثل آلرژی‌های غذایی و مصرف داروها را هم نام برد. علائمی که باید در مورد این بیماری در نظر گرفت درد شکم، دل پیچه، تب و تهوع است. معمولاً درد شکمی در اطراف ناف احساس می‌شود، مگر اینکه معده هم دچار التهاب شده و با درد زیر جناغ سینه همراه باشد.

صادقی ادامه داد: مسئله مهمی که در مورد این بیماری باید در نظر گرفت؛ کم آبی است که از علائم آن می‌توان به از دست دادن حالت کشسانی پوست، چشمان گود رفته، خشکی مخاط دهان، فقدان اشک در هنگام گریه کودک و افت فشار خون اشاره کرد.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی البرز بیان کرد: براساس این علائم و شدت آن، پزشک در نظر می‌گیرد که درمان را به صورت خوراکی یا به صورت تزریقی انجام دهد. اما مهمترین نکته در مورد کم آبی سطح هوشیاری است که یک نشانه خطر بوده و کودک باید سریعاً به پزشک و مراکز درمانی منتقل شود.

وی در مورد درمان اسهال با آنتی بیوتیک اظهار کرد: با توجه به اینکه ممکن است عفونت‌های مختلفی سیستم گوارش را درگیر کند، درباره نوع درمان اسهال تصمیم گیری می‌شود. اما در مورد ویروس‌ها معمولاً درمان آنتی بیوتیکی تاثیری ندارد.

این فوق تخصص گوارش، کبد و تغذیه یادآور شد: در مورد اسهال با علت باکتریایی تجویز با آنتی بیوتیک، به دلیل اینکه ممکن است مقاومت باکتریایی به وجود آید، ضرورتی ندارد و خود به خود با تشدید حرکات روده‌ای عفونت دفع می‌شود.

صادقی افزود: اما در مورد شرایط خاص و عفونت باکتریایی اگر بیماری همراه با تب مکرر و بالا، اسهال خونی و نقص ایمنی باشد، ممکن است از درمان با آنتی بیوتیک استفاده شود. همچنین گاهی با آزمایش مدفوع نوع عفونت مشخص نمی‌شود و ممکن است درخواست کشت مدفوع داده شود.

وی عنوان کرد: اما به صورت کلی هرچه جلوتر می‌رویم در اسهال‌ها نقش آنتی بیوتیک کم رنگ‌تر می‌شود، به ویژه در مورد اسهال ویروسی درمان با این دست از داروها اصلا جایگاهی ندارد. در مورد اسهال انگلی هم درمان و هم نوع آنتی بیوتیک متفاوت است.

این متخصص نوزادان، کودکان و نوجوانان مطرح کرد: مهمترین نکته در اسهال حاد، درمان کم آبی بدن است، در این خصوص والدین می‌توانند با تهیه پودر یا محلول‌های آماده او آر اس نسبت به رفع کم آبی بدن کودک اقدام کنند. اما در مورد اسهال مزمن و حاد پزشک باید نسبت به تجویز دارو تصمیم گیری کند.

صادقی درباره تغدیه کودکان مبتلا به بیماری اسهال گفت: قندهای ساده موجود در نوشیدنی‌ها مثل نوشابه، آب میوه صنعتی و دلستر و سایر نوشیدنی‌های گازدار موجب تشدید اسهال می‌شوند از این رو بهتر است که مصرف نشوند.

وی درباره مصرف میوه افزود: میوه‌ها هم ممکن است به خاطر دارا بودن قند، موجب تشدید اسهال در بیماران شود. اما مصرف موزهای سبز و سیب در زمان ابتلا به این بیماری توصیه شده است.

وی با بیان اینکه سبزیجات باید به صورت پخته مصرف شود، افزود: مصرف دوغ و ماست پروبیوتیک بدون گاز که ترش نباشد، مفید است. مصرف غذاهای چرب و سنگین توصیه نمی‌شود و گوشت قرمز و مرغ باید در قطعات کوچک مصرف شود تا هضم آن برای کودکان آسان‌تر باشد.

وی در مورد مصرف دارو اظهار کرد: برخی از داروهای تجویز شده باعث کاهش حرکات روده‌ای می‌شود که معمولا در اسهال با منشا باکتریایی ممنوع است. این داروها با کند کردن حرکات روده‌ای دفع عفونت از بدن را کاهش می‌دهد.

وی درباره مصرف پروبیوتیک‌های دارویی رایج، گفت: این پروبیوتیک‌ها بیشتر نقش کمکی دارد. با توجه به افزایش عفونت ممکن است تعادل سیستم فلور روده را از بین ببرد، مصرف این داروها به برگشت فلور به وضعیت قبلی کمک می‌کند.

وی در مورد تغذیه کودک بیمار با شیر مادر گفت: در کودکانی شیرخوار مبتلا به اسهال که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، شیر خشک جایگزین شیر مادر نمی‌شود. اما اگر شیرخوار از شیر خشک تغذیه می‌شود و روند بیماری طولانی و حاد شود، تغذیه نوزاد با شیرخشک‌های فاقد لاکتوز یا کم لاکتوز تغییر می‌کند.

این پزشک ادامه داد: مصرف بستنی، شیر تازه گاو و خامه به دلیل دارا بودن از قند و چربی ممکن است اسهال را تشدید کند.

صادقی در مورد راه‌های پیشگیری از ابتلا به اسهال حاد گفت: قبل از مصرف هر خوراکی باید دست‌ها را شست و اینکار معمولا در کودکان اتفاق نمی‌افتد، بنابراین باید برای شستشوی دست به کودکان کمک کرد.

وی با تاکید بر مصرف غذاهای سالم یادآور شد: مصرف غذاهای سالم و خانگی، شستن میوه و سبزیجات، عدم نگهداری غذا به مدت طولانی در فضای باز و یخچال و اطمینان از سلامت غذایی رستوران‌ها از جمله راه‌های پیشگیری از ابتلا به اسهال است.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی گفت: فرد بیمار باید به صورت مرتب دست‌های خود را شسته و بهداشت فردی را رعایت کند. همچنین باید تماس پوستی خود را با دیگران به حداقل برساند.

انتهای پیام