به گزارش ایسنا، به نظر نمی‌رسد نام‌گذاری بی‌روح «ان‌جی‌سی ۲۲۳۷»(NGC 2237) در کاتالوگ عمومی جدید، از جلوه‌ این سحابی گسیلشی گل‌مانند که عکس آن با «دوربین انرژی تاریک»(DECam) روی تلسکوپ چهار متری «بلانکو»(Blanco) در «رصدخانه میان‌آمریکایی سرو تولولو»(CTIO) در شیلی ثبت شده است، بکاهد.

به نقل از ناسا، درون سحابی ان‌جی‌سی ۲۲۳۷ یا «سحابی گل سرخ»(Rosette Nebula)، یک خوشه باز از ستاره‌های جوان و درخشان قرار دارد. این ستاره‌ها حدود چهار میلیون سال پیش از مواد سحابی تشکیل شده‌اند و بادهای ستاره‌ای آنها در حال ایجاد حفره‌ای در مرکز سحابی هستند که توسط لایه‌ای از گرد و غبار و گاز داغ عایق‌بندی شده است. نور فرابنفش ساطع‌شده از ستاره‌های داغ خوشه به درخشش سحابی اطراف می‌انجامد.

سحابی گل سرخ حدود ۱۰۰ سال نوری قطر دارد و در فاصله حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین در جهت صورت فلکی «تک‌شاخ»(Monoceros) قرار گرفته است.

انتهای پیام